Όλα όσα κάνουμε γίνονται με “χρονόμετρο”. Όλα έχουν συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο. Ζώντας στον καιρό του άγχους και του deadline, ο χρόνος έχει γίνει ένας ”αντίπαλος”. Ποιός είναι στόχος μας όμως; Να μετατρέψουμε τον χρόνο σε σύμμαχο έτσι ώστε να πάψει να μας “πνίγει”. Στην πράξη, μάς ενδιαφέρει να μπορούμε να κάνουμε μια συμμαχία, μαζί του!
Η ευτυχία της ροής, είμαι ο πιλότος του χρόνου μου.
Ο Όρμπεν είναι ταχυδακτυλουργός! Επομένως ο χρόνος γι’ αυτόν είναι ο πιο σημαντικός παράγοντας. Πρέπει να “παίξει” μαζί του ώστε να μας δείξει τα κόλπα του και να αναρωτηθούμε πώς τα έκανε! Αν σκεφτούμε λίγο το χρόνο, θα δούμε πως τελικά, ο χρόνος είναι σχετικός.
Ο Άλμπερτ Αϊνστάϊν προσπάθησε με τη θεωρία της σχετικότητας να δείξει πράγματα και για τον χρόνο. Μάλιστα, είπε πως : “Βάλε το χέρι σου κοντά στο φούρνο και τότε θα νιώσεις οτι ο χρόνος κυλά σαν αιωνιότητα. Παρατήρησε ένα όμορφο κορίτσι στο πάρκο για ώρα, και θα νιώσεις ότι πέρασαν λίγα δευτερόλεπτα”. Επειδή είμαστε άνθρωποι, ο χρόνος γίνεται αντιληπτός μέσα από την ψυχική μας κατάσταση. Υπάρχει ευτυχία ροής; Πώς σχετίζεται αυτή με την αντίληψή μας για τον χρόνο; Όλοι έχουμε νιώσει αυτήν την υπέροχη αφηρημάδα που συνοδεύει την ενασχόλησή μας με κάτι που αγαπάμε. Την ώρα που δραστηριοποιούμαστε σε όσα μας αρέσουν και στα όσα είμαστε παθιασμένοι, ο ψυχισμός μας βρίσκεται σε μια γόνιμη ύπνωση. Ο χρόνος εκεί, κυλά αθόρυβα. Γίνεται σύμμαχός μας, άρα πετυχαίνουμε σε μεγάλο βαθμό αυτό που λέει ο Όρμπεν! Γινόμαστε ο πιλότος του χρόνου μας!
Αίσθηση υπεροχής απέναντι στην ανυπομονησία μας.
Ένας πολύ σοβαρός λόγος που μας προξενεί ζημιά και επιδείνωση στις σχέσεις μας με τον χρόνο, είναι η ανυπομονησία. Ένα καλό κόλπο για να τα βρούμε με τον χρόνο εκτός από την ”ευτυχία της ροής” είναι να γίνουμε φίλοι πρώτα με το…παρόν.
Η ανυπομονησία ως αίσθηση, μας κάνει να κοιτάμε το μέλλον. Κάθε στιγμή, μας νοιάζει το ”αύριο”. Ίσως είναι που το παρόν δεν είναι τόσο καλό και νιώθουμε άβολα. Ίσως είναι που έχουμε φόβο απέναντι στο μέλλον και στα απρόβλεπτα που μπορούν να τύχουν. Σε κάθε περίπτωση, έχουμε ανάγκη να συμφιλιωθούμε με το ”τώρα”. Ας ασχοληθούμε με όσα κάνουμε στο παρόν και ας μάθουμε να έχουμε το κλειδί της διαχείρισης του χρόνου. Ποιό είναι αυτό; Η συγκέντρωση. Όταν η προσοχή μας αποσπάται, τότε η σχέση μας με τον χρόνο είναι σίγουρο πως θα επιδεινωθεί. Όταν είμαστε συγκεντρωμένοι σε αυτό που κάνουμε και με υπομονή περιμένουμε να το ολοκληρώσουμε, τότε η ανυπομονησία για τα μελλούμενα, υποχωρεί. Η σχέση που έχουμε με το χρόνο, είναι καθαρά στο χέρι μας! Συγκεντρωνόμαστε στο παρόν για να χτίσουμε καλύτερο μέλλον!
Οι σκέψεις από τα παλιά, είναι χάσιμο χρόνου.
Έχουμε άραγε αποφασίσει το τι σημαίνει “χάσιμο χρόνου” για μας; Σίγουρα δεν είναι μόνο η άγονη αφηρημάδα. Σίγουρα δεν είναι μόνο η σπατάλη χρόνου στα social media. Η οργάνωση του χρόνου μας είναι πολύ σημαντική. Είναι περιττό να πούμε πως σε μεγάλο βαθμό, η οργάνωση του χρόνου καθορίζει το πόσο θα πετύχουμε. Τι άλλο όμως είναι χάσιμο χρόνου; Η επιστροφή στο παρελθόν!
Οι σκέψεις που αφορούν το παρελθόν είναι τουλάχιστον άγονες. Πηγαίνοντας πίσω σε κακές αναμνήσεις ή καλές αναμνήσεις, το καλύτερο αποτέλεσμα, μπορεί να είναι μια νοσταλγία. Μια δυσαρέσκεια για το παρόν μας, που δεν μοιάζει με το παρελθόν. Στη χειρότερη περίπτωση, είναι σωστό πισωγύρισμα σε καταστάσεις που ήταν κακές και μας κρατούν ακόμη δέσμιους. Πιλότοι του χρόνου μας, γινόμαστε και όταν ελέγχουμε τις αρνητικές ή περιττές σκέψεις που έρχονται από τα παλιά! Το καλοκαίρι άλλωστε, μας βοήθησε στο να απολαύσουμε την κάθε στιγμή, κάνοντάς μας να είμαστε πιλότοι όχι μόνο του “σήμερα” αλλά και του “αύριο”!
Φωτό από: Bibo.kz
