Η μετάδοση εμπειριών και γνώσεων από τον έναν στον άλλον, είναι κάτι παραπάνω από σημαντική. Κάπως έτσι άλλωστε αναπτύχθηκε το βιοτικό επίπεδο της ανθρωπότητας. Μια πολύ χρήσιμη μορφή μετάδοσης γνώσης, είναι η συμβουλή. Η συμβουλή είναι απαραίτητη για την καθημερινότητά μας καθώς μας βοηθάει στο να μην κάνουμε λάθη και να πορευόμαστε με σταθερά βήματα. Μπορεί όμως οι συμβουλές να είναι και καταστροφικές. Ας δούμε εδώ πώς να ανιχνεύσουμε την κακή συμβουλή, αναγνωρίζοντας τους ανάξιους συμβούλους.
1. Ναρκισσισμός με διήγηση εμπειριών.
Οι κακές συμβουλές φαίνονται συχνά από το ύφος. Όταν δούμε ύφη σαν αυτά που θα περιγράψουμε, από το ένα αυτί να μάς μπει ό,τι ακούσουμε και από το άλλο να βγει! Πολλές φορές ακούμε ανθρώπους να δίνουν συμβουλές, εξιστορώντας ολόκληρη την ζωή τους. Συνήθως έχουν ύφος αλαζονικό και απόλυτο. Μια συμβουλή, δεν μπορεί να έχει επιτακτικό ύφος. Οι άνθρωποι αυτοί μάς λένε ουσιαστικά πόσο καλά τα κατάφεραν ακολουθώντας αυτό που μας λένε να κάνουμε, αγνοώντας το αν εμείς μπορούμε να κάνουμε το ίδιο. Είναι περισσότερο νάρκισσοι παρά συμβουλάτορες και βέβαια, δεν πολυενδιαφέρονται για το καλό μας και για την επιτυχία μας. Σε αυτούς μπορούμε να προσθέσουμε και τους λεγόμενους “ξερόλες”, οι οποίοι παρόλο που δεν έχουν εμπειρία σε αυτό που χρειαζόμαστε ως συμβουλή, θα πουν οτιδήποτε τους έρθει, μόνο και μόνο για να δείξουν ότι ξέρουν. Μακριά από αυτούς! Πολύ μακριά!
2. Κόλακες.
Μπορούμε να πούμε πως είναι μια τελείως ξεχωριστή κατηγορία ανθρώπων που δίνουν συμβουλές. Ο Νίτσε έλεγε “δεν υπάρχει κάτι χειρότερο για τους νέους ανθρώπους από το να μιλούν μαζί με όσους συμφωνούν μαζί τους”. Με άλλα λόγια, συμβουλή δεν μπορεί να είναι ποτέ, αυτό που θα θέλαμε να ακούσουμε. Και τι θέλουμε να ακούμε; Ότι όλα είναι καλά, ότι τα πηγαίνουμε υπέροχα, ότι δεν κάνουμε κανένα λάθος και ότι γενικά και αόριστα, όλα θα πηγαίνουν για πάντα καλά. Αν ακούμε τέτοια πράγματα, τότε καλό είναι να μην τα λογαριάζουμε ως συμβουλές. Ας κάνουμε ευγενικά πως τα ακούμε και τα υπολογίζουμε αλλά μέσα μας, ας μην κρατήσουμε τίποτε.
3. Χειριστικοί “σύμβουλοι”.
Μπορεί και να είναι η πιο επικίνδυνη “ομάδα” από εκείνους που δίνουν συμβουλές. Αυτοί είναι πολύ πιο πονηροί, στα όρια της τοξικότητας. Εκείνοι δε θα συμφωνήσουν σε όλα μαζί μας, όμως εκεί που θα διαφωνήσουν, έχουν σίγουρα δει την ευκαιρία για να προάγουν τα συμφέροντά τους. Εμείς γι’ αυτούς, είμαστε απλώς ένα όχημα των συμφερόντων τους. Συνήθως επιμένουν σε κάτι που τούς αφορά και έτσι μπορούμε να τούς καταλάβουμε. Άλλο χαρακτηριστικό τους είναι, πως έρχονται πάντα όταν είμαστε σε απελπιστική κατάσταση για να μας “συμβουλέψουν”. Αν τους ακούσουμε, σύντομα θα παγιδευτούμε και δε θα ξέρουμε πού βαδίζουμε. Το πολύ-πολύ να αντιληφθούμε ότι είμαστε πλήρη υποχείριά τους. Είναι πραγματικός κίνδυνος!
4. Τοξικοί άνθρωποι.
Οι τοξικοί άνθρωποι είναι ακριβώς το άλλο άκρο εκείνων που είναι κόλακες. Έχουν μόνιμα κάτι κακό να πουν. Μηδενίζουν οτιδήποτε έχουμε κάνει. Μπορεί πράγματι να κάναμε λάθη και να ζητάμε συμβουλές για να βελτιωθούμε. Εκείνοι, σχεδόν χαίρονται που αποτύχαμε και δείχνουν με κάθε τρόπο αυτήν την χαιρεκακία. Συνεχώς θα πουν “εγώ στα έλεγα” ή “θα έπρεπε να είχες κάνει αυτό και εκείνο”. Μην ξεχνάμε πως στις συμβουλές ζητάμε πλήρη αντικειμενικότητα και γνήσιο ενδιαφέρον προς τον εαυτό μας. Δεν έχουν τίποτε από τα δύο. Είναι πνεύματα αντιλογίας και σκοπό έχουν να μάς εξηγήσουν ότι κάναμε τα πάντα λάθος και αφήνουν να εννοηθεί πως πρέπει να τα παρατήσουμε. Αν έχουμε τέτοιους φίλους, τότε τι να τους κάνουμε τους εχθρούς;!
Φωτό από: Freepik
