Το διάβασμα είναι αναμφίβολα μια από τις πιο δημιουργικές συνήθειες. Για να διαβάσουμε, όμως, πρέπει πρώτα κάποιος να έχει γράψει όσα διαβάζουμε! Αν το διάβασμα είναι δημιουργικό, τότε η γραφή είναι ακόμη περισσότερο. Ας δούμε μέσα από αποφθέγματα διάσημων συγγραφέων και ανθρώπων των γραμμάτων, την αξία της συγγραφής.
1. «Όλα όσα έχω δημοσιεύσει δεν είναι παρά αποσπάσματα από μια μεγάλη εξομολόγηση». Βόλφγκανγκ Γκαίτε.
Για να ξεκινήσει κάποιος να γράψει, δε χρειάζεται να είναι «Γκαίτε», ούτε να έχει το ταλέντο αυτού του μεγάλου ανθρώπου των γραμμάτων. Η γραφή είναι πρωτίστως, μια εξομολόγηση. Ανοίγει η ψυχή μας όταν γράφουμε όσα αισθανόμαστε. Οι σκέψεις μας παίρνουν σάρκα και οστά μέσα από την γραφική ύλη! Η συγγραφή είναι πρώτα από όλα, στην υπηρεσία του ανθρώπου.
2. «Συγγραφέας είναι κάποιος που έχει εκπαιδεύσει το μυαλό του να είναι άτακτο». Όσκαρ Ουάϊλντ.
Άλλη μια μεγάλη προσωπικότητα των γραμμάτων!Ο Όσκαρ Ουαϊλντ είναι πασίγνωστος για το δικό του, προσωπικό ύφος το οποίο ήταν εκκεντρικό! Για να γράψουμε κάτι δε χρειάζεται να έχει κάποια δομή-τυφλοσούρτη, η οποία θα μας πιέζει και θα μας περιορίζει. Η συγγραφή είναι ταυτόσημη με τη δημιουργικότητα. Η δημιουργικότητα με τη σειρά της, είναι ταυτόσημη με την ελευθερία. Με αυτήν την έννοια, μας λέει ο Ουαϊλντ να έχουμε άτακτο μυαλό!
3. «Αυτοί που γράφουν ξεκάθαρα έχουν αναγνώστες. Αυτοί που γράφουν δυσνόητα έχουν σχολιαστές». Αλμπέρ Καμύ.
Ένας από τους λόγους που αποθαρρύνει αρκετούς ανθρώπους να δοκιμάσουν να γράψουν, είναι το ύφος. Φοβούνται οτι δεν έχουν ταλέντο και οτι πρέπει να ακολουθήσουν ένα ύφος που να μοιάζει σε ένα μέσο ύφος γραφής. Ο Καμύ μας υπενθυμίζει ξανά τη σχέση ελευθερίας και συγγραφής. Δε χρειάζεται όλα όσα θέλουμε να γράψουμε να είναι άμεσα κατανοητά. Πολλοί άνθρωποι που άφησαν εποχή στη λογοτεχνία και στη συγγραφή, ήταν «δυσνόητοι». Οτιδήποτε είναι δύσκολο, έλκει και προκαλεί. Το προσωπικό ύφος είναι πολυτέλεια και όχι εμπόδιο για την απόπειρα συγγραφής.
4. «Το πιο δύσκολο κομμάτι στη συγγραφή ενός μυθιστορήματος είναι να το τελειώσεις». Έρνεστ Χέμινγουέϊ.
Από τους μεγαλύτερους συγγραφείς του 20ου αιώνα! Ο Έρνεστ Χέμινγουέϊ ήταν ένας εκκεντρικός και ταλαντούχος συγγραφέας. Όσοι έχουν γράψει κάποιο βιβλίο, έστω και για δική τους «ημερολογιακή» χρήση, θα έχουν διαπιστώσει κάτι που θα διαπιστώσουν και όσοι επιδιώκουν να γράψουν. Οτι το τέλος σε ένα βιβλίο, είναι πολύ δύσκολο. Χρειάζεται να υπάρχει ένα ολοκληρωμένο νόημα στις τελευταίες σελίδες του. Ειδικά αν είναι μυθιστορηματικού τύπου έργο, το πώς θα γίνει ο «επίλογος» της ιστορίας, αποτελεί ένα μεγάλο ερωτηματικό. Δεν είναι λίγοι οι συγγραφείς που στο τέλος, αφήνουν τον αναγνώστη να ερμηνεύσει το τέλος της ιστορίας!
5. «Γράψε βιβλία, μόνο αν πρόκειται να γράψεις σε αυτά πράγματα που δεν μπορείς να εμπιστευτείς σε κανέναν». Εμίλ Τσιοράν.
Ο Γαλλορουμάνος συγγραφέας μάς δίνει μια άλλη οπτική για τη συγγραφή. Όπως αναφέρθηκε για το απόφθεγμα του Χέμινγουεϊ, αν θέλουμε να πετύχει η προσπάθεια συγγραφής, έχουμε ανάγκη την ελευθερία. Αυτή η ελευθερία της ψυχής μας θα οδηγήσει την πένα εκεί που πρέπει. Μέσα στις σελίδες κάνουμε κατάθεση ψυχής και η αυθεντικότητά μας είναι εκείνη που ξεπερνά σε σημασία τη δομή ενός βιβλίου ή ακόμη και το λεξιλόγιο που θα χρησιμοποιήσουμε. Οτιδήποτε νιώθουμε πως δεν μπορούμε να μοιραστούμε με άλλους, είναι ώρα να το μοιραστούμε με τον εαυτό μας, χρησιμοποιώντας την πένα μας…
Φωτό από: pencilsnepa.com
