Τις περισσότερες φορές, οι συγγραφείς χρησιμοποιούν σε ένα λογοτεχνικό έργο τους την οικογένεια, προκειμένου να δώσουν το στίγμα της εποχής τους. Η οικογένεια, οι σχέσεις μεταξύ των μελών της, αποτελούν το δείγμα της κοινωνίας της εποχής που γράφτηκε ένα μυθιστόρημα. Πέραν αυτού, μερικοί συγγραφείς γίνονται πιο «τολμηροί» και προσπαθούν να δείξουν πως η ανθρώπινη φύση (περισσότερο καλή ή περισσότερο κακή) εξαρτάται από τα οικογενειακά βιώματα.
“Οικογένεια Ελβετών Ροβινσώνων”, Γιόχαν Βυς
Βιβλίο που το διαβάζουν μεγάλοι και παιδιά, εδώ και πολλές δεκαετίες. Μια τέτοια περιπέτεια, θα μπορούσε να είναι η πρώτη έμπνευση για κάθε σειρά τύπου Lost που πέρασε στην οθόνη! Βέβαια, τα μηνύματα του συγγραφέα, δε σταματούν στην περιπέτεια μιας οικογένειας από την Ελβετία που ναυαγεί ενώ κατευθύνεται προς τον Ειρηνικό Ωκεανό με σκοπό να ιδρύσει μια νέα κοινωνία. Το έρημο νησί στο οποίο βρίσκονται τώρα, αποτελεί μια ευκαιρία να φτιάξουν αποικία, αφού πρώτα επιβιώσουν. Η συγκεκριμένη οικογένεια, συσπειρώνεται και συνεργάζεται για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις δυσκολίες που απειλούν την επιβίωσή τους. Αν γίνουμε λίγο πιο αλληγορικοί, θα μπορούσαμε να πούμε πως έτσι πρέπει να είναι οι οικογένειες και κατ’ επέκταση οι άνθρωποι μεταξύ τους, αρκεί να έχουν έναν κοινό στόχο, ή έστω, μια κοινή απειλή να αντιμετωπίσουν.
“Χωρίς οικογένεια”, Έκτωρ Μαλό
Εδώ, ο ήρωας είναι ο Ρεμί, ένα αγόρι που βρέθηκε ορφανό και μεγάλωνε από την καλοσύνη μιας γυναίκας. Ο άντρας της, όμως, έναντι λίγων χρημάτων πουλάει τον Ρεμί στον Βιτάλι, ένα γέροντα, αρχηγό ενός περιοδεύοντα θιάσου με ζώα. Έτσι, αρχίζουν μια σειρά από περιπέτειες του οχτάχρονου Ρεμί, που μεγαλώνει αλλάζοντας πολλές “οικογένειες”, περνάει πείνα, δυσκολίες και εμπόδια, ώσπου από ένα γύρισμα της τύχης, ανακαλύπτει την πραγματική του οικογένεια και γίνεται κληρονόμος μια μεγάλη ς περιουσίας.
