H Marie Forleo, στο βίντεό της, απαντά σε ερώτηση τηλεθεάτριας που αφορά την διαχείριση του άγχους της, μας δίνει κάποιες ιδέες για να βρούμε τη χρυσή τομή! Ποιά είναι αυτή; Να παραμένουμε δημιουργικοί και να βρισκόμαστε συνεχώς σε κίνηση, αποφεύγοντας το πάντα ζημιογόνο άγχος.

• Αρχικά η Μαρί Φορλήο μας δίνει τη βάση πάνω στην οποία κινούνται οι δημιουργικοί άνθρωποι. Ποιά είναι αυτή; Το να ανακαλύψουμε ένα πράγμα που μας δίνει νόημα στη ζωή. Όπως χαρακτηριστικά λέει, αν δεν έχουμε κάποια δραστηριότητα για την οποία έχουμε πάθος και αγάπη, χάνουμε το δρόμο μας και οδηγούμαστε σε σκοτεινά μέρη!
• Το δεύτερο που μας λέει έχει να κάνει με την ευγνωμοσύνη που οφείλουμε να νιώθουμε για όσα ήδη έχουμε. Να ξεκινάμε δηλαδή να σκεφτόμαστε όσα ήδη έχουμε πετύχει. Αυτή η σκέψη βοηθά στην απόκτηση γνήσιας αισιοδοξίας, καθώς βλέπουμε τα θετικά που έχουμε κατακτήσει και νιώθουμε όμορφα για όσα έρχονται στο μέλλον και μπορούμε να τα κατακτήσουμε.
• Η τρίτη οδός που μπορούμε να ακολουθήσουμε προκειμένου να μην βρεθούμε στην αγκαλιά του άγχους, είναι η αποδοχή της αβεβαιότητας που πλαισιώνει όλη μας τη ζωή. Πιο συγκεκριμένα, η παρουσιάστρια απαντά στην ανησυχία της τηλεθεάτριας που νιώθει οτι δεν έχει εγγυήσεις λέγοντας πως «δεν υπάρχουν εγγυήσεις για κανέναν». Ο μόνος τρόπος να ηρεμήσουμε και να αποδεχτούμε την συνεχή αβεβαιότητα πάνω στην οποία ζούμε, είναι να εστιάζουμε πάνω στις δικές μας δυνάμεις, πάνω στη δημιουργικότητά μας και πώς να την εξελίσσουμε.
• Τέλος, ένας ακόμη τρόπος να αποβάλλουμε το άγχος για το μέλλον, είναι το να εκπαιδευτούμε πάνω στο πώς μπορούμε κερδίζουμε, να αποταμιεύουμε και να επενδύουμε χρήματα. Κακά τα ψέματα, το μεγαλύτερο μέρος του άγχους που νιώθουμε, αφορά την επιβίωσή μας στο μέλλον. Το μεγαλύτερο φάρμακο κατά της ανασφάλειας και του άγχους που μας φορτώνει, είναι η πεποίθηση για περισσότερη σιγουριά.
• Όταν νιώθουμε ότι έχουμε τον τρόπο να αντιμετωπίσουμε ακόμη και το χειρότερο δυνατό σενάριο (πχ μια απόλυση και μια παρατεταμένη περίοδο ανεργίας) τότε εστιάζουμε πάνω στην εξέλιξή μας και στη βελτίωσή μας, χωρίς να νιώθουμε αυτόν τον κόμπο στο λαιμό που δε μας αφήνει να απολαύσουμε το παρόν!