ΕΠΙΤΥΧΙΑ, ΕΠΙΧΕΙΡΗΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Γιατί οι περισσότεροι άνθρωποι δεν καταφέρνουν να πετύχουν;

Post by: 12/12/2017 0 comments

Έχουμε να κάνουμε με ένα πολύ δύσκολο ερώτημα. Συνήθως, οι δύσκολες ερωτήσεις έχουν και πολύ δύσκολες απαντήσεις. Μετά την υγεία, κλειδί για την ευτυχία μας θεωρούμε την επιτυχία. Ποιά είναι η επιτυχία και πώς την ορίζουμε; γιατί συχνά, αρνείται να μας επισκεφτεί;

Η λάθος προσέγγιση της επιτυχίας

Ο Πλάτωνας, πίστευε πως όλα ξεκινούν από τον ορισμό που δίνουμε σε κάτι. Από τον ορισμό, φτιάχνουμε πλαίσια, βάσει των οποίων σκεφτόμαστε και τελικά, δρούμε. Έχουμε βάλει την επιτυχία να μοιάζει με μια κορυφή που πρέπει να ανέβουμε. Πιστεύουμε πως είναι μια διαδικασία που έχει αρχή και τέλος. Σα να μη φτάνει αυτό, βάζουμε και χρονικά περιθώρια. Προσπαθούμε να πετύχουμε τα πάντα, μέσα σε λίγο χρόνο. Πολλοί άνθρωποι αποτυγχάνουν από…τον κακό ορισμό που δίνουν. Γιατί δε θέλουμε να δούμε την επιτυχία σαν βελτίωση και εξέλιξη; Σαν κάτι που δε σταματά; Αν βάλουμε τη συνεχή βελτίωση σαν τελικό στόχο μας, τότε παραδεχόμαστε πως ο χρόνος είναι σύμμαχός μας αφού θα εξελιχθούμε, μέσα στα πλαίσιά του.

Φόβος αποτυχίας

Οι περισσότεροι άνθρωποι –δυστυχώς – βλέπουν την επιτυχία σαν μια διαδικασία που αξιολογείται με αρνητική βαθμολογία. Ποιά είναι η αρνητική βαθμολογία; Το να δρας με βάση το να μην κάνεις λάθη. Θεωρούμε το λάθος «εχθρικό» για την επιτυχία. Στην πραγματικότητα, ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Το λάθος μας οδηγεί σε μονοπάτια διόρθωσης.

Πώς αλλιώς να πούμε τη διόρθωση; Βελτίωση θα την πούμε. Χωρίς «λάθη» και αποτυχίες, το πιθανότερο θα ήταν να μην έχουμε ηλεκτρικό ρεύμα σαν ανθρωπότητα. Εχθρευόμαστε την αποτυχία και τη φοβόμαστε. Ντυνόμαστε με μια στολή τελειομανίας και το λάθος το έχουμε καταστήσει συνώνυμο της «αμαρτίας» και ακόμη χειρότερα, με το κοινωνικό στίγμα. Αν αποτινάξουμε από πάνω μας το φόβο της αποτυχίας, έχουμε όλο το δρόμο ανοικτό για να βελτιωθούμε.

Δεν δοκιμάζουμε και δεν πειραματιζόμαστε

Φυσικό επακόλουθο του φόβου της αποτυχίας, είναι ο αυτοπεριορισμός μας. Σε τι αυτοπεριοριζόμαστε; Οι δοκιμές που κάνουμε, δεν είναι τίποτε άλλο από ασκήσεις ελευθερίας.

Τις περισσότερες φορές λοιπόν, θέτουμε από την αρχή ένα πλαίσιο πολύ «κλειστό». Το κλείνουμε για να απομακρύνουμε τους κινδύνους όμως με αυτόν τον τρόπο… κλειδώνουμε απ’ έξω και τις ευκαιρίες. Πολλές δοκιμές θα είναι αποτυχημένες και θα έχουν κινδύνους. Για να μάθουμε όμως τι πετυχαίνει, πρέπει πρώτα να δούμε τι αποτυγχάνει.

Ανυπομονησία

Η υπομονή φιγουράρει στις πρώτες θέσεις της «λίστας αρετών» που είναι απαραίτητες για τη ζωή στο σύνολό της. Αν δεν έχουμε «αγκαλιάσει» την αποτυχία και τον ορθότερο ορισμό της επιτυχίας, (συνεχής βελτίωση δηλαδή) τότε βλέπουμε το χρόνο εχθρό μας. Νιώθουμε να έχουμε στο κεφάλι μας ένα χρονόμετρο αντίστροφης μέτρησης κρεμασμένο.

Το άγχος γίνεται ξαφνικά ο μετατροπέας των στιγμών μας και τις κάνει να μοιάζουν βασανιστικές και ατέλειωτες. Η ανυπομονησία, αφού αυξάνει το άγχος, μας ωθεί στο να κάνουμε απελπισμένες κινήσεις και έτσι να έχουμε κακά αποτελέσματα. Βλέποντας τα κακά αποτελέσματα, σε συνδυασμό με το μαρτυρικό άγχος που περάσαμε, απογοητευόμαστε και αποθαρρυνόμαστε να ξαναπροσπαθήσουμε. Έτσι, θα αποτύχουμε πέφτοντας στην παγίδα της αποτυχίας που είναι η αδράνεια και η στασιμότητα.

Είμαστε πολύ ικανοί να δούμε την επιτυχία σαν πορεία και όχι σαν προορισμό. Όλα είναι θέμα σύλληψης στο μυαλό μας και αν θεωρούμε άσχημα τα πράγματα στο μυαλό μας, άσχημα θα γίνουν. Μην το ξεχνάμε ποτέ αυτό!

Φωτό από: Pexels

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons