Ομιλία του συγγραφέα Τζούλια Τρέζουρ για το πώς να εστιάσουμε στη φωνή μας.

Η παρουσία μας και το πώς μιλάμε επηρεάζει άμεσα τις ανθρώπινες σχέσεις μας.

• «Η ανθρώπινη φωνή είναι η πιο δυνατή στον κόσμο. Μπορεί να είναι υπεύθυνη για την έναρξη ενός πολέμου ή μπορεί να πει με αυτήν, «σ’ αγαπώ» (…) Πώς μπορούμε να μιλάμε δυναμικά έτσι ώστε να αλλάξουμε τον κόσμο μας;».
• Κατευθείαν στο «ψητό» και ο Treasure μας λέει τι δεν πρέπει να κάνουμε όταν μιλάμε, έτσι ώστε να μη διώχνουμε τους ανθρώπους. Τα ονομάζει 7 θανάσιμα αμαρτήματα της ομιλίας.
• «Να μην κριτικάρουμε κάποιον ενώ λείπει». Αυτό είναι το πρώτο. Το κουτσομπολιό μπορεί να είναι λίγο ή πολύ στο αίμα όλων μας, όμως πρέπει να ξέρουμε πως ο «κουτσομπόλης» δεν είναι διασκεδαστικός, επειδή ό,τι κάνει σε άλλους, το κάνει και σε μας.
• Μετά το κουτσομπολιό, ο Treasure βάζει σαν επικοινωνιακό παράπτωμα το να κατακρίνουμε έναν συνομιλητή απευθείας.
• Τα υπόλοιπα; Ποιά μπορεί να είναι;
• Ο αρνητισμός. Όταν μιλάμε, οφείλουμε να είμαστε στοιχειωδώς θετικοί. Ο αρνητισμός, παράγει και το τέταρτο θανάσιμο αμάρτημα της λίστας του Treasure. Πρόκειται για το παράπονο το οποίο ο ομιλητής το χαρακτηρίζει κολλητικό και τη διασπορά του, «κολλητική μιζέρια». Άλλα τρία έχουν μείνει, ποιά είναι;
• Ευθυνοφοβία και μανία δικαιολόγησης των πάντων. Ας μην κρυβόμαστε, στην Ελλάδα λίγο ή πολύ το έχουμε όλοι αυτό. Φταίνε πάντα οι άλλοι και έμμεσα ή άμεσα, θεωρούμε οτι είμαστε οι «καλοί» και τα «θύματα».
• Το προτελευταίο, είναι η υπερβολική ωραιοποίηση. Αυτή, σύμφωνα με τον ομιλητή, οδηγεί αναπόφευκτα στο ψέμα και ποιός θέλει να ακούει ψέματα;
• Το τέλος αυτής της τοξικής – επικοινωνιακά – λίστας έρχεται με τον δογματισμό. «Σύγχυση απόψεων και γεγονότων». Έτσι το αποκαλεί ο Treasure. Έχει νόημα να συζητήσουμε, να ακούσουν και να ακούσουμε αν ένα από τα μέλη της συζήτησης είναι αμετακίνητο, πολλές φορές χωρίς να έχει καν επιχειρήματα;
• Ο ομιλητής, δε μένει εκεί. Μας δίνει και τέσσερις αρχές στις οποίες μπορούμε να βασιστούμε για να μας σέβονται και να μας ακούν.
• Η πρώτη αρχή, είναι η ειλικρίνεια.
• Η δεύτερη, είναι η αυθεντικότητα. Όπως μας έλεγε ο Όσκαρ Ουάϊλντ: «Να είσαι ο εαυτός σου, όλοι οι άλλοι ρόλοι είναι πιασμένοι».
• Η τρίτη αρχή είναι η αξιοπιστία-ακεραιότητα. Να λέμε ό,τι κάνουμε και να κάνουμε ό,τι λέμε.
• Η τελευταία είναι η αγάπη. Όχι ρομαντικού-ερωτικού τύπου αγάπη, απλώς να θέλουμε να ευχόμαστε στους άλλους, να μην είμαστε μίζεροι αλλά ανοικτοί προς αυτούς.
• Η φωνή μας παίζει πολύ σημαντικό ρόλο επίσης, να αποφεύγουμε να κάνουμε φάλτσα. Ο ομιλητής μας λέει πως συνηθίζουμε να ψηφίζουμε πολιτικούς που μιλάνε από τον θώρακα καθώς δείχνει βάθος και δύναμη.
• Η χροιά και η προσωδία (μελωδία) παίζουν επίσης πολύ σημαντικό ρόλο. Ο ρυθμός της φωνής μας αλλά και το ύφος της, η έντασή της (αγριεμένο ή προσηνές) παίζουν επίσης σημαντικό ρόλο. Στο διάλογο βέβαια, παίζει ρόλο και η σιωπή. Καλό είναι να κάνουμε παύσεις και να ακούμε. Οι ασκήσεις που μας δείχνει στο video, είναι καλό να τις κάνουμε αν θέλουμε να δώσουμε σημασία στον τρόπο που μιλάμε. Ο τρόπος που μιλάμε, καθορίζει σε μεγάλο βαθμό τις επαγγελματικές αλλά και προσωπικές μας σχέσεις.