ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

“Πρέπει να τα θεωρούμε όλα σοβαρά, αλλά όχι τραγικά.” Ρητό του A. Thiers

Post by: 11/11/2017 0 comments

Ό,τι επηρεάζει την ύπαρξή μας (θετικά ή αρνητικά, άμεσα ή έμμεσα), το θεωρούμε «πράγμα του εαυτού μας».

  • Όταν στο Γυμνάσιο μάθαμε ότι στα μαθηματικά υπάρχουν και οι αρνητικοί αριθμοί, καταλάβαμε πως ο αριθμός δεν αλλάζει και αυτό που διαφοροποιείται είναι το πρόσημο που του βάζουμε. Όπως μια κατάσταση, έτσι και ένας αριθμός είναι αντικειμενικός. Το ζήτημα είναι το πρόσημο που θα μπει. Έτσι και στα περιστατικά της ζωής μας, διαλέγουμε να τα χαρακτηρίσουμε με αρνητικό ή θετικό πρόσημο.
  • Η διαδικασία επίλυσης ενός προβλήματος ξεκινάει με τον υπολογισμό των καταστάσεων και τη λογική εκτίμησή τους από εμάς. Ο άνθρωπος «ποσοτικοποιεί» τις καταστάσεις προκειμένου να βρει τις λύσεις. Μια κατάσταση λέμε ότι είναι «εύκολη», «δύσκολη», «υποφερτή», «πολύ δύσκολη», προσπαθώντας έτσι να δώσουμε ποσοτική έννοια σε αυτό που αντιμετωπίζουμε. Κάπου εδώ, μπαίνει και το «πρόσημο».
  • Η αρχή, είναι το πιο σημαντικό στάδιο στο να λύσουμε ένα πρόβλημα. Ο «συναγερμός» μέσα μας, χτυπάει προκειμένου να μας πληροφορήσει ότι υπάρχει ένα πρόβλημα και μας προετοιμάζει την απαραίτητη εγρήγορση για να ξεκινήσουμε τη διαδικασία επίλυσης. Ο πανικός και η απαισιοδοξία, δεν είναι τίποτε άλλο από «συναγερμοί» που χτυπάνε χωρίς να σταματούν, δίνοντας πολλές φορές ψευδές σήμα. Είναι σα να έχουμε ενεργοποιήσει τον αντικλεπτικό συναγερμό του αυτοκινήτου μας στην πιο ευαίσθητη κλίμακα όπου το πέρασμα και μόνο μιας μηχανής, μπορεί να τον κάνει να χτυπήσει, δίνοντας αναληθές σήμα κλοπής.
  • Το αν θα χαρακτηρίσουμε με θετικό ή αρνητικό πρόσημο το κάθε μας πρόβλημα, εξαρτάται από την προσωπική μας εκτίμηση. Η εκτίμησή μας για το ένα ή για το άλλο πρόβλημα πρέπει να είναι αισιόδοξη από την αρχή, γιατί τότε θεμελιώνουμε την αντίδρασή μας. Προσπαθούμε να το φέρνουμε, όσο το δυνατόν γίνεται, «στα μέτρα μας».
  • Αν θεωρήσουμε κάτι «τραγικό», ως τραγικό θα το αντιμετωπίσουμε. Το παράδειγμα με το συναγερμό, μπορεί να μας εικονοποιήσει τα μειονεκτήματα που μας επιφέρει ένας «ευαίσθητος συναγερμός». Η ταύτιση του ήχου μιας μηχανής με την κλοπή του αυτοκινήτου μας, είναι αποτέλεσμα του πανικού.
  • Ξεκινώντας από τα μικρά προβλήματα, προσπαθούμε να επαναπροσδιορίσουμε τη βαρύτητα όλων των πραγμάτων. Δεν μπορεί να μας επηρεάζει η βλάβη των ηλεκτρικών μας συσκευών το ίδιο με μια πτώση ενός ποτηριού. Το κάθε ένα έχει τη βαρύτητά του. Η σημασία του αξιολογείται από τις συνέπειες που απορρέουν από το πρόβλημα. Ας σκεφτούμε πόση δύναμη χρειάζεται για να σπρώξουμε ένα αυτοκίνητο και πόση δύναμη χρειάζεται το αντίστοιχο σπρώξιμο μιας καρέκλας. Είναι εντελώς παράλογο να βάζουμε για την καρέκλα, τη δύναμη που βάζουμε για το αυτοκίνητο.
  • Η απελπισία, μας οδηγεί στο να κοιτάμε τα πράγματα από την τραγική τους οπτική. Ο υπολογισμός του τι έχουμε να αντιμετωπίσουμε κάθε φορά και πόσο πολύ θα προσπαθήσουμε, διώχνει μακριά τον πανικό. Η χρήση της λογικής, όχι μόνο μειώνει την πίεση από το άγχος, αλλά φέρνει και μια βασική αισιοδοξία. Οι καταστάσεις που μας προβληματίζουν μπορεί να μας φέρνουν δυσχέρειες αλλά, από μόνες τους, δεν είναι απελπιστικές. Απελπιστικές μπορεί να είναι μόνο οι οπτικές μας.

Φωτό από: www.ihitherapy.org

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons