Η αποτυχία δεν είναι μόνο μέσα στο πρόγραμμα αλλά είναι πολύ συχνή για όλους τους ανθρώπους. Ασχέτως αν το λένε οι γύρω μας ή το κρύβουν, το λάθος είναι πολύ πιο συχνό από όσο νομίζουμε. Ας αρχίσουμε να συμβιβαζόμαστε με την πραγματικότητα και ας είμαστε σίγουροι πως και αυτή από την πλευρά της, θα αρχίσει να μας δίνει πολλά οφέλη. Τι καλύτερο λοιπόν από το να έχουμε κατά νου ορισμένα βήματα για να αντιμετωπίζουμε την αποτυχία και να την μετατρέπουμε σε ευκαιρία!
1. Χρειαζόμαστε χρόνο για να εκτονωθούμε.
Μια αποτυχία δεν περνάει γρήγορα, ούτε στο «πόδι». Σίγουρα θα στεναχωρηθούμε και θα νιώσουμε θλίψη. Αλλιώς δε θα ήμασταν άνθρωποι. Είμαστε φτιαγμένοι για να χαιρόμαστε με τα καλά και να λυπόμαστε με τα κακά. Έχουμε ανάγκη να πάρουμε τον χρόνο μας όταν έχουμε περάσει κάποια αποτυχία. Να αφήσουμε τα άσχημα συναισθήματα να εκτονωθούν και να μην τα κρύψουμε, ούτε να τα καταπιέσουμε. Σκοπός είναι να τα αφήσουμε να εκδηλωθούν για να «καθαρίσουμε».
2. Συγκεντρώνουμε κι αναγνωρίζουμε τα λάθη μας.
Άπαξ και έχουμε φύγει από το στάδιο της στεναχώριας, σιγά-σιγά αγγίζουμε το στάδιο της συνειδητοποίησης. Προσπαθήσαμε να πετύχουμε κάτι και τελικά δεν τα καταφέραμε. Αφού έχει περάσει το στάδιο της στεναχώριας, αρχίζουμε να βλέπουμε την προσπάθεια που κάναμε όσο πιο αντικειμενικά γίνεται. Σαν μια διαδικασία που είχε έναν στόχο, έναν προορισμό που τελικά δεν φτάσαμε. Η αναγνώριση των λαθών είναι η πιο σημαντική πτυχή της διαχείρισης μιας αποτυχημένης προσπάθειας. Σημειώνουμε τα λάθη και βλέπουμε ποια πράγματα θα μπορούσαμε να κάνουμε διαφορετικά.
3. Ξεπερνώντας το φόβο της αποτυχίας.
Το πιο κρίσιμο κομμάτι της ανασυγκρότησής μας μετά από μια αποτυχία, είναι ψυχολογικό. Μετά από μια αποτυχία, οι αναμνήσεις της άκαρπης προσπάθειάς μας, έρχονται ξανά και ξανά. Εκεί που έχουμε δει τα λάθη μας, αρχίζουμε σιγά-σιγά να σκεφτόμαστε μια νέα προσπάθεια. Οι αναμνήσεις της αποτυχίας, μας κάνουν να νιώθουμε πως δεν πρέπει να ξαναπροσπαθήσουμε. Εκεί είναι λοιπόν, όλο το παιχνίδι. Αν δούμε την αποτυχία ως ένα τρομακτικό βίωμα που θα μάς καθορίσει τη γενική στάση ζωή μας, ή αν θα τη δούμε ως μια διδακτική εμπειρία που μάς δίνει πλούτο γνώσης. Ο φόβος της αποτυχίας απομακρύνεται με δύο πράγματα. Με το θάρρος και με την θεώρηση της αποτυχίας ως πηγή γνώσης μέσα από προσπάθεια. Στο τέλος, θα δούμε πως η αποτυχία δεν είναι τίποτε άλλο παρά ένα στάδιο για την τελική μας επιτυχία.
4. Έτοιμοι ξανά για μάχη, με θάρρος και αισιοδοξία.
Δε θα μας βάλει κάτω ο φόβος της αποτυχίας. Ξέρουμε τα λάθη που κάναμε, στεναχωρηθήκαμε που δεν τα καταφέραμε, όμως χαρήκαμε γιατί μάθαμε για το τί έφταιξε που δεν πιάσαμε τον στόχο μας. Τα όνειρα όμως, δε σταματούν εκεί. Αρχίζουμε να φτιάχνουμε με ηρεμία και ωριμότητα, ένα νέο σχέδιο προκειμένου να ξαναπροσπαθήσουμε. Οφείλουμε να καταλάβουμε πως τα πιο δύσκολα πράγματα στην ανθρωπότητα, έγιναν χάρη στη συνεχή προσπάθεια και στην επιμονή. Η μόνη χαμένη μάχη είναι αυτή που αποφασίζουμε να μη δώσουμε. Η βελτίωση που μας έχει χαρίσει η αποτυχημένη προσπάθεια, θα φανεί στην επόμενη φορά που θα προσπαθήσουμε να πετύχουμε. Γεμάτοι θάρρος και αισιοδοξία, να είμαστε έτοιμοι να προσπαθήσουμε με μια άλλη μέθοδο και ένα άλλο πλάνο.
Φωτό από: www.3dtour-vision.com
