Η αυτοκράτειρα Μασάκο της Ιαπωνίας είναι μια από τις πιο ενδιαφέρουσες προσωπικότητες των βασιλικών οικογενειών του κόσμου.
Η ιστορία της είναι μια ιστορία που από την θλίψη οδηγήθηκε στην ευτυχία.
Η Μασάκο Οβάντα γεννήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου του 1963. Ο πατέρας της ήταν ανώτατος διπλωμάτης της Ιαπωνίας. Έχει 2 αδελφές που είναι δίδυμες, τρία χρόνια μικρότερές της. Όταν ήταν 2 ετών, οι γονείς της έπρεπε να μετακομίσουν στη Μόσχα όπου και έζησε μέχρι τα 5 της χρόνια. Τότε, η οικογένεια της Μασάκο μετακόμισε στη Νέα Υόρκη, από την οποία επέστρεψαν στην Ιαπωνία το 1971.
Στη συνέχεια, έζησε μαζί με τους παππούδες της και πήγε σχολείο. Στα χρόνια αυτά, είχε μάθει πέντε γλώσσες: ρωσικά, αγγλικά, ιαπωνικά, γαλλικά και γερμανικά. Έμαθε, επίσης, να παίζει πιάνο, σοφτμπολ, τένις και έδειξε μεγάλη αγάπη για τα ζώα, έχοντας την επιθυμία να γίνει μεγαλώνοντας, κτηνίατρος.
Το 1979, η οικογένεια μετακόμισε στην Βοστώνη της Μασαχουσέτης, όπου ο πατέρας της έγινε καθηγητής στο Χάρβαρντ.
Μετά την αποφοίτησή της από το κολέγιο Radcliffe το 1981, όπου σπούδασε οικονομικά, επέστρεψε στην Ιαπωνία και έκανε μεταπτυχιακό στα νομικά, ώστε να προσληφθεί στο Υπουργείο Εξωτερικών της Ιαπωνίας. 800 άτομα έδωσαν εξετάσεις στο Υπουργείο και μόνο 28 πέρασαν, ανάμεσά τους και η Μασάκο.
Το 1986, η Μασάκο ήταν καλεσμένη σε ένα τσάι προς τιμήν της Ινφάντα Έλενας, πριγκίπισσας της Ισπανίας. Εκεί γνώρισε τον πρίγκιπα Ναρουχίτο, το διάδοχο του ιαπωνικού θρόνου. Ο πρίγκιπας γοητεύτηκε από την γλωσσομαθή και μορφωμένη κοπέλα των 23 ετών και επιδίωξε να βγει κάποιες φορές μαζί της. Της είχε στείλει και λουλούδια στα γενέθλιά της και η ίδια ήταν πολύ κολακευμένη, αλλά είχε αναστολές γιατί ήθελε να κάνει διεθνή καριέρα στη διπλωματία. Ένα χρόνο αργότερα, το Υπουργείο Εξωτερικών έστειλε τη Μασάκο για σπουδές στην Οξφόρδη. Ακόμα και εκεί την κυνηγούσαν οι δημοσιογράφοι, αλλά η ίδια, κάθε φορά, αρνιόταν ότι είχε οποιαδήποτε σχέση με τον πρίγκιπα.
Οι βασιλικοί αξιωματούχοι είχαν μια λίστα από υποψήφιες νύφες για το διάδοχο, όλες κόρες ευγενών ή πλουσίων ή της Ακαδημαϊκής ελίτ της Ιαπωνίας. Είχαν δημιουργήσει φακέλους από 200 υποψήφιες γυναίκες και σε καθεμιά είχαν προσθέσει και από μια φωτογραφία. Ένα από τα ζητούμενα ήταν η υποψήφια νύφη να έχει ύψος κάτω από 1.65m που ήταν το ύψος του διαδόχου.
Όμως, ο Ναρουχίτο δεν ήθελε να παντρευτεί καμιά από τις κοπέλες της λίστας και υπήρχε η ανησυχία μήπως αυτή η αργοπορία του πρίγκιπα επηρεάσει, το θεσμό της μοναρχίας.
