O Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι είχε πει: «Οι γυναίκες είναι ικανές απ’ το μηδέν να κάμουν το παν». Οι παρακάτω ιστορίες αποδεικνύουν το ρητό, με πραγματικά παραδείγματα, από αληθινές γυναίκες. Γυναίκες που έμειναν στην ιστορία, χάραξαν το δικό τους έργο, διέπραξαν και κέρδισαν την υστεροφημία.
Μάργκαρετ Θάτσερ (1925- σήμερα)
Η Μάργκαρετ Θάτσερ έχει πολλούς τίτλους: Λαίδη του Τάγματος της Περικνημίδας, Μέλος του Τάγματος της Αξίας, Μέλος του Συμβουλίου Επικρατείας του Ηνωμένου Βασιλείου, Μέλος της Βασιλικής Εταιρείας, σήμερα Βαρώνη Θάτσερ και μέλος της Βουλής των Λόρδων. Υπήρξε αρχηγός του Συντηρητικού Κόμματος του Ηνωμένου Βασιλείου από το 1975 ως το 1990, καθώς και Πρωθυπουργός της χώρας από το 1979 ως το 1990. Ήταν η πρώτη και είναι η μόνη μέχρι σήμερα γυναίκα που κατέλαβε αυτές τις δύο θέσεις. Η Θάτσερ, από τους μακροβιότερους Πρωθυπουργούς της Βρετανίας, ζει μέχρι σήμερα, έχοντας όμως υποστεί μια σειρά από εγκεφαλικά επεισόδια, με αποτέλεσμα την εμφάνιση άνοιας. Η πολιτική της δράση και ατομική της εξέλιξη, ακόμα και η ασθένειά της, μεταφέρθηκε πρόσφατα στη μεγάλη οθόνη, στο έργο «Η Σιδηρά Κυρία» (The Iron Lady), με πρωταγωνίστρια την Μέρυλ Στρηπ στο ρόλο της Λαίδης Θάτσερ.
Ρόζα Παρκς (1913- 2005)
Η Ρόζα Παρκς ήταν μια έγχρωμη μοδίστρα, που έμεινε στην ιστορία ως η “Μητέρα του σύγχρονου κινήματος πολιτικών δικαιωμάτων”. Το περιστατικό που της χάρισε αυτόν τον τίτλο ήταν το εξής: Την 1 Δεκεμβρίου 1955, στο Μοντγκόμερυ της Αλαμπάμα, αρνήθηκε να δώσει τη θέση της στο λεωφορείο σε ένα λευκό κύριο, φανερώνοντας την αντίστασή της στην τότε πολιτική φυλετικού διαχωρισμού των ΗΠΑ. Η πολιτική ανυπακοή της δημιούργησε ένα κίνημα κατά του φυλετικού διαχωρισμού στην πόλη, που πήρε γρήγορα μορφή μποϊκοτάζ των λεωφορείων από τους έγχρωμους επί 381 ημέρες, δίνοντας ώθηση στον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ, να αναδειχθεί ως κεντρική πολιτική φιγούρα στην Αμερική.
Αμέλια Έρχαρτ (1897 – 1937)
Η Έρχαρτ ήταν Αμερικανίδα πρωτοπόρος της αεροπορίας, συγγραφέας και υπέρμαχος των γυναικείων δικαιωμάτων. Έκανε πολλά ρεκόρ, έγραψε εμπορικά βιβλία για τις πτητικές εμπειρίες της και συνέβαλε στη δημιουργία μιας οργάνωσης για τις γυναίκες πιλότους, τη «The Ninety-Nines». Η Αμέλια Έρχαρτ ήταν η πρώτη γυναίκα που τιμήθηκε με το Σταυρό Διακεκριμένης Πτήσης, ως η πρώτη που διέσχισε μόνη της τον Ατλαντικό Ωκεανό. Κατά τη διάρκεια της προσπάθειάς της να κάνει το γύρο της Γης, το 1937, εξαφανίστηκε πάνω από τον κεντρικό Ειρηνικό ωκεανό, κοντά στη νήσο Χάουλαντ. Παρέμεινε αγνοούμενη από τις 2 Ιουλίου 1937 και κηρύχθηκε θανούσα στις 5 Ιανουαρίου 1939. Ολόκληρή η ζωή της και τα κατορθώματά της τραβούν το ενδιαφέρον μέχρι και σήμερα.
