ΕΜΠΝΕΥΣΗ, ΑΥΤΟΒΕΛΤΙΩΣΗ

Πιο δυνατά, δε γίνεται να σου φωνάξουν.

Post by: 10/10/2020 0 comments

Τον γύρο των μεγάλων εφημερίδων και των ιστοσελίδων παγκοσμίως, έχει κάνει η είδηση για το βιβλίο της Bronnie Ware, «τα 5 πράγματα που μετανιώνουν οι άνθρωποι λίγο πριν πεθάνουν». Εργαζόταν για χρόνια κοντά σε ασθενείς και προσέφερε παρηγορητική φροντίδα. Η δουλειά της πολύ δύσκολη και πολύ ανθρώπινη. Δεν ξέρω πόσοι άνθρωποι θα μπορούσαν. Άγνωστος είναι και ο αριθμός των ανθρώπων που θα είχαν το κουράγιο να σημειώνουν τα όσα της έλεγαν οι βαριά ασθενείς.

Άλλοι άνθρωποι, ίδιες ανάγκες…

Ο θάνατος, δε χρησιμοποιήθηκε από την Ware για να τρομάξει τον κόσμο και εκείνος να τρέξει με το ζόρι να ζήσει μια νέα ζωή. Οι σημειώσεις που μεταφέρει, μαζί με τα βιώματά της, οφείλουν να μας ταρακουνήσουν για πράγματα που καθώς τα διαβάζουμε…ήδη κουνάμε το κεφάλι μας καταφατικά και σφίγγουμε λίγο τα χείλια. Το βιβλίο της, κάνει αυτό που μας λένε πολλές φορές με χαμόγελο, «ζήσε αυτή τη μέρα σα να είναι η τελευταία σου»…Όλοι μας έχουμε διαφορετικούς χαρακτήρες. Με διαφορετικές απόψεις. Αυτό, δε μας αποτρέπει από το να έχουμε κοινές ανάγκες. Η κοινή ανάγκη όλων, είναι να έχουμε μια ευτυχισμένη ζωή. Η εμπειρία της Ware, μας κάνει να λειτουργήσουμε αντίστροφα. Έστω ότι δεν είχαμε το χρόνο και τις επιλογές. Τί θα κάναμε;

Να θυμάσαι το «άδειο πάρκινγκ».

Κουράζεσαι να βρεις να παρκάρεις γιατί βρίσκεις όλες τις θέσεις πιασμένες. Μόλις δεις κάποιον να φεύγει, αμέσως πας για να πιάσεις τη θέση. Δεν είσαι καν σίγουρος αν χωράς, αλλά θα προσπαθήσεις. Άλλες φορές, που βρίσκεις άνετα χώρο, π.χ στο γκαράζ ενός σούπερ-μάρκετ, σκέφτεσαι που θα ήταν καλύτερα να το βάλεις. Είναι σχεδόν άδειο, μα παιδεύεσαι πάλι για να βρεις το χώρο που θες εσύ…Οι επιλογές, δεν είναι πάντα κάτι που μας λύνει όλα τα προβλήματα. Σκέψου λοιπόν, πως θα έψαχνες χώρο αν δεν είχες. Εκεί, μία θέση θα ήταν η λύση σου! Χρειάζεται να ερχόμαστε όμως σε «στενή» θέση για να εκτιμούμε τη μία θέση;

Δίνεις το χρόνο σου σε ό,τι έχει αξία για σένα.

Μέσα στα πράγματα που έχουν μετανιώσει αυτοί οι άνθρωποι και θα ήθελαν να μπορέσουν να αλλάξουν, είναι: 1. Να μην δούλευαν τόσο σκληρά. Ο χρόνος της εργασίας μας είναι πολλές φορές πιεστικός και τα όσα διακυβεύονται σε αυτόν, τον κάνουν και αμείλικτο. Να δουλεύουμε όσο χρειάζεται για να ζούμε και όχι το αντίθετο. Η εργασία και η ανάγκη της, πολλές φορές γίνεται συνήθεια, χάνοντας χρόνο από πράγματα ουσιαστικά, όπως είναι το δεύτερο πράγμα που οι άνθρωποι αυτοί, θα ήθελαν να αλλάξουν. 2. Να μπορούσουν να κρατήσουν τις φιλίες τους. Για να κρατήσεις τις άξιες φιλίες, χρειάζεσαι χρόνο. Το χρόνο που τους αξίζει. Η φιλία η οποία σε κάνει να νιώθεις «εξομολογούμενος» και «εξομολογητής», δίνει ουσία στη ζωή σου.

Να είσαι ο εαυτός σου, δηλαδή, ευτυχισμένος…

Η προσπάθεια να υλοποιήσουμε τα όνειρά μας, μας παρέχει τη «δίψα», τα κίνητρα για να είμαστε χαρούμενοι και ολοκληρωμένοι. Το άλλο συνηθισμένο παράπονο-ευχή των ασθενών, ήταν : 3. Να είχαν ζήσει τη ζωή τους όπως την ήθελαν. Ζω τη ζωή όπως τη θέλω, δε σημαίνει ότι δεν κάνω θυσίες για άλλους, ή υποχωρήσεις. Δε σημαίνει ότι θα γίνεις εγωπαθής. Όμως, τα προσωπικά σου όνειρα, οι φωνές που ζητάνε κάτι για λογαριασμό σου, οφείλεις να τις εισακούσεις. Μη σταματήσεις να ονειρεύεσαι και μη σταματήσεις να υλοποιείς τα όνειρά σου. Το να είσαι ο εαυτός σου, είναι και το να μπορείς να εξωτερικεύσεις αυτό που είσαι. Να μη μαζεύεις πράγματα που σε πίκραναν και να εκδηλώνεσαι. Αυτό, είναι η άλλη ευχή των ανθρώπων που τώρα φοβούνται πως δεν έχουν χρόνο να την κάνουν πραγματικότητα. 4. Να είχαν το κουράγιο να εκφράσουν τα συναισθήματά τους.

Με λίγα λόγια, να είχαν ανοίξει την πόρτα στην ευτυχία…

Αυτή, ήταν η πέμπτη πιο συνηθισμένη ευχή που άκουγε η Ware από τους ασθενείς. Να μπορούσαν να αφήσουν τον εαυτό τους να κυνηγήσει το «ανοικείο», αυτό που έχει κάτι παραπάνω. Να μη χρειάζεται να υποκριθούν για να συμβιβαστούν με τα όσα φοβούνται να χάσουν και στην πραγματικότητα, δεν έχουν τώρα καμία σημασία γι’ αυτούς. Το μήνυμα αυτών των ανθρώπων, μέσα από τη Ware, είναι όμως αισιόδοξο! Η ζωή είναι δική σου και έχεις την επιλογή, να τους ακούσεις και να σκεφτείς αν είσαι σε κάποιον από αυτούς τους δρόμους. Όσο έχεις την υγεία σου, πάντα προλαβαίνεις.

Φωτό από: Zeal Essence

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons