Η εποχή στην οποία ζεις δεν έχει καμία σχέση με τη βραδύτητα. Οι ρυθμοί της καθημερινότητας είναι γρήγοροι, συνεχώς σου ζητούν να προχωράς με ταχύτητα, να κάνεις τα πάντα σε χρόνο ρεκόρ. Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, οι δουλειές, οι υποχρεώσεις, ακόμα και οι προσωπικές σχέσεις, όλα επιτάσσουν από εσένα να λειτουργείς με μια ταχύτητα πρωτόφαντη. Όλα γύρω σου φαίνεται να προχωρούν ασταμάτητα και η πίεση να συμβαδίσεις μαζί τους είναι μεγάλη. Αλλά εσύ, κάπου μέσα σου, νιώθεις ότι αυτό το συνεχές τρέξιμο δεν σου ταιριάζει. Και, παρόλο που ο κόσμος γύρω σου τρέχει, εσύ νιώθεις την ανάγκη να ζήσεις πιο αργά.
Η αξία της ζωής με αργό ρυθμό.
Ο αργός τρόπος ζωής δεν σημαίνει τεμπελιά ή απραξία. Αντίθετα, είναι μια στάση ζωής που σου επιτρέπει να παρατηρείς, να απολαμβάνεις, να συνειδητοποιείς τις λεπτομέρειες και να συνδέεσαι πιο βαθιά με τον εαυτό σου και τους γύρω σου. Όταν ζεις “αργά”, δίνεις χρόνο στον εαυτό σου να αναπνεύσει, να σκεφτεί, να αισθανθεί. Δεν κυνηγάς το επόμενο βήμα ή το επόμενο αποτέλεσμα. Απλώς είσαι παρούσα στην κάθε στιγμή. Μπορείς να απολαύσεις ένα καλό γεύμα χωρίς να βιάζεσαι, να διαβάσεις ένα βιβλίο χωρίς να κοιτάς το ρολόι, να μιλήσεις με έναν φίλο χωρίς να είσαι ανυπόμονη να τελειώσεις τη συζήτηση και να προχωρήσεις στην επόμενη δουλειά.
Η πίεση του χρόνου και το άγχος.
Σε έναν κόσμο που σε θέλει συνεχώς έτοιμη και παραγωγική, είναι εύκολο να νιώσεις ότι ο χρόνος δεν σου ανήκει. Οι ώρες γεμίζουν γρήγορα με υποχρεώσεις και άγχη που, τις περισσότερες φορές, δεν έχεις προκαλέσει εσύ. Όμως αυτή η πίεση δημιουργεί άγχος και σε απομακρύνει από τον αληθινό αυθεντικό σου εαυτό. Νιώθεις ότι πρέπει να κάνεις περισσότερα και γρηγορότερα και αυτό σε εξουθενώνει. Ο κόσμος σου επιβάλλει ταχείς ρυθμούς, αλλά εσύ ξέρεις ότι δυστυχώς το να ζεις γρήγορα δεν σε φέρνει πιο κοντά σε αυτό που πραγματικά επιδιώκεις.
Η αίσθηση του χαμένου χρόνου.
Όταν ζεις με υπερβολικά γρήγορους ρυθμούς, αρχίζεις να χάνεις την αίσθηση του χρόνου. Όλα γίνονται θολά και απρόσωπα. Σαν να τρέχεις χωρίς να μπορείς να σταματήσεις, χωρίς να έχεις τον έλεγχο. Και τότε αναρωτιέσαι: «Πότε πέρασε ο χρόνος; Πώς τον εκμεταλλεύτηκα;» Η αίσθηση ότι έχεις χάσει τη στιγμή, ότι έχεις παραμελήσει την παρούσα στιγμή για χάρη του επόμενου στόχου ή της επόμενης υποχρέωσης, είναι κάτι που σε εξαντλεί ψυχικά. Στην πραγματικότητα, αυτός ο γρήγορος τρόπος ζωής σε κάνει να χάνεις τη σύνδεση με το εδώ και το τώρα.
