Πόσες φορές έχεις αναρωτηθεί «γιατί σε εμένα»; Πόσες στιγμές έχεις αισθανθεί πως οι ατυχίες πολλαπλασιάζονται και σε κυνηγάνε; Μια φθαρμένη σχέση, ένα ηλεκτρισμένο περιβάλλον στη δουλειά, μια ψυχοφθόρα προσκόλληση στο παρελθόν, μια εξάρτηση από ανθυγιεινό «χόμπι» και πολλές άλλες καταστάσεις, θα μπορούσαν να τεθούν ως παραδείγματα μιας ζωής με δυσκολίες. Υπό τέτοιες συνθήκες, πιάνουμε τον εαυτό μας συχνά να επιρρίπτει κάπου συγκεκριμένα την ευθύνη, να κατηγορεί ορισμένες φορές τρίτα πρόσωπα, να βρίσκει σχεδόν άμεσα μια δικαιολογία για κάθε αντίδραση. Αυτό μεταφράζεται ως συμπεριφορισμός «θύματος» και προσωπικής αδυναμίας και μας οδηγεί στη διαιώνιση των προβλημάτων μας και όχι στη λύση.

• Υπάρχει μια κοσμοθεωρία που υποστηρίζει πως ό,τι μας συμβαίνει, καλό ή κακό, είναι αποτέλεσμα δικής μας δημιουργίας – το έχουμε προκαλέσει ή προσκαλέσει εμείς οι ίδιοι. Ακόμα και αν δεν ασπαζόμαστε έναν τρόπο σκέψης, μπορούμε να φανούμε ειλικρινείς μέσα μας και να παραδεχτούμε πως τα αρνητικά συναισθήματα δεν λύσανε ποτέ καμία ζημιογόνα κατάσταση.

  Ο φόβος, οι ανασφάλειες, η ζήλεια, ο θυμός, είναι συναισθήματα που μας απομακρύνουν από τη χαρά της ζωής και από την επίλυση όσων θεμάτων μας βασανίζουν. Επιπρόσθετα, όσο δικαιολογούμε τις άσχημες αντιδράσεις μας και όσο πιστεύουμε ελάχιστα στον εαυτό μας, διεκδικούμε πάντα μια κατώτερη θέση «ισχύος» και γινόμαστε ανίκανοι να συμβάλλουμε στη διαμόρφωση των γεγονότων.

• Σε όλο αυτό το σκηνικό, υπάρχει μια διέξοδος που μπορεί να μας απελευθερώσει από αυτά τα δεινά και έγκειται πάλι στον τρόπο που ζυγίζουμε τα πράγματα. Οι 3 μαγικές λεξούλες που αποδεικνύονται παντοδύναμες είναι οι εξής: «Αναλαμβάνω την ευθύνη».

  Μόνο με την αναγνώριση και την αποδοχή μιας υπεύθυνης ταυτότητας μπορούμε να μεταφερθούμε από το ψυχολογικό στάδιο της εφηβείας σε εκείνο της ενηλικίωσης. Η υπευθυνότητα είναι το κλειδί της αποδοτικότητας σε κάθε πεδίο της ζωής μας. Σκεφτείτε πως κάθε φορά που κατηγορούμε κάποιον άλλον για ένα δικό μας πρόβλημα, αυτομάτως αδειάζουμε την προσωπική μας δύναμη. Αναλαμβάνοντας την ευθύνη, αναγνωρίζουμε την εσωτερική μας πυγμή, είμαστε κυρίαρχοι του εαυτού μας και μπορούμε να καθορίσουμε οι ίδιοι το δρόμο μας, χωρίς περιορισμούς και εμπόδια.

• Πετώντας από επάνω μας τη νοοτροπία του θύματος, εστιάζουμε στο τι μπορούμε να κάνουμε για κάθε ζήτημα που μας απασχολεί και λαμβάνουμε αποφάσεις – έτσι αυξάνουμε την αυτοεκτίμηση και αυτοπεποίθησή μας και καθορίζουμε το μέλλον μας και την προσωπικότητά μας.

  Υιοθετώντας αυτή την κυρίαρχη φιλοσοφία, απομακρύνουμε κάθε αρνητικό συναίσθημα και τις συνέπειές του και αποδεσμευόμαστε από τον αποκλεισμό της χάραξης της ζωής μας. Τολμούμε να αναλάβουμε την ευθύνη να διαμορφώσουμε τις μέρες που έρχονται, σύμφωνα με τα δικά μας μέτρα και σταθμά! Και οι επιτυχίες έπονται…

Φωτό από: NetDoctor