Οι πιέσεις για το γάμο του διαδόχου.
Το 1989, ο πατέρας του Ναρουχίτο, ανέβηκε στο θρόνο των Χρυσανθέμων, και οι συζητήσεις έδιναν και έπαιρναν, μια και ο Ναρουχίτο είχε γίνε πλέον επίσημα διάδοχος του θρόνου.
Εκείνη την εποχή, ο μικρότερος αδελφός του Ναρουχίτο, ο Ακισίνο έκανε πρόταση γάμου και παντρεύτηκε την αγαπημένη του, το 1990. Αν και οι βασιλικοί αξιωματούχοι του είχαν ζητήσει να περιμένει τον πρωτότοκο αδελφό του να παντρευτεί πρώτος, ο Ακισίνο βαρέθηκε να περιμένει.
Όταν ο Ναρουχίτο πιέστηκε από τους ρεπόρτερς να μιλήσει για το θέμα του γάμου, απάντησε ότι δεν τον ενδιαφέρει ούτε η αριστοκρατική καταγωγή της συζύγου του, ούτε τα σχολεία που φοίτησε, ούτε το ύψος της, το μόνο που τον ενδιέφερε ήταν να βρει μόνος του τη γυναίκα της ζωής του.
Ο πατέρας του Ναρουχίτο, ο αυτοκράτορας Ακιχίτο, πίεζε την κατάσταση της διαδοχής. Ενώ εκείνη την εποχή δεν φαινόταν καθαρά, αργότερα αποκαλύφθηκε ότι η αναμονή του Ναρουχίτο, είχε να κάνει με το ότι είχε στο μυαλό του ένα όνομα, μια γυναίκα, την Μασάκο Οβάντα (Masako Ovada).
Δεν είχε τα προσόντα της εκλεκτής που θα ήθελαν όλοι να έχει. Είχε περάσει το μεγαλύτερο μέρος από τα παιδικά της χρόνια στο εξωτερικό, μιλούσε τουλάχιστον τέσσερεις γλώσσες, αποφοίτησε από αμερικανικό σχολείο και σπούδασε οικονομικά στα Χάρβαρντ. Επιπλέον, ήταν ψηλότερη από το διάδοχο. Και το χειρότερο, είχε δική της καριέρα, που καμιά προηγούμενη πριγκίπισσα δεν είχε πριν.
Ο διάδοχος είχε διαλέξει.
Όσο η δεσποινίς Οβάντα δούλευε ατελείωτες ώρες στο Υπουργείο Εξωτερικών στο Τόκυο, ο πρίγκιπας Ναρουχίτο είχε πει στους αξιωματούχους του παλατιού, ότι αν η Μασάκο δεν ενδιαφερόταν, μπορεί και να μην παντρευόταν ποτέ.
Την άνοιξη του 1992, οργανώθηκε ένα τσάι με τον πρίγκιπα και καλεσμένη τη Μασάκο. Η συνάντηση φαίνεται να πήγε πολύ καλά, γιατί επαναλήφθηκε δύο μήνες μετά, στην αυτοκρατορική λιμνούλα με τις πάπιες, όπου ο Ναρουχίτο της έκανε πρόταση γάμου.
Η αποδοχή της πρότασης από τη νεαρή Μασάκο, που ήταν τότε 29 ετών, σήμαινε ότι θα εγκαταλείψει τη διεθνή καριέρα της και θα ενσωματωθεί στα πρωτόκολλα των ανακτόρων.
Πριν το τέλος του έτους, είχε πει το ναι, ειδικά επειδή ο πρίγκιπας Ναρουχίτο της υποσχέθηκε: «Θα σε προσέχω για όλη μου τη ζωή.»
