Η πόλη που πιστεύει στον ήλιο, στη θάλασσα, στα tapas, στις μπύρες Estrella και έχει για θεό της τον Gaudi, σίγουρα λατρεύει το φθινόπωρο.
Η γιορτή του δρόμου.
Η γνωριμία με τη Βαρκελώνη θα ξεκινήσει από τη Rambla, τη διασημότερη λεωφόρο της πόλης, που οδηγεί στη παραλία. Εδώ θα γίνετε ένα με τους Καταλανούς που συνωστίζονται στα παγκάκια, στους υπαίθριους πάγκους με του μίμους και τις χαρτορίχτρες τους πλανόδιους μουσικούς και ηθοποιούς που ανεβάζουν αυτοσχέδιες παραστάσεις. Καταλήγοντας στη Barceloneta, βρείτε μια γωνιά, βγάλτε τα παπούτσια σας, βουλιάξτε τα στην άμμο και απλά περιμένετε μέχρι ο ήλιος να αποφασίσει να κάνει βουτιά στη θάλασσα. Γύρω σας οικογένειες θα παίζουν χαρούμενες, φοιτητές θα μελετούν κάνοντας ταυτόχρονα picnic στην παραλία και ζευγάρια θα μοιράζονται το ίδιο χωνάκι παγωτό.
Ο Gaudi θα είναι πάντα εκεί.
Μια επίσκεψη στη πόλη, δεν μπορεί να ολοκληρωθεί χωρίς προσκύνημα σε έναν από τους αντισυμβατικούς αρχιτεκτονικά ναούς της Ευρώπης. Η Sagrada Famiglia, έργο ζωής του Gaudi είναι γεμάτη συμβολισμούς εμπνευσμένους από τη φύση. Εκτός από την τέχνη, οι Καταλανοί είναι περήφανοι και για τη κουζίνα τους, όπου πρωταγωνιστούν τα τάπας που θα βρείτε σε πολλές εκδοχές παντού στην πόλη.
Πικ νικ στις αμμουδιές.
Η πρωτεύουσα της Καταλανίας διαθέτει εκατοντάδες χιλιόμετρα ακτών μέχρι εκεί που φτάνει το μάτι. Οι αμμώδεις παραλίες ξεκινούν νότια από την πόλη Sitges και φτάνουν ως το λιμάνι της Βαρκελώνης. Κάθε μία έχει το κοινό της: οι κοσμικοί προτιμούν την Platja de la Barceloneta με τα αμέτρητα cafe και τους φοίνικες. Δεν υπάρχει καλύτερη αίσθηση από το να βλέπουμε το κύμα και να ακούμε τη μουσική που φέρνει ο άνεμος από τα κοντινά chiringuitos.
Κυνηγώντας τους δράκους.
Η περιπλάνηση στην πόλη εξελίσσεται σε ένα πρωτότυπο παιχνίδι: αποστολή μας να ανακαλύψουμε όσους περισσότερους δράκους (και σαύρες) μπορούμε. Υπάρχουν παντού και σε οποιαδήποτε μορφή: σε σιντριβάνια, σε κτίρια, σε πλακάκια, στην πύλη του Palau Reial, στους κήπους του Parc Güell. Ο ίδιος ο Gaudi τα αποτύπωνε στα έργα του σε βαθμό εμμονής. Η εξήγηση; Κρύβεται στο θρύλο του Sant Jordi (του Αγίου Γεωργίου) που σκότωσε, ως γνωστό, το δράκο και είναι προστάτης της πόλης.
Κρυφτό στο Parc Güell.
Ο κρυμμένος παράδεισος σε ένα λόφο στα βόρεια της πόλης. Γινόμαστε πρωταγωνιστές σε αρ-νουβό παραμύθι μέσα σε σκηνικό από σπηλιές με στριφογυριστές καμάρες, κτίρια με ανατολίτικο look και οβελίσκους, πολύχρωμα πλακάκια και φοίνικες. Κάθε αναφορά στην ομορφιά της θέας προς στην πόλη κρίνεται περιττή.
Να τη πιείς στο ποτήρι.
Θα μπορούσε να είναι το αγαπημένο στέκι του Χάμφρεϊ Μπόγκαρτ. H επιγραφή Speak Easy στην είσοδο του σοφιστικέ Dry Martini, πιστοποιεί ότι η ένταση της μουσικής είναι χαμηλή, ώστε να μπορούμε να κουβεντιάζουμε χωρίς να φωνάζουμε. Πίσω από την αστραφτερή μπάρα, οι bartenders με τα άσπρα σακάκια δίνουν ρεσιτάλ, φτιάχνοντας το πιο dry martini της πόλης.
Πανηγύρι γεύσεων στη Boqueria.
Στη Rambla, δίπλα στην Όπερα, εκτυλίσσεται καθημερινά το πανηγύρι των αισθήσεων. Πολύχρωμα φρούτα και λαχανικά, μυρωδάτα λουλούδια, πικάντικα τυριά -κορυφαίο το ημίσκληρο καταλανικό garrotxa-, καπνιστό chorizo και γελαστοί έμποροι που διαλαλούν τα φρέσκα ψάρια τους. Η παλαιότερη υπαίθρια αγορά της Ευρώπης και, ταυτόχρονα, προσκύνημα των καλοφαγάδων Καταλανών.
Το ωραιότερο ηλιοβασίλεμα από το λόφο Montjuic.
Είναι το μέρος όπου οι στρατιώτες του Φράνκο εκτελούσαν τους ρεπουμπλικανούς κατά τον Ισπανικό Εμφύλιο. Θύμα αριθμός 2.761 ο Καταλανός πολιτικός Lluis Companys στη μνήμη του οποίου αφιερώθηκε το στάδιο των Ολυμπιακών Αγώνων του 1992 – νυν έδρα της ποδοσφαιρικής Espanyol. Ακολουθώντας το μονοπάτι Cami del Mar, στην άκρη του πάρκου, ανακαλύψαμε το ιδανικότερο μέρος για να απολαύσουμε το ηλιοβασίλεμα: το υπαίθριο Caseta del Migdia μέσα στα πεύκα με τις ξαπλώστρες και τις αιώρες. Δεν μας έμεινε αξέχαστο για την πίτσα που σερβίρει, αλλά για την απίστευτη ατμόσφαιρα υπό τους ήχους funk και lounge μουσικής.
Χορεύοντας στα chiringuitos.
Ή αλλιώς, στα δεκάδες bar που βρίσκονται κατά μήκος της παραλίας με hottest-spots εκείνα της Platja Nova Mar Bella όπου μαζεύονται οι clubbers για προθέρμανση. Ντόπιοι και τουρίστες μοιράζονται τα 8-10 τραπεζάκια που στήνονται πάνω στις εξέδρες μπαμπού εκεί που σκάει το κύμα ή χορεύουν ασταμάτητα στους ήχους ντόπιων Djs και live συγκροτημάτων. Οι παγωμένες βαρελίσιες San Miguel και τα chupitos (σφηνάκια) με ρούμι ρέουν άφθονα ως αργά το βράδυ. Ιδανικό συμπλήρωμα το bocadillo (σάντουιτς) με chorizo και ντομάτα.
Πηγή: arttravel.gr
