Ένα από τα πιο σημαντικά πράγματα που αλλάζουν όταν έρχονται τα παιδιά στην οικογένεια, είναι οι σχέσεις. Η σχέση του ζευγαριού, η σχέση της οικογένειας με τους παπούδες και τις γιαγιάδες, η σχέση με τους συναδέλφους. Αλλάζουν όμως και οι φιλικές μας σχέσεις. Με πολλούς και διαφορετικούς τρόπους. Όχι πάντα αρνητικά, όχι πάντα θετικά.

Το μόνο σίγουρο είναι ότι αλλάζουν και όσο πιο σύντομα συνειδητοποήσετε ότι αυτό είναι αναπόφευκτο και το αποδεχτείτε, τόσο το καλύτερο. Τι αλλάζει;

• Δεν έχετε διαθέσιμο το χρόνο που είχατε για τις φιλίες σας.
• Το να ρίξετε κάτι πρόχειρο πάνω σας και να τρέξετε στο σπίτι της φίλης σας, στο καφέ ή στο μπαρ της γειτονιάς για ηθική υποστήριξη, ψυχανάλυση ή για να δείτε τον γκόμενο που της αρέσει, δεν παίζει πλέον τόσο δυνατά.
• Οι πολύωρες τηλεφωνικές συνομιλίες είναι όνειρο θερινό. Κι αν όχι όνειρο θερινό, σίγουρα θα έχουν πολλές διακοπές και παράσιτα παιδικών κλαμάτων ή απαιτήσεων.
• Οι συζητήσεις, ιδίως των νέων μαμάδων, περιορίζονται σημαντικά στα κατορθώματα των παιδιών τους ή στις ανάγκες τους.
• Εάν υπάρχουν φίλες χωρίς παιδιά, δύσκολα σας καταλαβαίνουν ή ακόμα πιο δύσκολα μπορούν να σας συμβουλέψουν στην καλύτερη μάρκα κρέμας για το σύγκαμα ή ποιο γιατροσόφι θα περιορίσει τις μύξες.
• Πολύ συχνά οι συναντήσεις σας γίνονται με την παρουσία του μωρού/παιδιού που είναι σίγουρα ένας σοβαρός αντιπερισπασμός που δεν σας αφήνει να αφοσιωθείτε στην περιγραφή της χθεσινής διαφωνίας της φίλης σας με το αφεντικό ή/και το φίλο της.
• Υπάρχει το σοβαρό ενδεχόμενο η φίλη σας και ο άντρας της ή ο φίλος της να μην είναι fan των παιδιών ή των λεκέδων που αυτά δημιουργούν στα ρούχα τους.
• Εάν η φίλη σας δεν έχει ακόμα καταφέρει να κάνει δικά της παιδιά, σκεφτείτε ότι μπορεί να μην αισθάνεται άνετα να βρίσκεται στο σπίτι σας με το μωρό. Δεν έχει κάτι το προσωπικό με εσάς, ίσως δεν μπορεί να διαχειριστεί τον πόνο της.
• Το λεξιλόγιό μας σύντομα εμπλουτίζεται από λέξεις άγνωστες σε κόσμο που δεν έχει παιδιά.
• Η μητρότητα και γενικά η γονεϊκότητα απαιτεί πολύ χρόνο και ενέργεια. Πολλές φορές, το τέλος της ημέρας μας αφήνει εξουθενωμένους στον καναπέ χωρίς τη δύναμη ούτε να συρθούμε μέχρι το κρεβάτι μας.

Τα παιδιά, όμως, δε θα πρέπει να είναι τα πάντα για μας και πάντα. Είμαστε ξεχωριστές προσωπικότητες που χρειαζόμαστε το χρόνο μας, το να κάνουμε κάτι για τον εαυτό μας, το να μιλήσουμε με έναν ενήλικα, να ξεσκάσουμε λίγο. Και στο κάτω κάτω της γραφής, πρέπει να είμαστε ευτυχισμένοι γονείς για να μεγαλώσουμε ευτυχισμένα παιδιά.

Δώστε χρόνο στον εαυτό σας και στις φιλικές σας σχέσεις να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Μεγαλώνοντας λίγο τα παιδιά και όταν δεν είναι απόλυτα εξαρτώμενα από εσάς, τα πράγματα ομαλοποιούνται αρκετά.

Φωτό από: Živim.hr