Η καθημερινότητά μας απαιτεί αγώνα και κουράγιο! Χωρίς την προσπάθεια, τίποτε δεν πετυχαίνουμε. Από την άλλη, συνεχώς αναρωτιόμαστε γιατί αποτυγχάνουμε αφού προσπαθούμε; Σε κάθε πράγμα (έτσι συμβαίνει και με την προσπάθεια) σημασία έχει ο τρόπος! Για να είναι επιτυχής μια προσπάθεια, υπάρχουν ορισμένες προϋποθέσεις.
- Η σημασία της υπομονής.
Πολύ παρεξηγημένη έννοια! Καθένας έχει τη δική του «μεζούρα» και έτσι η υπομονή παίρνει υποκειμενικές διαστάσεις! Παρόλα αυτά, η υπομονή έχει και αντικειμενικά χαρακτηριστικά! Αυτό που παρεξηγούμε στην υπομονή είναι το εξής: Δεν οπλιζόμαστε με αυτήν από την αρχή μιας προσπάθειας. Βάζουμε έναν μακροπρόθεσμο στόχο και αρχίζουμε να σκεφτόμαστε για το αν θα κάνουμε υπομονή, όχι στην αρχή αλλά μόλις συναντήσουμε μια δυσκολία. Η πραγματική αξία της υπομονής, φαίνεται από την ώρα που παίρνουμε απόφαση να ξεκινήσουμε την προσπάθεια υλοποίησης ενός στόχου. Με άλλα λόγια, έχουμε κατά νου πως θα αντιμετωπίσουμε δύσκολες στιγμές, θα έρθουμε σε δυσχερείς θέσεις, σε όλη τη διάρκεια μιας προσπάθειάς μας! Όταν δεν το βάζουμε κάτω και συνεχίζουμε, τότε ναι, έχουμε υπομονή!
- Θάρρος και Ρίσκο.
Άλλος ένας λόγος που πολλές προσπάθειές μας δεν αποδίδουν καρπούς και μετά αναρωτιόμαστε για το τι έφταιξε, είναι το περιβόητο ρίσκο. Για έναν περίεργο λόγο, πιστεύουμε ότι η πολλή προσοχή και η λογική, συνιστούν το 100% της επιτυχίας. Αν ήταν έτσι, δε θα υπήρχε καν η λέξη «αποτυχία». Για να πετύχει μια προσπάθεια, εκτός από υπομονή, θέλει και ρίσκο! Είναι αναγκαίο να κουβαλάμε πάνω μας θάρρος! Χωρίς το θάρρος, δεν είναι βέβαιο ότι οι προσπάθειές μας θα πετύχουν. Ο λόγος; Οι δυσκολίες και οι αντιξοότητες που θα αντιμετωπίσουμε όσο προσπαθούμε να φτάσουμε στο στόχο μας είναι τόσες και τέτοιες, που δεν θα ξεπεραστούν με συμβατικά μέσα και λύσεις! Θα χρειαστεί να κάνουμε πράγματα ριψοκίνδυνα και να βγούμε “έξω από το κουτί” για να βρούμε λύσεις! Το θάρρος οξύνει την ευρηματικότητά μας και μας θυμίζει ότι τίποτε σπουδαίο δεν μπορεί να γίνει χωρίς τόλμη.
- «Αγκαλιά» με την …αποτυχία.
Ίσως το σημαντικότερο χαρακτηριστικό μια πετυχημένης προσπάθειας, είναι να καταφέρουμε να αποδεχτούμε ότι κάνουμε λάθη και να αποκτήσουμε την “κουλτούρα αποτυχίας”. Μεγάλο ρόλο στην κάθε μας προσπάθεια παίζει και ο παράγων τύχη, καθώς και τα απρόβλεπτα γεγονότα. Η αποτυχία δεν είναι ποτέ ολοκληρωτική. Νιώθουμε ότι χάνεται ο κόσμος κάτω από τα πόδια μας, μόνο όταν δεν βλέπουμε την αποτυχία σαν στάδιο επιτυχίας. Η αντοχή μας στην αποτυχία, αποτελεί βασικό συστατικό στη συνταγή της επιτυχίας. Η πιο σημαντική προσφορά της όμως είναι η εξής: Όταν νιώθουμε μέσα μας πίεση για την επιτυχία, τότε γύρω μας τυλίγεται το άγχος.
Το άγχος με τη σειρά του, θολώνει το μυαλό μας και δεν έχουμε καθαρή σκέψη για δράση. Η θολή σκέψη φέρνει κακά αποτελέσματα. Η αποδοχή των πιθανοτήτων αποτυχίας εκ μέρους μας, μας οδηγεί στο να έχουμε μια οπτική απέναντι στα πράγματα που μοιάζει με τη φράση «ε και τι έγινε; Τι είχαμε, τι χάσαμε;». Αν θαυμάζετε ανθρώπους για κάποια επιτυχημένη προσπάθειά τους, ρωτήστε τους και θα δείτε πως ο λόγος που τόλμησαν και που κατάφεραν ό,τι κατάφεραν, οφείλεται κυρίως ότι δεν είχαν ποτέ άγχος και πίεση για επιτυχία. Έβλεπαν την προσπάθειά τους σαν περιπέτεια και αγαπούσαν αυτό που έκαναν! Η επιτυχία τελικά, ήρθε απλώς σαν αποτέλεσμα αυτής της αγάπης!
Φωτό από: For The Interested
