Η δημιουργικότητα έχει πολύ σημαντική επιρροή στη ζωή μας. Η διάθεση, η αυτοπεποίθηση και η ψυχολογική μας κατάσταση, εξαρτώνται σε μεγάλο βαθμό από τη δημιουργικότητά μας. Σύμφωνα με κάποιες έρευνες, μόνο το 25% των ανθρώπων νιώθουν ότι βρίσκονται στο αποκορύφωμα της δημιουργικότητάς τους. Αλήθεια, τι μας κάνει λιγότερο δημιουργικούς;
- Η πίστη μας στην…θεία επιφοίτηση.
Πολλές φορές, ειδικά όταν βρισκόμαστε σε τέλμα, πιστεύουμε πως κάτι θα μας «χτυπήσει» το νου και την ψυχή. Μια αστραπή που θα κουβαλά μαζί της την πιο συναρπαστική ιδέα που είχαμε μέχρι σήμερα. Ξαφνικά, όλα θα φωτίσουν γύρω μας και θα γίνουμε δημιουργικοί. Στην ουσία, πρόκειται για μια «άμυνα». Η αδράνεια στην οποία μπαίνουμε όταν αναμένουμε κάτι που «έρχεται», είναι η μεγαλύτερη τροχοπέδη στην πρόοδό μας. Δεν αποκλείουμε την πιθανότητα να έρθει κάτι ουρανοκατέβατο, όμως, αν κάθε φορά που νιώθουμε κουρασμένοι περιμένουμε να έρθει κάτι, τότε, χάνουμε χρόνο. Καλό θα ήταν να είμαστε μόνιμα σε επαφή με το αντικείμενο στο οποίο θέλουμε να γίνουμε δημιουργικοί ώστε κάποια στιγμή, να μας έλθει το κέφι.
- Μία στο γράψιμο και…δύο στο σβήσιμο.
Μεγάλο εμπόδιο για την κατάκτηση (ή επαναφορά) της δημιουργικότητας, αποτελεί το να χτίζουμε-φτιάχνουμε κάτι και ταυτόχρονα, να το αξιολογούμε λες και είναι έτοιμο. Αυτό είναι άγχος. Η διαδικασία που έχουμε επιλέξει για να ολοκληρώσουμε κάτι, πρέπει να τηρηθεί απαρέγκλιτα. Πρώτα σχεδιάζουμε, μετά υλοποιούμε και στο τέλος αξιολογούμε αυτό που έχουμε φτιάξει. Τις περισσότερες φορές, σταματάμε τη δημιουργική μας διάθεση αξιολογώντας κάτι που δεν έχει καν ολοκληρωθεί! Με αυτόν τον τρόπο η διάθεσή μας «φρενάρει». Το «σταμάτα-ξεκίνα» κάνει ζημιά σε κάθε μηχανή, το ίδιο και στη «μηχανή» της δημιουργικότητας.
- Η πίστη ότι η δημιουργικότητα είναι προνόμιο των λίγων.
Άλλη μια πολύ σημαντική παράμετρος που έχει πολύ αρνητικές επιπτώσεις στο να είμαστε δημιουργικοί, είναι η πίστη μας οτι εμείς «δεν είμαστε για τέτοια…». Όπως καταλαβαίνετε, αυτό το σκεπτικό είναι σκεπτικό απογοήτευσης, κούρασης και απελπισίας. Ποτέ η απελπισία δεν μπορεί να λέει αλήθεια. Δεν υπάρχουν «προνομιούχοι» που η δημιουργικότητα έχει βρει στέγη μέσα τους. Η φύση του ανθρώπου είναι δημιουργική. Είναι κτήμα όλων μας η θέληση για δημιουργία. Αυτό λοιπόν που πρέπει να δούμε, είναι το «κουμπί» που μας κάνει να βγάλουμε τον δημιουργικό μας εαυτό.
- Μένουμε στα λόγια! Όλα θα γίνουν μόνα τους!
Όταν έχουμε μια ιδέα, αυτό σημαίνει πως κρατάμε το 50% της δημιουργικότητας. Το άλλο 50%, είναι η υλοποίησή της. Ίσως αυτή η συνήθεια να είναι και η πιο βλαβερή για τα δημιουργικά μας ένστικτα. Είτε εμείς, είτε πολλοί άνθρωποι που ξέρουμε, μένουμε τελικά…στα λόγια. Μολονότι κατεβάζουμε πολύ ωραίες ιδέες, ενθουσιαζόμαστε πολύ όταν τις έχουμε που θεωρούμε ότι «όλα θα γίνουν μόνα τους». Επίσης, υπάρχει και άλλη μια παγίδα. Αυτή η παγίδα είναι ακόμη χειρότερη καθώς έχουμε ιδέες και αμέσως μετά, τις απορρίπτουμε. Στη θεωρία, δεν μπορούμε να απορρίπτουμε κάτι. Τι πρέπει να κάνουμε; Να σκεφτόμαστε ήρεμα και γαλήνια, να προκρίνουμε τις πιο καλές ιδέες και μετά, να πειραματιζόμαστε. Να δοκιμάζουμε. Η ουσία της δημιουργικότητας, είναι αντίθετη ως προς τον φόβο της αποτυχίας. Ο εχθρός της δημιουργικότητας, δεν είναι η αποτυχία η οποία είναι άκρως διδακτική. Είναι η αδράνεια.
Φωτό από: abhilashadafria.com
