MUSIC, ΒΙΒΛΙΑ, ΣΙΝΕΜΑ

Happy End; Τι είναι αυτό; Τα 4 βιβλία που δε μας λυτρώνουν στο τέλος.

Post by: 06/07/2020 0 comments

Το «όλες οι ιστορίες έχουν ένα ωραίο τέλος», είναι πιο πολύ κάτι που θέλουμε να πιστεύουμε, παρά κάτι πραγματικό που ισχύει. Είναι ωραίο να είμαστε αισιόδοξοι, όμως η αληθινή αισιοδοξία δοκιμάζεται σε ιστορίες και υποθέσεις της ζωής μας που τα πράγματα έρχονται αντίθετα με τις επιθυμίες μας. Μην ξεχνάμε, ότι και ο Αριστοτέλης στον ορισμό του για την τραγωδία, ναι μεν αναφέρει την έννοια της λύτρωσης αλλά η αρχαία ελληνική τραγωδία, εννοεί τη λύτρωση περισσότερο ώς διδαχή…Ας δούμε 4 βιβλία που τα θυμόμαστε για το κακό τους τέλος!

1. Άμλετ, Σαίξπηρ
Ο Σαίξπηρ, δε φημίζεται και πολύ για την αισιοδοξία του όσον αφορά την κατάληξη των ανθρώπινων καταστάσεων. Κάθε άλλο! «Να ζει κανείς ή να μη ζει;». Πράγματι, είναι δικαιολογημένο το να μας έρχεται αυτή η ατάκα με το που ακούμε το όνομά του, αν σκεφτούμε πως σε όλα του τα έργα, παρουσιάζει τόσες δραματικές υποθέσεις που σε κάνουν να σκεφτείς την ίδια του τη φράση. Εν πάσει περιπτώσει, ο τεράστιος αυτός καλλιτέχνης, μέσα στον Άμλετ, δημιουργεί τέτοιες στενάχωρες καταστάσεις που το τέλος, πραγματικά λυτρώνει! Τί και αν σε αυτό το τέλος, ο Δανός Πρίγκηπας εκδικείται για το θάνατο του πατέρα του, πεθαίνοντας και ο ίδιος.

2. Ο Θαυμαστός Καινούριος Κόσμος, Χάξλεϋ
Όργουελ και Χάξλεϋ, έχουν γράψει τη δική τους ιστορία στη λογοτεχνία που χρησιμοποιείται για την αφύπνιση της ανθρωπότητας. Η λογοτεχνία, στην υπηρεσία της σκέψης του ανθρώπου ως πολιτικού και κοινωνικού όντος! Ο Χάξλεϋ, επιλέγει τον Τζών Σάβατζ ως έναν άνθρωπο που αποφεύγει την κοινωνία επειδή είναι «δηλητηριώδης». Οι αλληγορίες και τα ξεκάθαρα μηνύματα του Χάξλεϋ, διαδέχονται το ένα το άλλο, προειδοποιώντας για έναν κόσμο που έρχεται. Ο Σαβατζ αναζητά την περισυλλογή και κατ’ ουσία μονάζει αλλά …αλίμονο να είσαι μοναχός και να θυμάσαι τα του κόσμου, όπως έλεγε ο Καζαντζάκης. Το τέλος, έρχεται με τον Σάβατζ να βάζει τέλος στη ζωή του.

3. Πρέπει να μιλήσουμε για τον Κέβιν, Λιονέλ Σρίβερ
Τρέμουλο και μόνο στην ιδέα ότι μπορεί να υπάρξει τέτοιο παιδί. Στη λογοτεχνία, αλλά και στο σινεμά, ο ρόλος του «κακού παιδιού», είναι από μόνος του ένας τρόπος δραματοποίησης καθώς το παιδί ως σύμβολο, θεωρείται κάτι καλό. Ο Κέβιν, δεν είναι από αυτά τα παιδιά. Η μητέρα του, η Εύα Πλάσκετ, στέλνει γράμματα στο σύζυγό της και του αναφέρει τα σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα του Κέβιν και την απάνθρωπη συμπεριφορά του. Βέβαια, ο παραλήπτης, δε φαίνεται να απαντάει. Είναι που ο Κέβιν σκοτώνει τον Φράνκλιν και την αδερφή του. Το τέλος κορυφώνεται με τις λεπτομέρειες του μακελειού που προκάλεσε ο Κέβιν στο σχολείο του. Αναπάντεχο τέλος, είναι αφιερωμένο στην παιδική εγκληματικότητα, που τις τελευταίες δεκαετίες καλπάζει στις ΗΠΑ. Γεννιέσαι ή γίνεσαι εγκληματικό στοιχείο; Αυτό είναι το ερώτημα που τίθεται.

4. Ο Ηλίθιος, Φίοντορ Ντοστογέφσκι
Τα σχόλια για τον Ντοστογέφσκι, περιττεύουν. Τί να πει κανείς για έναν λογοτέχνη-ψυχολόγο που όσοι λίγοι άγγιξαν τόσο βαθιά το ζήτημα της ηθικής. Ο Μίσκιν, είναι ένας καλοκάγαθος άνθρωπος, ένας άνθρωπος που ουσιαστικά δεν ξέρει τί θα πει κακό. Τί σημαίνει διαχείριση ανθρώπων, συναισθημάτων και ποιά είναι η «χρησιμότητα» του ψέματος και του φθόνου. Αγνά καλός. Η καλοσύνη χρησιμοποιείται –με ειρωνικό τρόπο- ως «ηλιθιότητα» από τον Ντοστογιέφσκι, δίνοντας το μήνυμα πως ο καλός άνθρωπος, είναι ο μόνος τύπος ανθρώπου που είναι αποκλεισμένος από μια κοινωνία.

Οι γυναίκες που τελικά γοητεύονται από εκείνον που ψάχνει μανιωδώς έναν άνθρωπο για να συντροφεύσει την άκακη ιδιοσυγκρασία του, δεν έχουν ευτυχές τέλος μαζί του. Η Νατάσα δολοφονείται και η Αγλαΐα παντρεύεται κάποιον πιο «αξιόλογο». Στο τέλος, ο Μίσκιν γυρνά στο νοσοκομείο. Από τις πιο συγκινητικές ιστορίες ενός ανθρώπου που δεν μπορούσε να αποκτήσει εκείνη την «κοινωνική ευφυΐα», που θα τον οδηγούσε σε καλύτερα αποτελέσματα στη ζωή του.

Βιβλία και ιστορίες που δίνουν πραγματικό ρεσιτάλ στην πλοκή τους. Το κοινό χαρακτηριστικό των βιβλίων με «κακό» τέλος, δε στηρίζεται σε κάποια απαισιόδοξη στάση προς τη ζωή, αλλά δίνει μεγάλη βάση στο δόγμα «ό,τι ξεκινάει λάθος, πιθανώς να καταλήξει λάθος». Με αυτόν τον τρόπο, μπορεί κανείς να διδαχθεί πράγματα και κατά έναν τρόπο, να προστατευθεί!

Φωτό από: City Girl Network

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons