Τα έργα του είναι το ίδιο ενδιαφέροντα με την ίδια του τη ζωή. Εκκεντρικός, απίστευτα ταλαντούχος, με πολλές δόσεις αλαζονείας ο Όσκαρ Ουάϊλντ είχε μόνο εχθρούς και φίλους στη ζωή του. Τα χαρακτηριστικά που πλαισίωναν την προσωπικότητά του, δεν μπορούμε καν να τα απαριθμήσουμε. Ένα είναι σίγουρο: Ήταν όλα έντονα. Μέσα από αυτά τα χαρακτηριστικά που πλημμύριζαν από ένταση, μας εξήγησε «De Profundis», ποιός ήταν, ποιός ήθελε να είναι και πώς τελικά κατέληξε. Πέραν από το «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέϋ», ζωγράφισε με το μοναδικό του τρόπο, τον ίδιο τον άνθρωπο με φόντο την τέχνη!

Συμβιβάσου με το…καλύτερο!

Ο Ιρλανδός θεατρικός συγγραφέας, είναι στην ουσία ο εφευρέτης των αφορισμών! Όσοι από σας ανήκετε σε εκείνους που κοιτούν τα αστέρια, ο Όσκαρ Ουάϊλντ τους συνοδεύει με κάτι όμορφο, που μπορεί να τους συντροφεύει σε στιγμές, όχι τόσο χαρούμενες. «Έχω τα πιο απλά γούστα. Ικανοποιούμαι πάντα με τα καλύτερα». Όσο περνούν τα χρόνια, καταλαβαίνουμε οτι το μέτρο, ορίζεται σε σχέση με το πώς θέλουμε να ζούμε. Μην ντρέπεσαι ποτέ επειδή ζητάς το καλύτερο, ειδικά αν το έχεις αποδείξει στον εαυτό σου οτι το αξίζεις. Ένα τέτοιο «βόλεμα», θα ήταν από τα λίγα που θα σου έκαναν καλό!

Το μεγαλείο…

Ψάχνοντας έργα του Όσκαρ Ουάϊλντ, μπορείς να βρεις γνώμες, «κλισέ» και απόψεις που και σωστές να μη σου φαίνονται, θα σου ανεβάσουν σίγουρα την αυτοπεποίθηση και θα αυξήσουν τις ερωτήσεις σου ως προς τον εαυτό σου. «Το να είναι κανείς μεγάλος, σημαίνει οτι είναι παρεξηγημένος». Αυτό, το ήξερε πολύ καλά και για τον ίδιο. Πράγματι, εκεί έξω,  ή θα σε χειροκροτούν ή θα σε γιουχάρουν. Μη φοβάσαι όμως, ποτέ δεν πρόκειται να σε καταλάβουν…Οι περισσότεροι άνθρωποι παλεύουν να σε ορίσουν ή ακόμη καλύτερα, να σε περι-ορίσουν. Αν δεν έχεις ταμπέλα για τους άλλους, από το να αγχώνεσαι, προτιμότερο είναι να χαίρεσαι. Οι μεγάλοι, ίσως τελικά να είναι αυτοί που ενδιαφέρονται για την εξήγηση και όχι για την παρεξήγηση…

Η ζωή.

Ό,τι αφορά την ύπαρξή σου, έχει γραφεί από τον Ουάϊλντ που χωρίς υπερβολή, έζησε 3-4 ζωές μέσα σε λιγότερο από 50 χρόνια. Ίσως τελικά να είναι ο τρόπος που τα παρουσιάζει πειστικός, περισσότερο από το νόημα αυτών που τελικά λέει. Αυτό είναι και το μεγαλοφυές… Ζωή λοιπόν! Τι ήταν για τον Όσκαρ Ουάϊλντ η ζωή; «Η ζωή είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να την πάρουμε στα σοβαρά». Αστείο, ειρωνικό και εμπνευσμένο. Γιατί εμπνευσμένο; Για να μπορέσουμε επιτέλους να ηρεμήσουμε και να μην αγχωνόμαστε! Ακριβώς επειδή η ζωή είναι μια παράσταση στην οποία δεν έχεις την ευκαιρία να κάνεις κάποια πρόβα, καλό είναι να προσπαθούμε συνεχώς να αυτοσχεδιάσουμε!

