Μαθαίνουμε από όλους και απ’όλα!Τουλάχιστον έτσι νομίζουμε ότι κάνουμε οι άνθρωποι! Άλλοι είμαστε ακουστικοί τύποι και το «κήρυγμα» πιάνει τόπο. Άλλοι είμαστε παιδιά των ματιών και αν η όρασή μας δε μας δώσει το «ΟΚ» δεν πειθόμαστε με τίποτε. Όλα αυτά, ανάλογα με τη μέθοδο διδασκαλίας που θέλουμε και προτιμούμε. Ανάλογα το δάσκαλο. Ο σκύλος, δε θα σου μιλήσει, δε θα σε αρχίσει σε κανένα «κήρυγμα», ούτε θα σου πει αν είσαι δύσπιστος ή εύπιστος. Δε θα σου πει καν να τον παρατηρείς…Ευκαιρία λοιπόν, να μάθεις πράγματα για τη ζωή από τον σκύλο σου. Ευκαιρία, να κάνεις το φίλο σου, δάσκαλο…
1. Κάθε μέρα, μία άλλη μέρα…
Κάθε φορά που λες τη λέξη «βόλτα» στο σκύλο σου, ή όποια λέξη-ερέθισμα έχεις επιλέξει ώστε να ακούει την αρχή της ώρας της εξόδου, βλέπεις ένα ον να σείεται ολόκληρο! Ουρά πέρα-δόθε, άλματα και γαβγίσματα χαράς. Το έκανες χθες, το έκανες σήμερα, το έχεις κάνει και πριν ένα μήνα και πολλές φορές δύο και τρεις φορές τη μέρα βόλτα. Η αντίδρασή του, πάντα η ίδια. Χαίρεται σα να είναι η πρώτη φορά και πιθανολογείς πως ελπίζει, να μην είναι η τελευταία. Το ίδιο συμβαίνει με την ώρα του παιχνιδιού, την ώρα του φαγητού και ό,τι άλλο ευχαριστεί τον σκύλο σου. Θαύμασε πως αυτό το ον «που δεν έχει μυαλό» μπορεί και χαίρεται αυτό που εμείς, ονομάζουμε «συνήθεια». Ακόμη και ένας «κακομαθημένος» σκύλος, έχει την ευλογία να χαίρεται τις στιγμές του. Να διεκδικεί τη χαρά του από κάθε στιγμή του.
2. Ό,τι πάρει από σένα, θα το δεχτεί. Γιατί άραγε…;
Ο σκύλος σου δεν ξέρει τί κονσέρβα του έχεις πάρει, ή τί τροφή του δίνεις. Δεν ξέρει αν το φαγητό είναι «φρέσκο» ή «μπαγιάτικο». Δεν ξέρει καν αν το νερό που του δίνεις είναι καθαρό. Τρώει και πίνει, ό,τι του δώσεις. Θα πεις: «Ας έκανε και αλλιώς». Όχι. Ξεχάστηκες για λίγο, σκέφτεσαι πάλι ανθρώπινα…Αυτό το ευλογημένο κατοικίδιο, σου έχει εμπιστοσύνη. Η εμπιστοσύνη, είναι η αρχή κάθε βαθιάς και ουσιώδους σχέσης και στην παρέχει, άνευ όρων. Ξαπλώνει ανάσκελα όταν εσύ είσαι από πάνω του και αν είχε στόμα θα σου έλεγε: «Κάνε με ό,τι θέλεις». Όσο περνούν τα χρόνια, το δέσιμό σου μαζί του γίνεται και πιο ισχυρό. Η εμπιστοσύνη βαθαίνει όλο και περισσότερο και όλα αυτά, χωρίς να σου έχει πει «μυστικά» ή να έχεις κάνει συμφωνίες μαζί του. Δεν είναι συμβόλαιο ανθρώπινο, είναι κάτι ακόμη πιο σιωπηρό και πιο ειλικρινές.
3. Σκυλίσια ζωή;; Μύθος!
Αν έχεις σκύλο, έχεις ήδη μυηθεί στον περήφανο κώδικα αυτού του πλάσματος. Δεν καταλαβαίνει το δωρεάν. Πολλές είναι οι περιπτώσεις ανθρώπων που ακόμη και αν φροντίζουν αδέσποτα, εκείνα, τους παρέχουν υπηρεσίες «security». Ο σκύλος είναι κατοικίδιο, όχι παράσιτο. Είναι δίπλα σου ως φίλος και όχι σαν κάποιος «ζήτουλας». Αυτό το απίθανο ζώο, έχει κώδικα τιμής και αναγνωρίζει τα όσα του δίνεις. Βέβαια δεν μπορούμε να ξεχάσουμε τις περιπτώσεις σκύλων που συμπάσχουν με τους «φίλους» τους. Στεναχωριέσαι και εκείνο υποφέρει. Λείπεις και περιμένει πίσω από την πόρτα και κάνει πάρτι κάθε φορά που έρχεσαι. Κάθε φορά που έρχεσαι, χωρίς…να σε «συνηθήσει».
Ποιό είναι το μυστικό του; Δεν μπορεί να ξέρει κανείς επακριβώς τη φύση. Πάντως πρέπει να βρίσκεται στο κλισέ που λέμε από μικρά παιδιά: «Ο σκύλος δεν έχει μυαλό, έχει ένστικτο». Αυτό, είναι ίσως το μεγαλύτερο μάθημα που σου δίνει αυτός ο χαριτωμένος δάσκαλος. Όσα αξίζουν, δε θέλουν και πολύ σκέψη. Βγαίνουν αυθόρμητα. Κάτι σαν το γάβγισμα…
Φωτό από: www.sxc.hu
