Σαρίτα Χαΐμ
Η αδελφή μου
Εκδόσεις Μίνωας
Ένα μυθιστόρημα γεμάτο αγωνία. Ένα οικογενειακό δράμα ξεδιπλώνεται μέσα από τις σελίδες του νέου βιβλίου τής Σαρίτας Χαΐμ. Η ιστορία δύο αδελφών, της Κατερίνας και της Μάρθας, που έχουν χαθεί η μία από τη ζωή της άλλης.
Η μεγάλη αδελφή, η Κατερίνα, ξέρει όλη την αλήθεια για την απομάκρυνσή τους. Η μικρή, η Μάρθα, θυμωμένη και πικραμένη από τη στάση τής εξαφανισμένης αδελφής της, έχει ρίξει μαύρη πέτρα πίσω της και ζει στον Καναδά.
Όμως και οι δυο τους είναι καρποί μιας δυσλειτουργικής και δυστυχισμένης οικογένειας. Γονείς πικραμένοι που μισιούνται μεταξύ τους και είναι ανώριμοι για το ρόλο του γονιού.
Η καταστροφή χτύπησε την οικογένεια όταν οι δύο αδελφές, σε μικρή ηλικία, έπαιζαν με τα κεριά και, ξαφνικά, η μικρή κόρη λαμπαδιάζει. Όλο το διαμέρισμα πιάνει φωτιά και η δυστυχία διαλύει την οικογένεια με λάθος επιλογές.
Η μεγάλη αδελφή εξαφανίζεται από τη ζωή της μικρής, η οποία μεγαλώνει χωρίς απαντήσεις για το πού βρίσκεται η αδελφή της και γιατί τους εγκατέλειψε.
Κάποια στιγμή, η Μάρθα, η μικρή αδελφή, όταν έχει φτάσει στα τριανταενιά της χρόνια, δέχεται ένα μήνυμα από το σύντροφο τής αδελφής της να τους συναντήσει σε ένα απομακρυσμένο νησί του Αιγαίου. Αφήνει πίσω της την ευτυχισμένη ζωή της στον Καναδά και, σπρωγμένη από μια ανάγκη να λύσει το μυστήριο που στοιχειώνει τη ζωή της με ερωτηματικά, ταξιδεύει στον βράχο του Αιγαίου, όπου νομίζει ότι θα μείνει μία εβδομάδα.
Η στάση της απέναντι στην αδελφή της και τη ζωή της εκεί είναι αποστασιοποιημένη και περιφρονητική.
Μέσα από συγκρούσεις και αποκαλύψεις, η Μάρθα αρχίζει σιγά-σιγά να πλησιάζει την αδελφή της, η οποία, αν και βαριά άρρωστη, έχει αρνηθεί κάθε θεραπεία για τη σωτηρία της. Και τώρα, να, με το που έρχεται η αδελφή της, είναι έτοιμη να δεχτεί τις θεραπείες των γιατρών για να ζήσει.
Οι δύο αδελφές επιστρέφουν στην Αθήνα, στο σπίτι των γονιών τους, ένα διαμέρισμα στους Αμπελόκηπους, που μυρίζει κλεισούρα και εγκατάλειψη.
Οι τελευταίες εξηγήσεις είναι αποκαλυπτικές και πονάνε την αγέρωχη Μάρθα, που ανυποψίαστη από την πραγματικότητα της οικογένειάς της, προσγειώνεται άσχημα σε μια αλήθεια, που καθυστέρησε να έρθει δύο δεκαετίες.
Ένα βιβλίο για τις δυσλειτουργικές οικογένειες και για το μίσος που τις ενώνει πιο δυνατά κι από την ίδια την αγάπη.
Η Σαρίτα Χαΐμ δεν λυπάται τους ήρωές της, όπως ένα χειρουργός δεν μπορεί να λυπηθεί έναν ασθενή που προσπαθεί να απαλλάξει από την αρρώστια του. Δημιούργησε ήρωες για να αμφισβητήσει την εικόνα τους και να ξύσει την λαμπερή τους επιφάνεια για να εισχωρήσει στην πληγή. Χωρίς οίκτο, αλλά και με αστυνομική μαεστρία, η συγγραφέας αποκαλύπτει ένα-ένα τα κομμάτια του παζλ, ώστε να βασανίσει τον αναγνώστη με την αγωνία, που θα τον κάνει να θέλει να φτάσει ως την τελευταία σελίδα του βιβλίου της.
Ένα βιβλίο δυνατό, σκοτεινό, καθηλωτικό. Σαν σκανδιναβικό μυθιστόρημα, χωρίς φόνους.
Να το διαβάσεις, οπωσδήποτε!
