Η δεκαετία των 80’s, φέρνει πολύ ευχάριστες αναμνήσεις στους περισσότερους ανθρώπους του κόσμου. Για τους περισσότερους που ανήκουν στον λεγόμενο δυτικό κόσμο, η δεκαετία αυτή, ήταν σε πολλούς τομείς μια «χαρούμενη» δεκαετία, μια δεκαετία της ανεμελιάς και της ολοκλήρωσης των αλλαγών που ξεκίνησαν τις δύο προηγούμενες δεκαετίες. Θέλετε στη μουσική, στο σινεμά; Θέλετε στο ντύσιμο; Παντού! Τί γινόταν όμως με τα βιβλία; Ποιά βιβλία επηρέασαν τη γενιά που πρόλαβε τη ντίσκο; Πολλά, πάμπολλα ήταν τα βιβλία που γράφτηκαν εκείνη την περίοδο, διαλέγουμε τέσσερα από αυτά που νομίζουμε οτι άσκησαν τη μεγαλύτερη επιρροή.
Το πορφυρό χρώμα, Άλις Γουόκερ.
Η Άλις Γουόκερ, βραβεύτηκε με Πούλιτζερ γι’ αυτό το βιβλίο, το οποίο μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ο Στήβεν Σπίλμπεργκ. Το βιβλίο δημοσιεύτηκε το 1982. Τα 80’s στις ΗΠΑ, ήταν ακόμη «άγουρα» για τα ζητήματα των φυλετικών διακρίσεων που πρώτος ο Κέννεντυ προσπάθησε να αφανίσει. Με την ιστορία δύο δύο γυναικών που είναι αδερφές, η Γουόκερ ταυτόχρονα έδωσε το σύνθημα για την ολική κατάργηση των φυλετικών διαφορών και ταυτόχρονα, για τη διεκδίκηση των δικαιωμάτων της γυναίκας. Τα 80’s, ήταν τα χρόνια της εξάπλωσης του φεμινιστικού κινήματος σε όλον τον κόσμο. Έτσι, η Γουόκερ κέρδισε τη συμπάθεια και λευκών γυναικών που είχαν ζήσει τις εμπειρίες καταπίεσης και βίας από τον άνδρα τους, όπως η ηρωίδα του βιβλίου, η Σέλι.
Το όνομα του ρόδου, Ουμπέρτο Έκο.
Ίσως το κορυφαίο αυτό bestseller της δεκαετίας, να ήταν «προφητικό» για τον Νταν Μπράουν. Όπως είπαμε, τα 80’s ήταν δεκαετία που όλα «γύριζαν» και οι άνθρωποι προσπαθούσαν να αλλάξουν πράγματα που τους μεταφέρθηκαν από προηγούμενες γενιές. Το Όνομα του Ρόδου, έχει ταυτιστεί με τον Σων Κόνερι και την ομώνυμη ταινία που μεταφέρθηκε με τεράστια επιτυχία στο σινεμά, όμως σαν βιβλίο, σηματοδότησε την αρχή μιας νέας αναζήτησης αναφορικά με τη θρησκεία. Η ιστορία, εκτυλίσσεται σε ένα μοναστήρι το έτος 1327 μ. Χ και γίνεται προσπάθεια να εξιχνιαστούν εγκλήματα ανάμεσα σε μοναχούς. Παρατίθενται και ιστορικά στοιχεία. Ο Έκο, πούλησε 50 εκατομμύρια αντίτυπα αυτού του βιβλίου, με το που μεταφράστηκε στην αγγλική.
Eλεύθερος να διαλέξεις, Μίλτον Φρίντμαν.
Ο Μίλτον Φρίντμαν, είναι ο ιδρυτής της λεγόμενης Σχολής του Σικάγο στα Οικονομικά. Δεν ήταν συγγραφέας, ούτε λογοτέχνης. Παρόλα αυτά, το βιβλίο του έγινε ανάρπαστο το 1980 όταν και πρωτοδημοσιεύτηκε. Το βιβλίο του, ήταν ο προάγγελος αυτού που ερχόταν στον κόσμο της οικονομίας και επηρέασε πολίτες, στελέχη επιχειρήσεων, ηγέτες (Ρήγκαν και Θάτσερ) και ολόκληρα κράτη. Στο βιβλίο, εξηγούνται κάποιες ιστορίες οικονομικής αποτυχίας και επιτυχίας και ο βραβευμένος με Νόμπελ Οικονομικών το 1976, Φρίντμαν, θεωρεί πως το κράτος βλάπτει την οικονομία και πως θα έπρεπε να αφήνουμε την οικονομία να λειτουργεί σαν ξεχωριστή σφαίρα.
Αρκετά χρόνια μετά, η αισιοδοξία του δε φαίνεται να επιβεβαιώνεται, όμως το βιβλίο του αυτό, αποτέλεσε τομή τόσο για τα Οικονομικά, όσο και για τον μετέπειτα τρόπο λειτουργίας της παγκόσμιας οικονομίας. Το βιβλίο, έγινε σειρά που εξελισσόταν με αφήγηση και ταυτόχρονα, με debates.
Η αβάσταχτη ελαφρότητα του Είναι, Μίλαν Κούντερα.
Μολονότι είναι ένα ερωτικό μυθιστόρημα, μόνο ως τέτοιο δεν μπορεί να μείνει στη μνήμη όσων το διάβασαν. Σε μια εποχή που ο κόσμος είχε αρχίσει να ελπίζει περισσότερο στο τέλος του Ψυχρού Πολέμου, σε μια πολύπαθη πόλη – την Πράγα – εξελίσσεται μια ιστορία στην οποία ο συγγραφέας θέτει ερωτήματα για την ουσία της ανθρώπινης ζωής. Το βιβλίο, δημοσιεύτηκε το 1984.
Κατά τη δεκαετία των 90’s, το βιβλίο έγινε ανάρπαστο καθώς ο νέος πλέον κόσμος, έψαχνε ξανά να βρει την ταυτότητά του, την αποστολή του και το νόημα της ζωής του από εκεί και μετά. Ο Κούντερα, μέσα από την ιστορία του, δείχνει πως πρέπει να είμαστε περισσότερο ανεκτικοί στο τυχαίο, να μη βάζουμε εμμονετικούς προορισμούς και να αφήνουμε να ισχύσει αυτό που λέει άλλος τίτλος βιβλίου του, «η ζωή είναι αλλού». Το βιβλίο του Κούντερα, επηρέασε βαθιά τη διανόηση εκείνης της δεκαετίας αλλά και της επόμενης.
Φωτό από: www.wisegeek.com
#tsemperlidou.gr, ευτυχία, θετική σκέψη, αισιοδοξία, αυτοβοήθεια
