Βιβλίο – Μυθιστόρημα
E. L. JAMES
Fifty shades of Gray
ΕκδόσειςArrowBooks
Το Νοέμβριο του 2011 βρισκόμουν στο Λονδίνο για ένα σεμινάριο. Τα βιβλιοπωλεία, που δεν τα αφήνω όρθια σε οποιαδήποτε πόλη του κόσμου, γιατί πάντα «μυρίζομαι» τα επόμενα best sellers, ήταν γεμάτα με ντάνες από αυτή την τριλογία: 1. Fifty shades of Gray, 2. Fifty shades darker και 3. Fifty shades Freed.
Είδα ασπρόμαυρο εξώφυλλο και «άντρα» συγγραφέα (κι όμως είναι ψευδώνυμο γυναίκας) και φαντάστηκα ότι θα είναι βρυκολακο-ιστορίες με ερωτικές προεκτάσεις.
Δεν ήταν όμως. Έχασα το timing να σας το παρουσιάσω νωρίτερα. Το αγόρασα μετά όμως, το πρώτο τουλάχιστον της τριλογίας και γεμάτη περιέργεια κάθισα να το διαβάσω. Προηγουμένως, και τι δεν είχα ακούσει για την ιστορία με τις σαδομαζοχιστικές πράξεις, για το ότι είναι light porno και πολλά άλλα, μεταξύ των οποίων ότι θα γυριστεί ταινία με πρωταγωνιστές τη Σκάρλετ Γιόχανσν και τον Ράιαν Γκόσλινγκ. Εκρηκτικός συνδυασμός.
Βέβαια στο οπισθόφυλλο του βιβλίου, οι εκδόσεις Arrow το περιγράφουν σαν «ρομαντικό, απελευθερωτικό και εντελώς εθιστικό». Εγώ όμως θα πω ότι ο ρομαντισμός εξανεμίζεται από τις σαδομαζοχιστικές περιγραφές. Δεν μιλάω από ηθικής πλευράς. Μιλάω από πλευράς συναισθηματικών και φυσικών αναγκών.
Το φαινόμενο Fifty shades of Gray (Πενήντα αποχρώσεις του γκρι) έχει πουλήσει ως τώρα 20.000.000 αντίτυπα. Οι πωλήσεις των σεξουαλικών παιχνιδιών που περιγράφονται στο μυθιστόρημα έχουν αυξηθεί κατά 400%.
Η συγγραφέας εισπράττει κάθε βδομάδα 862.000 λίρες Αγγλίας (1.100.000 Ευρώ). Αυτό είναι το οικονομικό ή μάρκετινγκ αποτέλεσμα μιας τριλογίας που περιγράφεται ως «mummy porn», δηλαδή «το πορνό για τη μαμά». Ε! να έχει και η μαμά ένα υποκατάστατο!
Λίγα λόγια για την ιστορία μας.
Οι 50 αποχρώσεις του Γκρι είναι γιατί ο πρωταγωνιστής λέγεται Grey (Γκρι) και εκφράζει πολλές του εκτιμήσεις ή συναισθήματα με αυτήν την κλίμακα.
Η Αναστασία Στηλ, φοιτήτρια και παρθένα (ας το αποκαλύψω από την αρχή), αντικαθιστώντας μια φίλη και συμμαθήτριά της, παίρνει συνέντευξη από τον νεότατο (27 ετών) επιχειρηματία Κρίστιαν Γκρέη.
Στα πρώτα 7 κεφάλαια, μαθαίνουμε ότι ο Γκρέη είναι ένας σκοτεινός τύπος που δεν κάνει έρωτα αλλά κάνει sex. Ότι έχει ένα δωμάτιο με εργαλεία για το σκοπό αυτό. Ότι υπογράφει με την εκάστοτε παρτενέρ του ένα «συμβόλαιο» τρίμηνης διάρκειας περί μη αποκάλυψης όσων θα ζήσει καθώς και υπακοής σε μια σειρά κανόνων που προέρχονται από τους ρόλους του Κυρίαρχου (ο Γκρέη) και της Υποτακτικής (η εκάστοτε παρτενέρ).
