Αυτό το κείμενο θα ξεκινήσει με μια πολύ εύστοχη τοποθέτηση του Αμερικανού Συγγραφέα Wayne W. Dyer:
«Δεν έχει νόημα να ανησυχείς για πράγματα που δεν μπορείς να ελέγξεις, αφού δεν μπορείς να κάνεις τίποτε γι’ αυτά. Και για ποιο λόγο να ανησυχείς για πράγματα που ελέγχεις; Το να ανησυχείς σε κρατάει ακινητοποιημένο».
Οι άνθρωποι με έντονη ενσυναίσθηση και με αεικίνητο μυαλό, έχουν την τάση να προσπαθούν να προλάβουν κάθε δυσμένεια – πρώτα τη φαντάζονται, έπειτα σκέφτονται κάθε πιθανό τρόπο να την υπερπηδήσουν και καταλήγουν σε ένα λαβύρινθο άγχους και κακοπέρασης. Είναι μια προσπάθεια ελέγχου των κακών συμβάντων, τόσο ουτοπική μα και τόσο επίμονη. Τι μπορούμε να κάνουμε για να βγούμε έξω από τον επικίνδυνο φαύλο κύκλο;
Είναι σοφό να λάβουμε υπόψη μας πως κάθε φορά που ανησυχούμε για κάτι και μπαίνουμε στη διαδικασία ανάλυσής του, στην πραγματικότητα αναγκάζουμε την ψυχή και το σώμα μας να «ζήσει» γεγονότα που δεν έχουν καν συμβεί. Αυτή η απέλπιδα προσπάθεια ελέγχου, στην ουσία μας αρρωσταίνει και τίποτα δε λύνει, ούτε μας σώζει από τα πιθανά κακά σενάρια. Απλά μας προσθέτει έναν ακόμα λόγο ταχυπαλμίας, αϋπνίας και κακοδιάθεσης.
Υπάρχουν πράγματα που μπορούμε πρακτικά να ελέγξουμε και άλλα που δεν είναι στις δυνάμεις μας. Αυτή είναι μια παραδοχή που μπορεί να αλλάξει ολοκληρωτικά την καθημερινότητά μας. Είναι πολύ σημαντικό να συνειδητοποιήσουμε ότι α) δεν είμαστε ανίκητοι, υπεράνθρωποι, από ατσάλι, β) δεν είμαστε ικανοί για τα πάντα, γ) έχουμε τα προσωπικά μας όρια και τέλος, ε) η ανησυχία από μόνη της το μόνο που μπορεί να καταφέρει είναι να αναβάλει τη ζωή και να μιζεριάσει την ψυχολογία μας.
Αυτή η συνειδητοποίηση είναι το κλειδί για να βγούμε από την κακή συνήθεια του νου και είναι εφικτό, όσο δύσκολο και αν φαίνεται. Ξεκίνα από σήμερα και στην πρώτη σου σκέψη ανησυχίας αναρωτήσου: μπορώ να το κάνω; Ξεπερνάει τα όριά μου;
Μήπως υπερβάλλω; Ο Μίλαν Κούντερα είχε πει: Η πηγή του άγχους βρίσκεται στο μέλλον. Αν μπορείς να κρατήσεις το μέλλον έξω από το μυαλό σου, μπορείς να ξεχάσεις τις στεναχώριες σου.
