Συνδέεται άραγε η επιτυχία με τον χαρακτήρα μας; Αν ναι, πώς; Κάθε άνθρωπος έχει τη δική του ξεχωριστή μέθοδο επίτευξης στόχων. Πιο αποτελεσματική μέθοδος, είναι πάντα εκείνη που μας δίνει καλό αποτέλεσμα στον λιγότερο δυνατό χρόνο. Ο χαρακτήρας μας θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό την αποτελεσματικότητα και την ταχύτητα περαίωσης των έργων μας. Είμαστε ομαδικοί; Παίζουμε για την ομάδα; Ή μήπως είμαστε ”για τον εαυτό μας”; Ένα είναι το βέβαιο: Μόνος πας πιο γρήγορα, μαζί με άλλους, πας πιο μακριά! Πώς θα γίνουμε πιο ομαδικοί;
1. Αλλάζοντας …γλώσσα.
Ένας από τους βασικούς λόγους για τον οποίον φλερτάρουμε διαρκώς με την αποτυχία, είναι ο χαρακτήρας μας. Αλήθεια, πόσες φορές χρησιμοποιούμε στη σκέψη μας ή στη γλώσσα μας το ”εγώ”; Η γλώσσα διαμορφώνει σκέψη και η σκέψη με τη σειρά της, πράξεις. Ο ατομοκεντρισμός οδηγεί πάντα σε δεινά. Πιστεύουμε ότι οι στόχοι μας θα υλοποιηθούν πιο γρήγορα και πιο αποτελεσματικά αν επιστρατεύσουμε μόνο το εγώ μας. Και όμως, κάνουμε μεγάλο λάθος. Το να μοιραζόμαστε ρόλους, αρμοδιότητες, οφέλη και σκέψεις αποτελεί τον ασφαλέστερο δρόμο προς την επιτυχία. Κανείς δε θα πιστέψει στο όραμά μας αν δει ότι είναι ατομικό. Χάνουμε σε “δημοφιλία” και μαζεύουμε “εχθρούς” όταν δρούμε μονομερώς. Είναι απαραίτητο να μας γίνει συνήθεια λοιπόν η μετατροπή του “εγώ” σε ”εμείς”. Όλοι μαζί να προσπαθούμε, όλοι μαζί να χάνουμε, όλοι μαζί να κερδίζουμε.
2. Ανθρώπινη και φιλική συμπεριφορά.
Ένας μύθος που έχει επικρατήσει, είναι πως η επαγγελματική διάσταση πρέπει να ξεχωρίζεται από την ανθρώπινη. Οι πιο πετυχημένες ιδέες αλλά και οι πιο αποτελεσματικές εταιρείες, έχουν καταρρίψει αυτόν τον μύθο. Η ομαδική απόδοση, αυξάνεται κατακόρυφα όταν ενώνουμε την επαγγελματική διάσταση με την ανθρώπινη. Δεν είμαστε ρομποτάκια. Κάποιο μέλος της ομάδας, μπορεί να περνάει περίοδο “ξηρασίας”. Ένας συνάδελφος μπορεί να έχει προσωπικά προβλήματα που τον καθιστούν λιγότερο παραγωγικό τη συγκεκριμένη περίοδο. Αν διαθέτουμε σωστή κουλτούρα ομάδας, θα σπεύσουμε να βοηθήσουμε τους συναδέλφους που αντιμετωπίζουν δυσκολίες απόδοσης και αντιμετωπίζουν προβλήματα. Η ανθρώπινη διάσταση της συνεργασίας είναι πολύ σημαντική έτσι ώστε ένας συνάδελφος να νιώθει ότι μας έχει σαν δεύτερη οικογένεια. Η περιφρόνηση των προσωπικών προβλημάτων των συνεργατών μας, οδηγεί στην αποξένωσή μας ως προς αυτούς και τελικά, σε κακή συνεργασία που πλαισιώνεται από καχυποψία και αντιπάθεια. Τα αποτελέσματα των επαγγελματικών προσπαθειών μας, θα επηρεαστούν πολύ αρνητικά. Όταν κάτι δεν πάει καλά λοιπόν, είτε αφορά κόπωση συναδέλφων είτε αψιμαχίες, σπεύδουμε φιλικά και ανθρώπινα να λύσουμε τα προβλήματα και να γεφυρώσουμε τις διαφορές.
3. Αλληλοκάλυψη και ανιδιοτέλεια.
Ένα επαγγελματικό περιβάλλον, σε καταστάσεις πίεσης, τείνει να γίνεται χαοτικό. Οι αρμοδιότητες που έχουν μοιραστεί στην ομάδα, ξαφνικά αλλάζουν χέρια λόγω της πίεσης χρόνου και εξελίξεων. Οτιδήποτε συλλογικό, δοκιμάζεται σε τέτοιες καταστάσεις. Μια ομάδα εργασίας αποδεικνύει ότι είναι ομάδα, μόνο στα δύσκολα και μόνο όταν τα πράγματα κυλούν εκτός προγράμματος. Σε αυτές τις καταστάσεις, σκεφτόμαστε το καλό της ομάδας. Αυτό σημαίνει: Δεν κοιτάμε να γλιτώσουμε τον εαυτό μας από κόπο και συνέπειες. Αντίθετα, προσπαθούμε να δείξουμε πρώτοι το καλό παράδειγμα και να βγούμε μπροστά. Χρειάζεται να καλύπτουμε τα κενά των συναδέλφων μας, αντί να τους υπενθυμίζουμε ότι ”είναι δική τους αρμοδιότητα”. Η αλληλεγγύη δεν είναι μόνο ηθική, είναι εξαιρετικά αποτελεσματική όταν έχουμε να κάνουμε με λειτουργία επαγγελματικού περιβάλλοντος. Αν οι συνεργάτες μας βλέπουν ότι είμαστε ομαδικοί παίκτες και ότι λειτουργούμε ανιδιοτελώς σε εξαιρετικά κρίσιμες περιστάσεις, τότε μας δίνουν το ”μετάλλιο” της εμπιστοσύνης. Η εμπιστοσύνη είναι το κλειδί επιτυχίας μιας ομάδας και η μόνη γλώσσα που πρέπει να μιλάμε εντός της ομάδας! Ας αλλάξουμε λοιπόν, ας γίνουμε πιο αλτρουιστές για να πετύχουμε περισσότερα! Τα οφέλη πολλαπλασιάζονται, όταν τελικά μοιράζονται…
Φωτό από: Let’s talk about it
