«Καλά καμωμένο είναι καλύτερα από καλά ειπωμένο».
Benjamin Franklin
Αν και πολύπλευρη προσωπικότητα, ο Βενιαμίν Φραγκλίνος ασχολήθηκε ενεργά με την πολιτική. Η ενασχόλησή του με την πολιτική φαίνεται να του έδειξε «αιώνιες αλήθειες» για το πώς πρέπει να συμπεριφέρεται ένας άνθρωπος. Συχνά στην πολιτική, επικρατεί το ευπαρουσίαστο και εκείνο που λέγεται και περιγράφεται ωραία. Όπως και στην πολιτική, έτσι και στη ζωή, τη σφραγίδα, την κρατά η πράξη.
Η θεωρία και η πράξη θα μπορούσαν να είναι δύο πολύ καλοί φίλοι, όμως είναι κάτι παραπάνω από συνηθισμένο να φαίνονται ως εχθροί. Να λέμε και την αλήθεια, εμείς βάζουμε τα λόγια να τσακώνονται με τα έργα! Δεν είναι μάλιστα λίγοι εκείνοι που έχουν συμβιβαστεί πλέον με το γεγονός ότι η πράξη και η θεωρία είναι άλλα πράγματα επομένως «μπορούμε να λέμε ό,τι θέλουμε και να κάνουμε ό,τι θέλουμε». Πίσω από αυτόν το συμβιβασμό, κρύβεται μια παραδοχή. Αρνούμαστε τις ευθύνες των λόγων μας. Σίγουρα, το να λές κάτι, χρειάζεται στόμα, γλώσσα και φωνή αλλά το να πράξεις, χρειάζεται χρόνο, υπομονή και πειθαρχία. Το πρώτο είναι πολύ πιο εύκολο…Αρνούμαστε λοιπόν να καταλάβουμε πως όταν προτείνουμε να γίνει κάτι ή όταν υποσχόμαστε να γίνει κάτι, οφείλουμε να το υπογράφουμε με πράξεις. Η πράξη είναι η συνέχεια όσων λέμε και όχι κάτι διαφορετικό. Τα λόγια μας ή τα γραπτά μας, αναλαμβάνουν την ευθύνη των όσων πρόκειται να κάνουμε.
Τον φιλόσοφο Διογένη τον ξέρουμε κυρίως για το πιθάρι του, για το φανάρι του και για τον περίφημο διάλογο που είχε με τον Μέγα Αλέξανδρο. Υπάρχει όμως και κάτι άλλο που τον κάνει πολύ σημαντικό. Είχε πει ο Διογένης πως «δεν αξίζει να υποστηρίζεις κάτι το οποίο στο τέλος δεν κάνεις». Λέμε μανιωδώς πράγματα, πολλές φορές και με στιβαρό ύφος για να υπερασπιστούμε πράγματα που είναι ζήτημα αν τα έχουμε κάνει ή αν έχουμε σκοπό να κάνουμε. Ειδικά σε περίπτωση που τα λόγια μας αφορούν υποσχέσεις και δεσμεύσεις προς άλλα άτομα, τότε τα πράγματα σοβαρεύουν ακόμη περισσότερο. Το ζήτημα που προκύπτει έχει να κάνει με τη φερεγγυότητά μας που είναι το βασικότερο συστατικό της εικόνας μας προς τα έξω. Αν ισχύει το «καλύτερα να σου βγει το μάτι παρά το όνομα», σκεφτείτε δύο και τρεις φορές τί λέτε, τί υποστηρίζετε και τί υπόσχεστε διότι θα κριθείτε από αυτά.
Η σημασία των πράξεων και η τελική υπεροχή τους έναντι των λόγων, φαίνεται σε κάτι ακόμη πολύ σημαντικό. Όταν μπορούμε να λέμε ωραία κάτι και να το δίνουμε στα αυτιά των άλλων με μεγάλη ομορφιά, τότε όσοι μας ακούνε, έχουν ήδη ξεκινήσει να «ζωγραφίζουν» στο μυαλό τους αυτό που ακούνε. Όσο πιο ωραία ακούγεται κάτι, τόσο ανεβαίνει και ο πήχης της αναμονής του να γίνει πραγματικότητα. Το να ανεβάζουμε τον πήχη είναι κάτι που αξίζει χειροκρότημα αλλά οφείλουμε να ξέρουμε ότι είμαστε έτοιμοι να προσπαθήσουμε πραγματικά για να φτάσουμε τον πήχη που οι ίδιοι είχαμε θέσει. Ακόμη και αν δεν υποσχόμαστε, πρέπει κάθετί που λέμε να το θεωρούμε ως υπόσχεση προς τον εαυτό μας και προς τους άλλους ανθρώπους.
Η αξία που δίνει ο Βενιαμίν Φραγκλίνος στις πράξεις, φαίνεται από το γεγονός της προτίμησής του σε κάτι που γίνεται καλά έναντι αυτού που λέγεται καλά. Γνωρίζουμε όμως πως μπορούμε να λέμε κάτι καλά και να το κάνουμε εξίσου καλά. «Δε θεωρούμε τα λόγια εχθρούς για τα έργα», λέει ο Περικλής μέσα στον Επιτάφιο. Με λίγα λόγια, αν θες να παρουσιάσεις κάτι ωραία, διατήρησε αυτήν την ομορφιά στην πράξη. Οι πράξεις είναι εκείνες που κάνουν τη διαφορά. Τα υπόλοιπα, αν δεν ακολουθούνται από πράξεις, λέγονται «εντυπώσεις».
Φωτό από: www.freedigitalphotos.net