Η αξία της αργής απόλαυσης.
Αν πάρεις μια ανάσα και αποφασίσεις να ακολουθήσεις τον αργό τρόπο ζωής, μπορείς να ανακαλύψεις τη χαρά στην απλότητα. Ένα ήσυχο πρωινό, μια βόλτα στη φύση, μια χαλαρή συζήτηση, το διάβασμα ενός βιβλίου, όλα αυτά είναι στιγμές που συνήθως αγνοείς ή προσπερνάς επειδή βρίσκεσαι σε έναν συνεχή αγώνα να προλάβεις τα πάντα. Όμως, όταν επιβραδύνεις, αυτές οι στιγμές αποκτούν αξία. Συνειδητοποιείς ότι η ζωή δεν είναι μόνο για να ολοκληρώνεις τους στόχους σου, αλλά και για να τη ζεις, να την απολαμβάνεις χωρίς βιασύνη.
Το να διαλέγεις αργό τρόπο ζωής δεν είναι πολυτέλεια.
Πολλοί θεωρούν ότι η ζωή σε αργούς ρυθμούς είναι προνόμιο για λίγους, για αυτούς που έχουν πολυτέλεια χρόνου. Ωστόσο, δεν είναι ακριβώς έτσι. Το να ζεις αργά δεν απαιτεί περισσότερους πόρους ή περισσότερες δυνατότητες, απαιτεί απλώς προθυμία να ζήσεις συνειδητά. Απαιτεί απόφαση να μην υφίστασαι συνεχώς την πίεση και τον αγώνα για ό,τι ακολουθεί, αλλά να επικεντρωθείς στο παρόν, να εκτιμήσεις αυτό που έχεις. Το να ζεις με τον αργό τρόπο είναι μια επιλογή που μπορείς να κάνεις σε κάθε στιγμή, ακριβώς όπως μπορείς να επιλέξεις να ζήσεις με το γρήγορο.
Ο αντίκτυπος στη σχέση με τον εαυτό σου.
Η ζωή με ταχείς ρυθμούς μπορεί να σε απομακρύνει από τον εαυτό σου. Όταν ζεις συνέχεια μέσα στην αγωνία και στην πίεση, δεν έχεις χρόνο να αφιερώσεις στον εσωτερικό σου κόσμο. Μπορεί να χάνεις τη σιωπή, την αναγνώριση των συναισθημάτων σου, την αποδοχή των ανησυχιών σου, που θα βίωνες διαφορετικά. Αν αποφασίσεις να ζήσεις με αργού ρυθμούς, μπορείς να ξαναβρείς αυτήν τη σύνδεση με τον εαυτό σου. Δίνοντας χρόνο στην ενδοσκόπηση και στην αυτοφροντίδα, ανακτάς τη δύναμη να διαχειρίζεσαι τις προκλήσεις χωρίς να χάνεις την εσωτερική ισορροπία σου.
Ο δρόμος προς τη συνειδητότητα.
Η ζωή είναι γεμάτη από μικρές στιγμές που μπορείς να απολαύσεις μόνο αν επιβραδύνεις. Το να ζεις με πιο αργούς ρυθμούς δεν σημαίνει να αποφύγεις τις υποχρεώσεις ή να αδιαφορείς για τον κόσμο γύρω σου. Σημαίνει ότι επιλέγεις να ζεις συνειδητά, να εκτιμάς την κάθε στιγμή και να μην κυνηγάς συνεχώς κάτι πιο γρήγορο ή πιο αποδοτικό. Όταν ζεις με αυτήν την αίσθηση, καταλαβαίνεις ότι η πραγματική αξία της ζωής δεν βρίσκεται στη διάρκειά της, αλλά στη συνειδητότητα με την οποία τη ζεις.
Φωτό από: Bianca Gasparoto /Pexels
