Ένα από τα πιο σημαντικά χαρακτηριστικά των ανθρώπων που πετυχαίνουν τους στόχους τους πιο εύκολα από τους άλλους, είναι η πειθώ. Η αποτελεσματικότητα της επιρροής μας σε άλλους ανθρώπους, μάς ανοίγει συνεχώς πόρτες και μάς εξασφαλίζει πρόοδο. Το ερώτημα είναι: Τι κάνουν οι άνθρωποι με αποτελεσματική πειθώ; Ποιά είναι τα μυστικά της επιρροής;
1. Πειθώ και όχι πίεση.
Η επιρροή συχνά συγχέεται με την επιβολή. Το πρώτο εξασφαλίζει επιτυχίες ενώ το δεύτερο έχει καταστροφικές συνέπειες! Ένας άνθρωπος με ισχυρή πειθώ, περνάει το μήνυμά του σε άλλους ανθρώπους, με τρόπο έμμεσο και οξυδερκή. Η πειθώ στηρίζεται σε επιχειρήματα και σε αποδείξεις.
Μέσα από μεταφορές, παραβολές και αλληγορίες (οι άνθρωποι λατρεύουν να τις ακούν) είτε μέσα από παραδείγματα απλά και καθημερινά, οι άνθρωποι με αποτελεσματικοί πειθώ αποδεικνύουν ότι οι θέσεις και οι πρακτικές τους είναι καλύτερες. Το ίδιο θα ακολουθήσουμε και εμείς, γνωρίζοντας πως η επιβολή και η πίεση δεν έχουν αποτελέσματα καθώς προκαλούν τον φόβο τον άλλων ανθρώπων. Επίσης, όταν μας βλέπουν πιεστικούς, οι άνθρωποι θεωρούν πως ό,τι προτείνουμε γίνεται για το δικό μας καλό και όχι για το δικό τους. Κομμάτι της πειθούς, είναι η αίσθηση του γενικού καλού!
2. Ηρεμία και σιγουριά.
Όταν ο λόγος μας και οι κινήσεις μας εκπέμπουν ηρεμία, τότε οι πιθανότητες να πείσουμε συνανθρώπους μας ότι είμαστε σωστοί, αυξάνονται. Η ηρεμία υποδηλώνει σιγουριά. Δεν μπορεί κάποιος να πείσει για όσα ισχυρίζεται αν δεν εκπέμπει σιγουριά. Αν δεν είμαστε εμείς σίγουροι για όσα λέμε ή προτείνουμε, πώς θα πείσουμε άλλους;
Το ζήτημα της ηρεμίας και της φιλικής διάθεσης, εξασφαλίζει για άλλη μια φορά την αποφυγή χρήσης πιεστικών λόγων που τρομάζουν τους ανθρώπους καθώς θεωρούν ότι μειώνεται η ελευθερία κινήσεών τους. Το tip σε όλα αυτά, είναι το εξής: Να μην αλλάζουμε εύκολα απόψεις και θέσεις. Δεν θα μπορούσαμε ποτέ να εκπέμψουμε σιγουριά, αν τη μια φορά λέμε το ένα και την άλλη φορά λέμε το άλλο.
3. Αναφέρουμε δικά μας, προσωπικά βιώματα.
Η παρουσίαση των λόγων μας κρατά το κλειδί της επιτυχίας. Μπορούμε εύκολα να αντιληφθούμε πως η πειθώ είναι κυρίως ψυχολογική υπόθεση. Ο διδακτισμός παλιάς εποχής, το ”κούνημα του δαχτύλου” και η κινδυνολογία, φέρνουν ακριβώς τα αντίθετα αποτελέσματα, καθώς οι άνθρωποι μάς ταυτίζουν με κάτι αρνητικό.
Τα μέσα απόδειξης των θέσεών μας, θα είναι τόσο ισχυρά όσο είναι αληθινά. Το να μοιραστούμε προσωπικά βιώματα, να τονίσουμε τις αποτυχίες μας, αποτελούν πολύ αποτελεσματικές μορφές πειθούς. Όταν αναφέρουμε προσωπικά μας βιώματα, οι άνθρωποι νιώθουν περήφανοι για τον εαυτό τους καθώς θεωρούν ότι τούς ανοιχτήκαμε και ότι τούς εμπιστευτήκαμε. Επιπρόσθετα, όταν εξιστορούμε κακές εμπειρίες μας προκειμένου να αποδείξουμε ότι κάποια λύση είναι κακή ενώ κάποια άλλη, πολύ καλύτερη, τότε μάς νιώθουν πιο ανθρώπινους και πείθονται πως δεν θεωρούμε τον εαυτό μας “ξερόλα”.
4. Κατάλληλη γλώσσα και διαλλακτικές φράσεις.
Ο εγωκεντρισμός δεν έχει θέση στην πειθώ. Το α’ πληθυντικό -”εμείς”- είναι πολύ προτιμότερο. Επιπλέον, όταν προτείνουμε κάποια οδό και αγωνιζόμαστε να πείσουμε συνεργάτες και συνανθρώπους μας, ας λέμε λέξεις όπως ”πρέπει” , όλο και πιο σπάνια.
Αντί για ”πρέπει”, η λέξη “χρειάζεται” είναι πολύ πιο ήπια, χωρίς να χάνεται το νόημα της επιτακτικότητας. Φράσεις όπως ”είναι μονόδρομος αυτή η επιλογή…”, είναι επίσης κακές. Προτιμούμε φράσεις όπως “Θα είχε περισσότερα οφέλη…”, ”θα ήταν ίσως καλύτερο…”, ή ”Τι θα λέγατε αν προχωρούσαμε στην επιλογή ;…”. Το ”ίσως” δείχνει διαλλακτικότητα όπως και η ερώτηση. Οι άνθρωποι που μάς ακούν, νιώθουν ότι κάνουν διάλογο και είναι ενεργοί στη λήψη μιας απόφασης και δεν κάθονται απλώς να ακούν ένα ”κήρυγμα”.
Φωτό από: Entrepreneur