Και η νιότη…

Στο «Πορτρέτο του Ντόριαν Γκρέϋ», o Ουάϊλντ, έβαλε τα νιάτα και ό,τι τα συνθέτει σε διάφορα «κάδρα». Άλλωστε, ο ίδιος γεννήθηκε νέος, έζησε νέος και πέθανε νέος. «Για να γίνω πάλι νέος θα έκανα τα πάντα, εκτός από το να ασκούμαι σωματικά, να σηκώνομαι νωρίς το πρωί και να γίνω αξιοσέβαστος». Δηλαδή, όχι και ακριβώς τα πάντα… Ο μεγάλος αυτός καλλιτέχνης, έζησε μεταξύ δύο ακραίων καταστάσεων. Μέχρι το απόγευμα, μπορεί να έγραφε και να μεγαλουργούσε, να είναι στα πιο γνωστά σαλόνια του Λονδίνου και το βράδυ, να είναι μαζί με αυτό που λέμε «κοινωνικό περιθώριο». Στη «Βεντάλια της Λαίδης Γουίντερμιρ», εξηγεί πολύ καλά τη γνώμη του για τον σεβασμό, τους τύπους και την ευγένεια, όπως λάμβαναν χώρα στην Αγγλία. Με αυτήν την ειρωνική διάθεση, στον αφορισμό του ο Όσκαρ Ουάϊλντ, μάλλον μας προτρέπει να συμβιβαζόμαστε με την ηλικία μας…

Η απόλαυση.

«Όλα με μέτρο». Συνεχώς το ακούμε από τα παιδικά μας χρόνια. Βεβαίως και το μέτρο καθορίζει σημαντικά πράγματα στη ζωή μας και κυρίως, την υγεία μας. Παρόλα αυτά, πρέπει να γνωρίζουμε πως πολλές φορές, η επίκληση στο μέτρο, είναι η δικαιολογία μας για πράγματα που μολονότι τα θέλουμε, δεν τα ζούμε. Με ένα ευφυολόγημα, ο εκκεντρικός καλλιτέχνης μας θυμίζει: «Όλα με μέτρο. Ακόμη και το μέτρο.» . Μέσα στα «όλα», βρίσκεται και η εγκράτεια. Δώσε χρόνο και χώρο στον εαυτό σου να αφεθεί ελεύθερος όταν έχεις τα πράγματα υπο έλεγχο. Μη χάνεις τις ευκαιρίες ζωής.

Η συγχώρεση και το δίκιο… του Όσκαρ Ουάϊλντ.

Ζωή, νιάτα, απόλαυση, μεγαλείο, φιλοδοξίες…Τι μπορεί να λείπει; Συμπεριφορά προς τους άλλους! Είπαμε, ο Όσκαρ Ουάϊλντ, είχε μια διαφορετική αντίληψη για τον τρόπο με τον οποίον κινούνται τα πράγματα. Πολλές από τις αξίες της κοινωνίας στην οποία ζούσε, όχι μόνο δεν τις υιοθετούσε, αλλά τις καταδίκαζε ως υποκριτικές. Τις περισσότερες αξίες λοιπόν, τις διασκεύαζε. Το θέμα της συγχώρεσης, στην ανατροφή μας αποδεικνύει μια μεγαλειότητα, μια παθητική ανωτερότητα στην οποία δείχνεις την τέλεια κατανόηση. Ο Ιρλανδός συγγραφέας, είχε άλλη άποψη: «Να συγχωρείς πάντα τους εχθρούς σου, τίποτε δεν τους νευριάζει περισσότερο». Η μεγαλύτερη μορφή εκδίκησης για τον Όσκαρ Ουάϊλντ, είναι η ίδια η συγχώρεση! Αν ακόμη λοιπόν δεν είσαι έτοιμος για συνειδητή συγχώρεση, ακολούθησε το παραπάνω. Για εξάσκηση…

Αναφορικά με το πόσο πρέπει και αν τελικά πρέπει να συμφωνούμε με τους γύρω μας, ο Όσκαρ Ουάϊλντ ήταν καυστικός και απόλυτος. «Όταν οι άλλοι συμφωνούν μαζί μου, πιστεύω οτι κάνω λάθος». Η αλήθεια είναι οτι η έπαρση ήταν βασικό χαρακτηριστικό του Ιρλανδού συγγραφέα. Παρόλα αυτά, έχει δίκιο σε κάτι πολύ σημαντικό. Κάτι είναι σωστό ή λάθος, ανεξάρτητα από το πόσοι ή το ποιοί είναι αυτοί που το λένε.