Τα όρια μεταξύ του ποιοί είμαστε πραγματικά και τι εικόνα θέλουμε να βγάζουμε προς τα έξω, εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους. Από το πόσο ειλικρινείς είμαστε με τους ανθρώπους, από το ποιοι είναι οι άλλοι και τι μπορούν να δεχθούν και από το μέχρι που μπορούμε να φτάσουμε για να γίνουμε αρεστοί. Οι παραχωρήσεις, οι υποχωρήσεις και οι συμβιβασμοί στις συμπεριφορές μας, είναι δεδομένες. Από εκεί και πέρα όμως, είναι άλλη συζήτηση το να ανεχόμαστε συμπεριφορές σε επικίνδυνο βαθμό.

Ακόμη και οι πιο πετυχημένοι και διάσημοι άνθρωποι, που υποτίθεται έχουν δει όλον τον δρόμο προς την επιτυχία και όλες τις δυσκολίες αυτού του δρόμου, υποστηρίζουν τη θεωρία ”να είσαι ο εαυτός σου”. Η καλύτερη, πιο ειλικρινής, αυθεντική και άνετη στάση απέναντι στους άλλους ανθρώπους είναι να είμαστε όσα σκεφτόμαστε και όσα νιώθουμε. Αυτό δε σημαίνει πως πρέπει να κάνουμε ό,τι θέλουμε και ό,τι μας κατέβει. Το πώς θα παρουσιάσουμε ορισμένα χαρακτηριστικά μας, εξαρτάται από την περίσταση. Πάντα διακριτικά και όμορφα.

Όλα τα παραπάνω, διαφέρουν από το να πιστεύουμε άλλα πράγματα και να δείχνουμε τελείως διαφορετικά πράγματα από αυτό που αληθινά είμαστε. Γύρω μας, υπάρχουν άνθρωποι που τους θεωρούμε φορτικούς και αφόρητους. Υπάρχουν άνθρωποι που φέρονται όπως νάναι, χωρίς διακριτικότητα, ευγένεια ή καλοσύνη. Ορισμένοι από αυτούς, έχουν και τον εγωισμό να μην επιτρέπουν καν να σχολιάσεις τα λάθη και τους τρόπους συμπεριφοράς τους. Αν δεν τους αντέχεις, αν δεν μπορείς να τους καταναλώσεις, τότε πολύ ”έξυπνα” εκείνοι θα πετάξουν σε εσένα το μπαλάκι και θα σου πουν ότι πάσχεις από έλλειψη διαλλακτικότητας… Αν αυτό γίνεται, τότε κάτι κάνουμε πολύ λάθος.

Η γνήσια επικοινωνία, δεν είναι μόνο ειλικρίνεια. Είναι πρακτική και πολύ αποτελεσματική. Βελτιώνει συνεχώς και εμάς αλλά και τους άλλους ανθρώπους που επικοινωνούν μαζί μας. Πώς γίνεται να βοηθά και εμάς και άλλους;

Δεν είναι ποτέ καλό να υποσχόμαστε κάτι που δεν μπορούμε να δώσουμε και να υποστηρίξουμε. Δεν είναι υπόσχεση να δείχνουμε σε έναν άνθρωπο ότι ανεχόμαστε τα όσα κάνει ενώ στην πραγματικότητα δεν θέλουμε ούτε για αστείο να δεχόμαστε τις συμπεριφορές του; Ποιός ζημιώνεται από αυτήν την υπόσχεση; Και εμείς και αυτός. Εμείς ζημιωνόμαστε,  πιεζόμαστε συνεχώς να δείξουμε κάτι που δεν ήμασταν και δε θα γίνουμε. Η διαλλακτικότητα και ο σεβασμός στις ιδιοτροπίες του άλλου, έχει όρια. Δεν γράφει σε κανένα λεξικό πως η διαλλακτικότητα είναι να ανέχεσαι και να δέχεσαι με υπομονή τις προσβολές ενός άλλου ανθρώπου.

Τόση ανάγκη έχεις λοιπόν να πουν για σένα ότι έχεις μεγάλη διαλλακτικότητα και κάθεσαι να πιέζεσαι, να φυσάς και να ξεφυσάς και μόλις απομακρυνθείς από ανθρώπους που σε φορτίζουν τόσο αρνητικά, να ξεσπάς λέγοντας ”δεν αντέχω”; Ξέρεις όμως ότι εκείνους τους κάνεις ζημιά με τη “θυσία” σου, για να νιώθουν πιο ελεύθεροι; Γιατί τους δίνεις ψεύτικη εικόνα. Τους αφήνεις να καταλάβουν πως ό,τι και αν κάνουν, συγχωρούνται. Όπως και αν φερθούν, θα είναι δικαιολογημένοι και όσοι τους υφίστανται, θα λένε ”κανένα πρόβλημα, πάμε παρακάτω”.

Χρειάζεται να κάνουμε καθαρές τις θέσεις μας και τα όριά μας.  Να μην πιεζόμαστε πολύ και να μην ανεχόμαστε τα πάντα. Να είμαστε διαλλακτικοί πρώτα από όλα με τον εαυτό μας για να μπορούμε να είμαστε ουσιαστικά διαλλακτικοί και με άλλους ανθρώπους.

Φωτό από: Freepik