Μητέρα Τερέζα (1910-1997)
Η Μητέρα Τερέζα ήταν μία Καθολική μοναχή από την Αλβανία, με αξιοσημείωτες φιλανθρωπικές δράσεις. Για περισσότερο από 45 χρόνια βοηθούσε τους φτωχούς και τους αρρώστους σε παγκόσμιο επίπεδο. Είχε ανοίξει νοσοκομεία και ορφανοτροφεία σε ολόκληρη την Ινδία, στη Ρώμη, την Τανζανία και την Αυστρία. Το 1979, της απέδωσαν το βραβείο Νόμπελ Ειρήνης. Ταξιδεύοντας σε όλο τον κόσμο, βοηθούσε όσους το είχαν ανάγκη: πεινασμένους στην Αιθιοπία, θύματα της πυρηνικής έκρηξης στο Τσερνομπίλ, θύματα ενός σεισμού στην Αρμενία. Κατά την επίσκεψή της στον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’ το 1983, έπαθε καρδιακή προσβολή και έκτοτε κυκλοφορούσε με βηματοδότη. Μετά το θάνατό της, το 1997, αγιοποιήθηκε από τον Πάπα Ιωάννη Παύλο Β’.
Άννα Φρανκ (1929 – 1945)
Η Άννα Φρανκ ήταν μια Γερμανίδα Εβραιοπούλα που έγινε ένα από τα πιο γνωστά θύματα του Ολοκαυτώματος, μετά την εύρεση του ημερολογίου της. Κατά τη διάρκεια της γερμανικής κατοχής της Ολλανδίας, όσο κρυβόταν σε ένα σπίτι στο Άμστερνταμ μαζί με τους δικούς της και τέσσερις οικογενειακούς φίλους, κράταγε σε σημειώσεις τα γεγονότα της ζωής της από τις 12 Ιουνίου 1942 μέχρι την 1η Αυγούστου 1944. Το ημερολόγιο της Άννας Φρανκ έφερε στο φως λεπτομερή και ώριμη περιγραφή της καθημερινότητας επί Ναζιστικής Κατοχής. Γραμμένο στα ολλανδικά, μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες κι έγινε ένα από τα πιο πολυδιαβασμένα βιβλία του κόσμου. Οι ιστορίες του μεταφέρθηκαν στην τηλεόραση, τον κινηματογράφο, το θέατρο και την όπερα.
Κλεοπάτρα Ζ΄ της Αιγύπτου (69 π.Χ. – 30 π.Χ)
Η Κλεοπάτρα Ζ΄ έμεινε γνωστή ως βασίλισσα των βασιλέων. Έζησε την περίοδο Ιανουαρίου 69 π.Χ. –Αυγούστου 30 π.Χ. και ήταν η τελευταία βασίλισσα της ελληνιστικής Αρχαίας Αιγύπτου, πριν καταστεί επαρχία της πανίσχυρης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Υπήρξε ικανότατη μονάρχης με επεκτατικές διαθέσεις και δράσεις, χάρη στη φιλοδοξία και την προσωπική της γοητεία, επηρεάζοντας καταλυτικά τη ρωμαϊκή πολιτική σε μια αποφασιστική περίοδο. Μέχρι σήμερα, όμως, έμεινε κυρίως στην ιστορία ως το πρότυπο της μοιραίας και εκπληκτικά όμορφης γυναίκας, καθώς κατόρθωσε να γοητεύσει δυο από τους ισχυρότερους άνδρες της εποχής της, το Γάιο Ιούλιο Καίσαρα και το Μάρκο Αντώνιο.