Τον Ιούνιο του 1993, ο διάδοχος Ναρουχίτο, παντρεύτηκε την εκλεκτή της καρδιά του και αγάπη της ζωή του, Μασάκο Οβάντα. Μια κοσμοσυρροή από 190 χιλιάδες ανθρώπους πλημμύρισε τους δρόμους του Τόκυο, ζητωκραυγάζοντας το νεόνυμφο ζευγάρι.
Η πίεση για τη γέννηση διαδόχου.
Το πέρασμα από κοινή θνητή σε πριγκίπισσα δεν ήταν καθόλου εύκολο. Το 1999, η Μασάκο είχε μια αποβολή και, τελικά, γέννησε ένα κοριτσάκι το 2001, οκτώ χρόνια μετά το γάμο της.
Το 2014, οι γιατροί της Μασάκο ανήγγειλαν ότι πάσχει από «διαταραχή προσαρμογής» που προκαλείται από στρες και που συχνά συνδυάζεται με κατάθλιψη και ανησυχία.
Αυτό που επίσης είπαν οι γιατροί της ήταν ότι η πριγκίπισσα δεν θα έπρεπε να υποστεί άλλη πίεση. Η πίεση που υπέστη για να γεννήσει αρσενικό διάδοχο, έκανε τον σύζυγό της, Ναρουχίτο, να δηλώσει στους δημοσιογράφους το 2004, ότι η γυναίκα του ήταν εντελώς εξουθενωμένη, προσπαθώντας να υιοθετήσει τους κανόνες της ζωής των ανακτόρων και κατηγόρησε τους αξιωματούχους του παλατιού ότι προσπαθούσαν να εξουδετερώσουν την προσωπικότητα και την καριέρα της.
Τα επόμενα 10 χρόνια, η πριγκίπισσα έμεινε μακριά από τα φώτα της δημοσιότητας, απέχοντας από τις επίσημες εκδηλώσεις, αν και τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται όλο και σε περισσότερες εκδηλώσεις.
Το 2019, ο αυτοκράτορας Ακιχίτο, 85 ετών, παραιτήθηκε από το θρόνο και στη 1 Μαΐου του ίδιου έτους, ανέβηκε στο θρόνο των Χρυσανθέμων ως αυτοκράτορας της Ιαπωνίας, ο πρίγκιπας Ναρουχίτο, 59 ετών, για τον οποίο λέγεται ότι θα φέρει στη μοναρχία ένα φρέσκο αέρα.
Ο αυτοκράτορας Ναρουχίτο είναι καλός πατέρας και οικογενειάρχης. Παίζει ενεργό ρόλο στην ανατροφή της κόρης τους, πριγκίπισσας Αΐκο, και υποστηρίζει σθεναρά τη γυναίκα του από την κριτική που γίνεται εναντίον της, ότι παραμελεί τα δημόσια καθήκοντά της.
Η ίδια η πριγκίπισσα Αΐκο έχει γίνει αντικείμενο μεγάλης συζήτησης για το θέμα της διαδοχής του θρόνου. Σύμφωνα με αυτοκρατορικό νόμο του 1947, μόνο άντρες μπορούν ανέβουν στον Ιαπωνικό θρόνο.
Τελικά, διάδοχος θα γίνει ο αδελφός του Ναρουχίτο.
Το 2004, ο τότε πρωθυπουργός της χώρας, πρότεινε μια μετατροπή του νόμου που να επιτρέπει την πιθανότητα να ανέλθει στο θρόνο μια γυναίκα, δίνοντας την προοπτική στην πριγκίπισσα Αΐκο, να γίνει μελλοντική μονάρχης της χώρας. Όμως, όλα τα πλάνα αλλαγής του νόμου διαδοχής πάγωσαν όταν το 2006, όταν ο αδελφός του Ναρουχίτο, Ακισίνο, απέκτησε γιο, τον πρίγκιπα Χισαχίτο, οπότε και η πίεση για ένα αγόρι-διάδοχο έπαψε να υπάρχει. Ο διάδοχος του θρόνου δεν θα είναι η Αΐκο, αλλά ο θείος της, Ακισίνο, και μελλοντικά ο εξάδελφός της, Χισαχίτο.
