Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

Εξωστρεφείς ή Εσωστρεφείς Ηγέτες;

Πρόσφατη έρευνα της Francesca Gino (Harvard), του David Hoffman (North Carolina) και του Adam Grant (Wharton), υποδεικνύει ότι παρά το γεγονός πως μόνο το 50% των ανθρώπων είναι εξωστρεφείς, η συντριπτική πλειοψηφία 96% των ανώτερων και ανώτατων στελεχών προέρχεται από τη συγκεκριμένη κατηγορία προσωπικοτήτων.

Εδώ δύο πράγματα μπορεί να συμβαίνουν:

  1. Είτε υπάρχει μια προφανής σύνδεση μεταξύ εξωστρέφειας και καταλληλότητας για ανάληψη ηγετικών θέσεων,
  2. Είτε υπάρχει μια καταφανής στρέβλωση στη στελέχωση και προώθηση σε διοικητικές θέσεις.

Το πρώτο ενδεχόμενο υποστηρίζεται από την ευρύτατα εδραιωμένη αντίληψη ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι κατάλληλοι για να ηγηθούν. Μάλιστα, σε δημοσκόπηση, το 65% των ανώτερων στελεχών δήλωσε πως η εσωστρέφεια αποτελεί τροχοπέδη για τους ηγέτες.

Ένα λεπτό, και οι Mahatma Gandhi, Albert Einstein, Warren Buffet, Steve Wozniak (συνιδρυτής της Apple), Bill Gates (Microsoft), Jack Dorsey (Twitter), Mark Zuckerberg (Facebook), Marissa Mayer (Yahoo CEO), τι ρόλο παίζουν; Αυτοί οι άνθρωποι χάραξαν και χαράζουν κοσμοϊστορικές αλλαγές, αλλά σύμφωνα με την κρατούσα αντίληψη, η φυσική τους εσωστρέφεια, τους καθιστά ακατάλληλους να ηγηθούν.

Θα μου πείτε ότι είναι οι εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Επειδή είναι καταφανώς απλουστευτική η σκέψη, ας εξετάσουμε και το δεύτερο ενδεχόμενο της στρέβλωσης.

Στο πολιτισμό μας, ειδικά στην πολιτική και τις επιχειρήσεις έχουμε υπερεπενδύσει στο πρότυπο του Χαρισματικού Ηγέτη. Αναζητούμε και εμπιστευόμαστε προσωπικότητες αποφασιστικές, χωρίς φραγμούς, αναστολές και δεύτερες σκέψεις. Προσωπικότητες που πλημμυρίζουν από αυτοπεποίθηση, γίνονται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και είναι έτοιμοι να δράσουν και να οδηγήσουν τους θαμπωμένους από το άστρο τους ακολούθους.

Το αποτέλεσμα;…

Απογοήτευση, υπερβολική ανάληψη κινδύνων, αποξένωση δημιουργικών δυνάμεων της κοινωνίας και των επιχειρήσεων.     

Σχετικά με την αποξένωση εργαζομένων στις επιχειρήσεις, η έρευνα της F. Gino, του D. Hoffman και A. Grant, δείχνει ότι επιχειρήσεις παρουσίαζαν 14% χαμηλότερη κερδοφορία, όταν οι εξωστρεφείς διευθυντές τους, είχαν να διοικήσουν ανθρώπους που τους άρεσε να παίρνουν πρωτοβουλίες και να υποβάλουν προτάσεις. Κάτι που είναι εύκολα κατανοητό καθώς οι “Larger than life” προσωπικότητες των εξωστρεφών ηγετών ισοπεδώνουν την αυτενέργεια και τη δημιουργικότητα ικανότατων ανθρώπων που αποσύρονται στην απάθεια.

Επιπλέον, η φυσική αντίδραση των εξωστρεφών ηγετών είναι «Πάμε να το κάνουμε και το σκεφτόμαστε αργότερα». Οποιαδήποτε επισήμανση ρίσκου εκλαμβάνεται ως προσωπική αμφισβήτηση και αρνητισμός. Οπότε, δεν είναι τυχαίο γιατί το μεγαλύτερο πρόβλημα που αντιμετωπίζουν οι επιχειρήσεις σήμερα είναι η υπερέκθεσή τους σε μη διαχειρίσιμους κινδύνους.

Το θέμα δεν είναι οι εξωστρεφείς προσωπικότητες των οποίων τα θετικά χαρακτηριστικά είναι δυνάμεις αποτελεσματικότητας, έμπνευσης, αλλαγής και προόδου.

Το πρόβλημα προκύπτει από την ανισορροπία.

Δεν είναι λογικό, ούτε λειτουργικό το 50% εξωστρεφών προσωπικοτήτων να κατέχουν το 96% των ηγετικών θέσεων και το 50% εσωστρεφών ανθρώπων μόνο το 4%. Όπως κάθε τι άλλο στην κοινωνική ζωή απαιτεί την εξισορρόπηση αντίθετων δυνάμεων έτσι και στον κόσμο των επιχειρήσεων δεν μπορεί η ορμητικότητα να μη συνδυάζεται με τη σύνεση.

Επομένως, προκύπτουν οι ακόλουθες απαιτήσεις:

  1. Να επαναξιολογήσουμε το στερεότυπο του χαρισματικού ηγέτη.
  2. Να επανεξετάσουμε τις ποιότητες των ανθρώπων και των προσωπικοτήτων που εντάσσουμε στις επιχειρήσεις και εμπιστευόμαστε σε διοικητικές θέσεις.
  3. Να επαναφέρουμε την ισορροπία επενδύοντας περισσότερο στα θετικά χαρακτηριστικά των εσωστρεφών ανθρώπων όπως η σύνεση, η δημιουργικότητα και η αξιοπιστία.
  4. Να παροτρύνουμε τις εξωστρεφείς προσωπικότητες να υιοθετήσουν στοιχεία του μοντέλου διοίκησης των εσωστρεφών ανθρώπων και αντίστροφα.

Ένα πράγμα είναι σίγουρο, η κοινωνία μας εξελίσσεται όλο και περισσότερο από μια κοινωνία ακολούθων σε μια κοινωνία μορφωμένων, ελεύθερα σκεπτόμενων ανθρώπων και εργαζομένων.

Προφανώς είναι κατάλληλη στιγμή να υιοθετήσουμε περισσότερο το μοντέλο διοίκησης των εσωστρεφών ηγετών.

Παναγιώτης Μητρούλιας

Πηγή: www.trainersynergy.com

Fashion & Lifestyle Blog WordPress Theme
© 2024 Streetstyle. All Rights Reserved.

Sign Up to Our Newsletter

Be the first to know the latest updates