Λουί Αραγκόν

Σκλαβιά και μεγαλείο 

Εκδόσεις Σ. Ι. Ζαχαρόπουλος

Ένα μικρό αριστούργημα 81 σελίδων με περίμενε στη βιβλιοθήκη μου να το διαβάσω.

Ναι, αποτελεί μέρος σειράς Κλασική Λογοτεχνία. Άλλωστε ο Λουί Αραγκόν, ο μεγάλος Γάλλος ποιητής, μυθιστοριογράφος και δοκιμιογράφος, είναι ένας σπουδαίος λογοτέχνης του 20ου αιώνα.

Το βιβλίο του αυτό, αποτελείται από 4 διηγήματα που διαδραματίζονται στη Γαλλία, στον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, την περίοδο της γερμανικής κατοχής. Όλο το έργο, είναι μια φωνή υψωμένη από τα βάθη της ψυχής που στηλιτεύει τον σκοτεινό κατακτητή. Η περιγραφή της ατμόσφαιρας και των ηρώων του έχουν πολλά κοινά στοιχεία με τις συνθήκες της δικής μας κατοχής από τους Ναζί.

Οι σπιούνοι, οι καταδότες, οι καθημερινοί ήρωες, ο άνισος αγώνας, η πείνα το δελτίο φαγητού, η βρώμα της φυλακής και ο θάνατος που καιροφυλαχτεί, ρίχνουν τη σκιά ή το φως τους στις ζωές των αθώων.

Αγαπώ τα διηγήματα, γιατί το να περιγράψεις μια πλήρη ιστορία με δραματουργία σε λίγες – σχετικά – λέξεις, χωρίς τις φλυαρίες πολλών μυθιστοριογράφων, χρειάζεται αριστουργηματική πένα, λακωνικές περιγραφές και, παράλληλα, ανάδειξη των συναισθημάτων και των ηρώων.

Αυτό ακριβώς καταφέρνει αυτό το μικρό, περήφανο βιβλιαράκι. Να αναδεικνύει το ανθρώπινο μεγαλείο και τον ανθρώπινο ξεπεσμό, που οι συνθήκες του πολέμου φέρνουν, ανάλογα, στην επιφάνεια. Όσοι αντιστέκονται στην αδικία και όσοι συμβιβάζονται με την εξουσία του κατακτητή, διαμορφώνουν τη ζωή τη δική τους και των άλλων, την εποχή των εκτελέσεων, της πείνας και του καφέ από ρεβυθόζουμο.

Η αφύπνιση ενός δημοσιογράφου που παίρνει τα όπλα, η παράνοια των σπιούνων που ρημάζουν ένα σπίτι, ψάχνοντας σε λάθος αριθμό κατοικίας στο δρόμο, η ηρωική στάση του εφημέριου που σώζει από τη Γκεστάπο έναν βομβιστή, παρά τη σύγκρουση μέσα του για το καλό και το κακό, και η θεαματική απελευθέρωση τριών κρατουμένων από έναν πατριώτη γιατρό, με συνεργάτες μεταμφιεσμένους σε γκεσπαπίτες, είναι μερικά από τα θέματα του βιβλίου.

Ιστορίες αντίστασης και επανάστασης, που αντιτίθενται στο ιστορικό κατεστημένο της εποχής, σαν αυτές που έχουμε ακούσει στην πατρίδα μας. Ο Αραγκόν περιγράφει, με την επαναστατική του πένα, το δράμα της ανθρωπότητας, έτσι όπως το ζουν τα χωριά και οι πατριώτες της Γαλλίας.

Ένα αριστούργημα, ένα κοινωνικό μανιφέστο. Θα σου δημιουργήσει τρυφερά συναισθήματα γύρω από τη δύναμη της ψυχής και τη μεγάλη καρδιά των ανθρώπων, που στέκονται αλληλέγγυοι στους συνανθρώπους τους.

Είναι απόλαυση να το διαβάζεις!