Stanley Tucci
What I ate in one year (and related thoughts)
Εκδόσεις Penguin Books
Οι περισσότεροι από μάς γνωρίζουμε τον Στάνλεϋ Τούτσι σαν ηθοποιό, σκηνοθέτη και παραγωγό. Έχει βραβευτεί με Golden Globe και Emmy. Τον έχουμε απολαύσει σε πολλές ταινίες, ειδικά στο «Ο Διάβολος φορούσε Prada».
Όμως τα ταλέντα το Τούτσι είναι πολλά. Είναι συγγραφέας, εξαιρετικός μάγειρας – ειδικά ιταλικών ζυμαρικών, λόγω ιταλικής καταγωγής – και, μάλιστα, έχει πρωταγωνιστήσει σε ντοκιμαντέρ με θέμα την ιταλική κουζίνα.
Σε αυτό εδώ το πρωτότυπο βιβλίο, ως συγγραφέας, ηθοποιός, μάγειρας, σκηνοθέτης, έγραψε τη ζωή και τις σκέψεις του μέρα-τη-μέρα για έναν ολόκληρο χρόνο. Το σημαντικότερο είναι ότι κατέγραψε τι έφαγε, πού (στο σπίτι του; σε αεροπλάνο; σε φίλους; σε εστιατόρια;) για 365 ημέρες, όλη τη χρονιά του 2023. Η χρονιά δεν έχει σημασία, όσο η ικανότητά του να μαγειρεύει ιταλικές συνταγές με φρέσκα υλικά και να τις μοιράζεται μαζί μας.
Μια και έχει πέντε παιδιά από δύο γάμους, καθένας στην οικογένεια έχει τα γούστα του, αλλά ο Τούτσι, σχεδόν καθημερινά, όταν βρίσκεται στο σπίτι του στο Λονδίνο, μαγειρεύει για τον εαυτό του και για την οικογένεια.
Διακρίνουμε ένα δύσκολο, καλλιεργημένο γούστο στο φαγητό και πολύ ιδιαίτερη γεύση. Ως ηθοποιός, ταξιδεύει μακριά για αρκετά διαστήματα πράγμα που έχει σαν αποτέλεσμα να τρώει από εκλεπτυσμένες συνταγές σε εστιατόρια με αστέρια Μισελέν, μέχρι street food, junk food, φαγητά καμπίνας αεροσκάφους όπως και αεροδρομίων. Πιο πολύ απολαμβάνει τα γεύματα με μεγάλες παρέες, όπου όλοι ψήνουν στις κουζίνα ή στο μπάρμπεκιου ανταλλάσσοντας τα νέα τους.
Η γυναίκα του είναι η αδερφή της ηθοποιού Έμιλυ Μπλαντ (Ο Διάβολος φορούσε Prada) και ενώ ταιριάζουν, είναι πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες.
Το top στοιχείο του βιβλίου είναι το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός του ηθοποιού. Ειδικά οι περιπέτειες της καθημερινότητάς του, με τις καθυστερήσεις στις πτήσεις ή στα αεροδρόμια είναι ξεκαρδιστικές.
Και όχι μόνο. Ας πούμε, μιλάει για έναν 22χρονο ιδιοκτήτη εστιατορίου περιγράφοντας «έχω κάλτσες πιο παλιές από αυτόν». Ή, μας αφηγείται πολλά αστεία περιστατικά από τον κόσμο του θεάματος, όπως τη φράση που είπε κάποτε ο Γκρούσο Μαρξ «Δεν θέλω να ανήκω σε ένα κλαμπ που θα με δεχτεί ως μέλος του!»
Οι συνεχείς του αναφορές για τα καλά εστιατόρια του Λονδίνου, της Ρώμης, του Δουβλίνου, της Νέας Υόρκης και οι συνταγές από τις σπεσιαλιτέ τους, δημιουργεί για τον αναγνώστη μια ευτυχία, ακόμα και αν δεν τις έχει δοκιμάσει προσωπικά.
Πλούσιο σε εμπειρίες, ευφυές, «νόστιμο» βιβλίο, ρίχνει μια φωτεινή αχτίδα στη ζωή ενός ηθοποιού και μας αποκαλύπτει πόσο άνθρωπος είναι, σαν και εμάς. Πολύ ευχάριστο βιβλίο, η χαρά τη ζωής, Θα σου δημιουργήσει σιελόρροια και έμπνευση.
Το διάβασα στα αγγλικά.
