Η Carrie Green, σε αυτήν την ομιλία της, έρχεται να δώσει τέλος στις ανησυχίες μας που αφορούν το κομμάτι της επιτυχίας. Πώς δίνουμε τέλος σε αυτές; Όταν συνειδητοποιήσουμε πως ελέγχουμε εμείς τις πιθανότητες του να πετύχουμε ή του να αποτύχουμε. Είναι στο χέρι μας! Πιο συγκεκριμένα, στον…εγκέφαλό μας!

• Η Carrie Green μπαίνει απευθείας στο ψητό! Κάνει ένα πολύ εύκολο πείραμα! Ζητά έναν εθελοντή. Με μεγάλη δυσκολία εμφανίζεται κάποιος. Αρχικά όλοι νόμιζαν πως θα χρειαστεί για το πείραμα. Τελικά η ομιλήτρια του δίνει ένα κουπόνι 20 αγγλικών λιρών και του ζητάει να καθίσει ευχαριστώντας τον. «Γιατί δεν ήθελε κανείς σας να ανέβει στη σκηνή; Τρείς είναι οι λόγοι: Φόβος, εμπόδια και έλλειψη κινήτρων». Αφού εξηγήσει το κάθε ένα ξεχωριστά, μας δίνει τη δυνατότητα να σκεφτούμε τι μας κάνει να αποφεύγουμε στη ζωή μας τις ευκαιρίες! Η ύπαρξη δυσκολιών, πόνου και του φόβου για το απρόβλεπτο-άγνωστο αποτέλεσμα που θα έχουν οι όποιες προσπάθειές μας.
• «Αυτό το πείραμα δεν είχε να κάνει με τα λεφτά, είχε στόχο να αποδείξει πως ο εγκέφαλός μας και οι ιδέες που έχουν εγκατασταθεί μέσα του, επηρεάζουν τις αποφάσεις μας (…) κάπως έτσι χάνουμε τεράστιες ευκαιρίες στη ζωή μας». Περιγράφοντας ένα δικό της βίωμα, η ομιλήτρια μας αποδεικνύει πως αν δεν φτάσουμε στο σημείο να ξεπεράσουμε τους φόβους μας, να κάνουμε τις ευκαιρίες μονόδρομο και να δεχτούμε μόνο τα κίνητρα στο μυαλό μας, δεν πρόκειται να φτάσουμε στην επιτυχία.
• Ας μην ξεχνάμε πως η αποτυχία δεν είναι κατάληξη, είναι σίγουρα μια οδός που πρέπει να περάσουμε με προορισμό την επιτυχία. Το παράδειγμα της Carrie Green δείχνει όλα τα συστατικά της επιτυχίας. Πίστη, θέληση, σκληρή δουλειά, διαρκής θέληση για μάθηση, υπερνίκηση του φόβου. Κάπως έτσι προγραμματίζουμε τον εγκέφαλό μας για την επιτυχία. Και εκείνος, όχι μόνο μας κάνει πετυχημένους αλλά μας γνωρίζει και άλλες πτυχές του εαυτού μας. Όπως η ομιλήτρια που στόχευε να γίνει δικηγόρος και τελικά, έγινε επιχειρηματίας. Και λοιπόν; Η επιτυχία φέρνει ευτυχία; Όχι.
• Μολονότι πέτυχε, η ομιλήτρια μας εξηγεί πως άρχισε να γίνεται εσωστρεφής, πώς άρχισε να αποξενώνεται και να πέφτει στην παγίδα αρνητικών σκέψεων ακόμη και αν ήταν πετυχημένη, ακόμη και αν έκανε ένα τρίμηνο ταξίδι στην Αυστραλία. «Κατάλαβα οτι δεν πέτυχα πάνω σε αυτό που ήθελα (…) δεν έκανα αυτό που μου άρεσε και ήθελα απλώς να νιώθω ευτυχισμένη (…) θυμήθηκα τον Anthony Robbins που έλεγε οτι είμαστε υπεύθυνοι για την ευτυχία μας μέσα από τις επιλογές μας και κατάλαβα οτι είμαι υπεύθυνη για τη δυστυχία που μου προκάλεσα». Άρχισε λοιπόν να ψάχνει τι πραγματικά θέλει στη ζωή και γιατί το θέλει.
• Αυτός είναι ο προγραμματισμός του εγκεφάλου μας για κάτι ανώτερο από την επιτυχία. Για την ευτυχία. Να ελέγχουμε τις σκέψεις και τα συναισθήματά μας, ειδικά αν είναι αρνητικά. Να έχουμε πίστη, να εστιάζουμε στα κίνητρα, να ξεπερνάμε εμπόδια αλλά…να ξέρουμε γιατί το κάνουμε. Να ξέρουμε και να αγαπάμε το στόχο μας. Η ευτυχία άλλωστε, εμπεριέχει έτσι κι αλλιώς την επιτυχία ενώ το αντίστροφο, δεν ισχύει πάντα.