Πρόκειται για ένα βίντεο που παρουσιάζει μια εξαιρετική αλληγορία. Οι παραβολές, είναι αυτές που μας έχουν μείνει από το σχολείο. Δεν έχω γνωρίσει προσωπικά ούτε έναν που να μη θυμάται τις παραβολές από τα Θρησκευτικά. Ο λόγος, είναι απλός. Οι παραβολές φτιάχνουν την απλή γλώσσα που καταλαβαίνουμε και κατά περίεργο τρόπο, δε φωλιάζουν μόνο στο μυαλό μας αλλά και στην καρδιά μας.
Ο Άλαν Γουάτς, με ήρεμο και προσιτό ύφος, προσπαθεί να μας αποδείξει ότι είμαστε… βάρκες που ζούμε τις ζωές μας, στη θάλασσα… Παρελθόν, παρόν και μέλλον γεφυρώνουν ή και χωρίζουν τη σχέση μας με τον χρόνο. Αυτή η σχέση, είναι ίσως η σημαντικότερη για το αν θα είμαστε χαρούμενοι ή προβληματισμένοι. Στεναχωριόμαστε συνήθως για ό,τι κάναμε και ήταν λάθος, για ό,τι δεν κάναμε και τελικά ήταν το σωστό. Στεναχωριόμαστε για το τι έγινε και δεν μπορέσαμε να επέμβουμε αλλά επίσης, θλιβόμαστε που όταν κάτι καλό έγινε, εμείς απουσιάζαμε. Ναι αλλά… είμαστε βάρκες.
Ο Γουάτς, σχεδιάζει μια βάρκα και τα απόνερα που αφήνει ενώ αυτή πλέει στη θάλασσα. «Τα απόνερα, είναι συνέχεια πίσω από τη θάλασσα. (…) Το σημαντικό ζήτημα ποιό είναι όμως; Τα απόνερα, δεν οδηγούν τη βάρκα.». Η βάρκα, βρίσκεται στο παρόν. Δεν είναι κακό να ατενίζεις το παρελθόν. Κακό είναι όμως, να αφήσεις τη βάρκα που οδηγείς και να …βουτήξεις στα απόνερα. «Γι’ αυτόν το λόγο η Ψυχολογία δεν μπορεί να βοηθήσει. Σε βάζει συνέχεια να πας πίσω και πίσω και όλο και πιο πίσω ενώ η ζωή βρίσκεται στο παρόν». Το να εξηγείς τα πράγματα που συνέβησαν, πρέπει να σου δίνει όφελος στο τώρα και να έχουν αξία για το όποιο μέλλον θα έρθει. Το ερώτημα που πρέπει να κάνει κάποιος για να μπει στον παροντικό τρόπο σκέψης, είναι να ρωτά όχι γιατί συνέβη ή συμβαίνει κάτι, αλλά τι είναι αυτό που συμβαίνει τώρα.
Το παρελθόν, είναι έτσι κι αλλιώς η συνέχειά σου, όμως το σημαντικό είναι πως «Καθορίζεσαι από αυτό που κάνεις τώρα και όχι από αυτό που σου συνέβη στο παρελθόν» καταλήγει ο Γουάτς, δίνοντάς μας πιο πριν και μια άλλη ωραία παραβολή: «Με ρωτάτε γιατί μιλάω; Δεν ψάχνω τα κίνητρα, μπορεί να θέλω να περάσω ένα μήνυμα αλλά και να μη θέλω, όπως τα πουλιά κελαηδούν, έτσι μιλάω και εγώ». Η καλή σχέση σου με το χρόνο, θα σου δώσει καλή σχέση με τον εαυτό σου. Στο τέλος, ο εαυτός σου θα σου δώσει το χώρο για να χαρείς με όσα συμβαίνουν τώρα, αυτήν εδώ τη στιγμή!
Φωτό από: Κατερίνα Τσεμπερλίδου