Από το κεφάλαιο οκτώ και μετά, μέχρι το κεφάλαιο είκοσι έξι, αρχίζει μια συνεχής περιγραφή σεξουαλικών πράξεων με ποικιλία σαδομαζοχιστικών «παιχνιδιών».
«Προσφέρω ένα διάλειμμα από το γάμο τους στις γυναίκες», εξήγησε η συγγραφέας η οποία έχει μελετήσει και μάθει πολύ καλά το θέμα και την ψυχολογία του κυριαρχικού τύπου από κάποιον (;), κάποιους (;) τους οποίους ευχαριστεί στην εισαγωγή της. Πράγματι, εδώ το διάλειμμα κρατάει πολλά κεφάλαια. Η ιστορία είναι μικρής σημασίας, με κάποια γεγονότα που απλά να υποστηρίζουν κάθε νέα αφορμή για sex.
Εδώ θέλω να σχολιάσω ότι το δικό μου «Όχι πια sex, μόνο φίλοι», που έχει μέσα πολλές σεξουαλικές αναφορές, είναι βιβλίο του Κατηχητικού μπροστά σε αυτό.
Ουσιαστικά, αναρωτιέμαι
1. Δεν πιάνουν τα νεφρά του τον ήρωα;
2. Είναι 27 ετών και αυτοδημιούργητος με μια κολοσσιαία αυτοκρατορία. Κάνει όλες αυτές τις τελετουργίες για να μυήσει την Αναστασία στις τεχνικές, ενώ ταυτόχρονα διοικεί την αυτοκρατορία του; (δεν κάνει «ξεπέτες», έχει χρονοβόρα μεθοδολογία).
Παράλληλα, μαθαίνουμε, για τις ξυλιές και τις αλοιφές τους, τα γούνινα γάντια, τα σουέτ υφάσματα, τα μαστιγώματα και όλα σου αφήνουν στο τέλος του βιβλίου μια βαρεμάρα και μια θλίψη. Σαν να σε υποχρεώσουν να φας μια τούρτα τριών κιλών σε ένα απόγευμα. Φαντάσου και αν η τούρτα δεν είναι του γούστου σου!
Η συγγραφέας για να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα, αφήνει να εννοηθεί ότι ο ήρωας (που τσαντίζεται αν του αντιμιλά ή τον κοιτά στα μάτια η παρτενέρ, χωρίς την άδειά του και την «τιμωρεί»), έχει κακοποιημένο και δυστυχισμένο παρελθόν. Άρα, όλα από εκεί προέρχονται.
Τώρα, αν δω ότι στο δεύτερο ή στο τρίτο βιβλίο της τριλογίας θεραπεύεται από τις σκιές του παρελθόντος του (πηγαίνει στον ψυχολόγο του έτσι κι αλλιώς), και αρχίσει να κάνει vanilla sex (έτσι το περιγράφει ο ίδιος αν δεν έχει σαδομαζοχιστικό αλατοπίπερο), θα πω ότι ποιητική αδεία όλα γίνονται!
Άρχισα να διαβάζω με τεράστια περιέργεια αλλά κατέληξα σε θλίψη. Αν όμως εσένα σου αρέσουν αυτές οι μέθοδοι, έχεις πολλά να διδαχθείς.
Εννοείται ότι από περιέργεια θα το διαβάσεις και συ, γιατί εξάπτει τη φαντασία. Για να έχεις άποψη το χειμώνα που θα το κουβεντιάζουν όλοι στις κοινωνικές συγκεντρώσεις. Γιατί είναι άγριο, και σαν άγριο θα το θυμάσαι λέξη-λέξη.
Για να το αγοράσεις, κάνε κλικ εδώ:
Κυκλοφορεί στα ελληνικά από τις εκδόσεις Πατάκη με τίτλο Πενήντα αποχρώσεις του γκρι.