Μαρία Κιουρί (1867 –1934)
Η Μαρία Σαλώμη Σκουοντόφσκα-Κιουρί ήταν φυσικός και χημικός με πολωνική καταγωγή. Μαζί με το σύζυγό της, Πιερ Κιουρί, ανακάλυψαν το ράδιο και μελέτησαν τα φαινόμενα της ραδιενέργειας. Η ίδια ανακάλυψε το πολώνιο και ήταν η πρώτη γυναίκα Καθηγήτρια στο πανεπιστήμιο της Σορβόνης. Είχε τιμηθεί δυο φορές με το βραβείο Νόμπελ για τη Φυσική (1903) και τη Χημεία (1911). Η επιστημονική κοινότητα, για να τιμήσει την προσφορά της και το έργο της, έδωσε το όνομά της σε μονάδα μέτρησης της ραδιενέργειας (το κιουρί ή Ci) και στο τεχνητό χημικό στοιχείο με ατομικό αριθμό 96 (το κιούριο). Η προσωπογραφία της απεικονιζόταν σε χαρτονομίσματα στη Γαλλία και στην Πολωνία. Η πιο φημισμένη γυναίκα επιστήμων της εποχής της, ήταν γνωστή ως Μαντάμ Κιουρί.
Μελίνα Μερκούρη (1920-1994)
Η Μελίνα Μερκούρη (Μαρία Αμαλία Μερκούρη) ήταν φημισμένη ηθοποιός με διεθνή βραβεία, αγωνίστρια της αντίστασης κατά της δικτατορίας και πολιτικός με έντονη συμβολή στην Ελλάδα και στο εξωτερικό. Καταγόταν από σημαντική οικογένεια πολιτικών. Διετέλεσε Υπουργός Πολιτισμού επί 8,5 χρόνια. Σε όλη της την πορεία, με τη δυνατή της προσωπικότητα και τις δράσεις της, προσπαθούσε να προωθήσει τον Πολιτισμό στον Έλληνα πολίτη. Είχε πει κάποτε πως «Ο Πολιτισμός είναι η βαριά βιομηχανία της Ελλάδας». Από το 1983, με πρωτοβουλία της, η Ελλάδα κατέβαλε προσπάθειες να φέρει τα Ελγίνεια μάρμαρα πίσω στην Αθήνα.
Ιωάννα της Λωραίνης (1412 – 1431)
Η Ιωάννα της Λωραίνης, αλλιώς Ζαν ντ’ Αρκ ή Παρθένος της Ορλεάνης, ήταν Γαλλίδα ηρωίδα επικεφαλής των Γαλλικών στρατευμάτων στον 100ετή Πόλεμο κατά των Άγγλων στη Γαλλία. Όταν ήταν 13 ετών είδε στον κήπο του πατρικού σπιτιού της το πρώτο όραμα: ο αρχάγγελος Μιχαήλ, η αγία Μαργαρίτα και η αγία Αικατερίνη την καλούσαν να λάβει μέτρα για την απαλλαγή της χώρας της από την ταπείνωση που της είχαν επιβάλει με τη συνθήκη του Τρουά οι Άγγλοι. Η κατάληξή της ήταν να καταδικαστεί σε θάνατο –την έκαψαν ζωντανή ως αιρετική. Το 1920 η Καθολική Εκκλησία την αγιοποίησε.
Χάριετ Τάμπμαν (1820-1913)
Η Χάριετ Τάμπμαν ήταν μια Αφροαμερικανή ακτιβίστρια – απελευθερώτρια σκλάβων. Γεννήθηκε στη σκλαβιά αλλά μεγαλώνοντας διεκδίκησε την απελευθέρωσή της, καταφέρνοντας να ξεφύγει από τους δεσμώτες της. Μαζί της πήρε την οικογένειά της, καθώς και 70 σκλάβους. Μέχρι να ξεσπάσει ο Αμερικανικός εμφύλιος πόλεμος, ταξίδεψε 19 φορές στο- γεμάτο δούλους- Νότο και συνέβαλε στην απελευθέρωση άνω των 300 σκλάβων. Κατά τη διάρκεια του εμφυλίου πολέμου ήταν κατάσκοπος και νοσοκόμα στο στρατό των Βορείων. Μέχρι το τέλος της ζωής της, συνέχισε τους αγώνες για την ισότητα των γυναικών και την καταπολέμηση των φυλετικών διακρίσεων.