Περισσότερα ελληνικά επίθετα από όσα είχες ποτέ σκεφτεί, κρύβουν μια ενδιαφέρουσα ιστορία, άλλοτε για την καταγωγή σου, άλλοτε για την προσφυγιά, για παλιά επαγγέλματα ή για τη δομή της οικογένειάς σου.

Σχεδόν όλοι μας γνωρίζουμε πως τα επίθετα που τελειώνουν σε -ιδης είναι συνήθως ποντιακά, τα –ογλου υποδηλώνουν πρόσφυγες από Τουρκία και τα -ακης είναι κρητικά. Υπάρχουν όμως ακόμα περισσότερα που θα ανακαλύψετε αμέσως τώρα!

• Επίθετα που υποδηλώνουν καταγωγή ή φυλή: ο Υψηλάντης ήταν κάτοικος από την Υψηλή του Πόντου, ο Αϊβαλιώτης από το Αϊβαλί, ο Λημνιός από τη Λήμνο και ο Σταμπουλής έχει καταγωγή από την Πόλη (Ισταμπούλ – Ειστην Πόλη).
• Σύνθετες τούρκικες λέξεις: Το Καρά που στα τούρκικα είναι το μαύρο είναι το πρώτο συνθετικό από πολλά επώνυμα όπως Καραγιάννης (μαύρος Γιάννης), Καρατζάς (μελαχρινός), Καρακάσης (μαύρο φρύδης).
• Τίνος είσαι εσύ; Επίθετα που δηλώνουν ποιανού παιδί είσαι, π.χ, Σπύρου, Γεωργίου, Βασιλείου, Αποστόλου κτλ.
• Παρατσούκλια: Πολλά επίθετα αφορούν σε παρατσούκλια που μετατράπηκαν σε αξιοπρεπή ονόματα όπως το Μουστάκα, το Κοντογιώργης, Ρεβίθης, Αγαπητός, Αράπογλου, Φούντας, Κοντός, Κοντού, Ταγκαλάκη Κωφίδης, Καμπουρίδης, Καμπουράκης.
• Ο παπάς: Τα επίθετα με πρώτο συνθετικό το «παπά» υποδηλώνουν ότι στην οικογένεια υπήρχε παλαιότερα πρόγονος, που ήταν ιερέας.
• Επαγγέλματα του παρελθόντος: Αραμπά – Αραμπατζής σήμαινε αμαξάς, ο ταξιτζής μιας άλλης εποχής. Ο Καλαϊτζής – Γανωτής ήταν αυτός που έπαιρνε τα χάλκινα σκεύη της νοικοκυράς για να τα οξειδώσει (περνούσε από τα σκεύη το καλάι κατά τη διαδικασία). Ο Μπασμάτης από την τούρκικη λέξη μπασμά που σημαίνει το βαμβακερό ύφασμα ήταν ο υφασματοπώλης. Ο Αλμπάντης ήταν ο πεταλωτής αυτός που έφτιαχνες τα πέταλα των ζώων. Ο Ταμπάκης ή Ταμβάκης, μας παραπέμπει στα  ταμπάκια που ήταν τα βυρσοδεψεία. Σκεφτείτε και άλλα επίθετα όπως: Μυλωνάς, Ράπτης, Καφετζής, Καζανάς, Τενεκετζής, Βαφέας, Βαφόπουλος, Σιδερίδης κτλ.

Πηγή: Έρευνα του Γ. Τσιτιρίδη από το parallaximag.

Φωτό από: WallHere