“Με οικογένεια”, Έκτωρ Μαλό
Ο Γάλλος συγγραφέας, έζησε τον 19ο αιώνα και ήταν πολυγραφότατος. Ανάμεσα στα σπουδαία έργα του, είναι και το «Με οικογένεια». Η μικρή Περίνα, στάθηκε άτυχη από την αρχή της ζωής της, και βίωσε τις απώλειες των γονέων της. Όμως, η παιδική δύναμη είναι αξεπέραστη καθώς οδηγείται από την αγάπη για τα όνειρα, το μέλλον και τις ελπίδες. Η ιστορία είναι πέρα για πέρα συγκινητική από τη μια πλευρά, από την άλλη, μας κάνει να θαυμάζουμε το μεγαλείο της Περίνα. Η μικρή, δεν είναι μόνη της σε αυτόν τον αγώνα. Ο Θεός, την έχει προικίσει με ομορφιά και εξυπνάδα! Αυτό, είναι κάτι που αποτελεί και μήνυμα του βιβλίου. Ό,τι χρειάζεσαι για να αντιμετωπίσεις δυσκολίες, το έχεις μέσα σου, όπως το έχει και η Περίνα άλλωστε…
“Μικρές Κυρίες”, Λουίζα Μέυ Άλκοτ
Η Λουίζα Μέυ Άλκοτ, μέσα από τις «Μικρές Κυρίες», μας μεταφέρει τα δικά της βιώματα, που στην παιδική της ηλικία, δεν ήταν και τα καλύτερα. Παρόλα αυτά, η ματιά της, είναι πλέον νοσταλγική καθώς βλέπει πως παρά τις βασικές στερήσεις, τελικά ο τρόπος, βρέθηκε! Το βιβλίο, μας περιγράφει τέσσερις αδελφές, τη Μέγκ, την Τζο, την Μπεθ και την Έιμυ. Ο πατέρας τους έχει πάει στον πόλεμο ενώ η μητέρα τους είναι μακριά προκειμένου να εργαστεί. Παρηγοριά τους, είναι ο γείτονάς τους, ο ορφανός Λώρι ο οποίος καταφέρνει και αυτός να βιώσει την απαραίτητη γι’ αυτόν ζεστασιά. Όλοι τους τελικά, παίρνουν κουράγιο ο ένας από τον άλλον και προσπαθούν να ζήσουν όσο πιο χαρούμενα γίνεται. Παρά τις συγκινητικές περιγραφές, το μυθιστόρημα πνέει με αισιόδοξο τόνο!
“Τα σταφύλια της οργής”, Τζων Στάϊνμπεκ
Ο Τζων Στάϊνμπεκ, στο συγκεκριμένο έργο περιγράφει τα βάσανα του ανθρώπων όταν εκείνοι αναγκάζονται να υπακούσουν στη μεγαλύτερη ανάγκη, αυτήν της επιβίωσης. Η ιστορία της οικογένειας Τζόουντ, είναι απλά μια τυπική περίπτωση χιλιάδων οικογενειών που εξαθλιώθηκαν τη δεκαετίας του 1940 λόγω της μεγάλης οικονομικής ύφεσης που ξέσπασε στις ΗΠΑ το 1929. Ο ξεριζωμός της οικογένειας Τζόουντ, είναι η αρχή των δεινών για εκείνη, όμως όλες οι δυσκολίες, κάνουν την οικογένεια να συσπειρωθεί και να αναδείξει το μεγαλείο της αγάπης και της ανθρωπιάς. Το βιβλίο, αποτελεί λογοτεχνικό μνημείο του 20ου αιώνα με τεράστια λογοτεχνική και ιστορική αξία.
“Αδελφοί Καραμαζώφ”, Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι
Ο «ψυχολόγος» της λογοτεχνίας, ο μεγάλος Φιοντόρ Ντοστογιέφσκι, άφησε κάτι παραπάνω από ένα σπουδαίο λογοτεχνικό έργο. Δημιούργησε ασυνείδητα, τις βάσεις της εκκολαπτόμενης – τότε – ψυχολογίας και των ερευνητικών πεδίων που ασχολούνται με την ανθρώπινη συμπεριφορά. Τα μηνύματα στους «Αδελφούς Καραμαζώφ», είναι ξεκάθαρα για το ρόλο που παίζει η οικογένεια. Το πατρικό πρότυπο για τους άνδρες, παίζει αποφασιστικό ρόλο. Τα αδέλφια Ιβάν, Ντιμίτρι, Αλιόσα και Σμερντιάκοφ, είναι όλοι τους, διαφορετικοί χαρακτήρες με μια μόνο ομοιότητα. Οι χαρακτήρες τους, έχουν «ποτιστεί» από ένα κακό πατρικό πρότυπο και απλώς «μεταβολίζουν» αυτόν τον αρνητισμό σε διαφορετικές εκφάνσεις. Στο έργο, θα μπορούσαμε να πούμε οτι «χορεύουν» τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα του ανθρώπου…
Φωτό από: blog.novakdjokovicfoundation.org
