Skip to content Skip to sidebar Skip to footer

«Όταν το σκοτάδι είναι βαθύ, μπορείς να δεις τα αστέρια». Κάρολος Μπερντ

Ο Αμερικανός ιστορικός, δεν ήταν ένας «ξερός» ακαδημαϊκός που εξαντλήθηκε στην επιστημονική του πειθαρχία. Όπως μαρτυρά η παραπάνω φράση του, ήταν κάτι παραπάνω. Αυτή η φράση, μας θυμίζει έντονα μια άλλη, το ίδιο υπέροχη. «Το πιο βαθύ σκοτάδι είναι λίγο πριν τη χαραυγή». Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ανάγκη να ακούει και να βλέπει τέτοιες φράσεις. Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει νιώσει κάποιες στιγμές πως όλα τελειώνουν, που η επόμενη μέρα του φαίνεται μακρινή.

Η πολεμική αεροπορία της Νοτίου Αφρικής και η…Ελπίδα.

Αλλόκοτο ε; Και όμως, υπάρχουν κοινά ανάμεσα στην Ελπίδα και στη Νότιο Αφρική. Άλλωστε, χιλιάδες συνάνθρωποί μας κάποτε, ζούσαν και πέθαιναν με την ελπίδα της αξιοπρεπούς ζωής και της ισότητας στη χώρα του Νέλσον Μαντέλα. Το σύμβολο της πολεμικής αεροπορίας της Νοτίου Αφρικής, εκτός από έναν αετό, φέρει και την λατινική επιγραφή: «Per Aspera, Ad Astra». Αυτό σημαίνει, από τις δυσκολίες, στα αστέρια.

Το νόημα της δυσκολίας, είναι το νόημα του να πιέζεις ένα ελατήριο. Όσο πιο πολύ το πιέζεις, τόσο πιο ψηλά θα εκτιναχθεί αν πάψεις να το πιέζεις! Μοναδική και απαραίτητη προϋπόθεση, είναι να πιστεύεις. Αλλιώς, να ελπίζεις να μη χάσεις λεπτό την ελπίδα σου για κάτι καλύτερο, για κάτι δηλαδή που αξίζεις.

Ελπίδα υπάρχει. Απελπισία, όχι.

Ακόμη μια φράση: «Όλα είναι στο μυαλό». Πόσο όμως την ακολουθούμε; Τα λόγια, δεν είναι ανούσια παρά μόνο αν γίνονται πράξεις. Το μυαλό μας, ναι μεν αποφασίζει για όλα, αλλά ρωτάει και συμβουλεύεται την ψυχή μας και τη θέλησή μας. Ζητάει τη γνώμη της ψυχής μας για το τι θα σκεφτεί.

Αν εμείς πούμε στο μυαλό μας πως όλα είναι μαύρα, κατευθείαν, εκείνο αρχίζει τη ζωγραφική. Παίρνει το πολύ δύο χρώματα, (μαύρο και γκρίζο) και αρχίζει να τα βάφει όλα σε αυτή τη διχρωμία. Μόλις δούμε το έργο του, αρχίζουμε και πράττουμε και εμείς με «μαύρο» και «γκρίζο». Πήραμε και υιοθετήσαμε λοιπόν και εμείς, τα χρώματα της απελπισίας! Τι θα έκανε όμως το μυαλό αν του δίναμε μια άλλη «διαταγή»; Ας πούμε πως του λέγαμε κάτι παρεμφερές με αυτό που λέει ο Μπερντ. Να του λέγαμε: «Έχει σκοτάδι τριγύρω, έχει πέσει νύχτα και τη βλέπω όμως θα ήθελα μέσα σε αυτό το σκοτάδι, να δω τι μπορεί να φωτίζει μέσα σε αυτό». Δεν του ζητάμε να μας πει ψέματα, (ότι δηλαδή δεν έχουμε να κάνουμε με μια σκοτεινή και δύσκολη κατάσταση) του λέμε να μας δείξει το φως στο τούνελ.

Δεν υπάρχει ζωή χωρίς Πίστη, δεν υπάρχει ζωή χωρίς Ελπίδα.

Απελπιστικές στιγμές, υπάρχουν μόνο στο μυαλό μας και αυτές, υπάρχουν, επειδή εμείς διατάξαμε το μυαλό μας να «απελπιστεί». Μην ξεχνάμε επίσης μια ακόμη υπέροχη φράση. «Ο,τι δε με «σκοτώνει» με κάνει πιο δυνατό». Μόλις η δύσκολη κατάσταση περάσει, τότε έχεις μάθει τον τρόπο να την ξεπερνάς και μια νέα ευκαιρία θα σου παρουσιαστεί. Η ελπίδα, πεθαίνει πάντα τελευταία –λένε- . Εμείς, πρέπει να το αλλάξουμε λίγο αυτό το ρητό, και να πούμε πως αν έχουμε ισχυρή πίστη, τότε ποτέ δεν πεθαίνει η ελπίδα. Ούτε πρώτη, ούτε τελευταία!

Στόχος μας, είναι να βλέπουμε φωτεινά τα αστέρια μέσα στο σκοτάδι. Άλλωστε όπως θα συμπλήρωνε ο Όσκαρ Ουάϊλντ, «Όλοι μας ζούμε στο υπόγειο, απλά κάποιοι από μας, κοιτάζουμε τα αστέρια». Μην πετάξουμε ποτέ από μέσα μας εκείνον τον ήρωα που δε σταματά να ελπίζει, εκείνον τον ήρωα που συμφωνεί με το υπέροχο ρητό του Μπερντ.

Φωτό από: Soha

Fashion & Lifestyle Blog WordPress Theme
© 2024 Streetstyle. All Rights Reserved.

Sign Up to Our Newsletter

Be the first to know the latest updates