Με το που διαβάσουμε την παραπάνω ρήση, κακά τα ψέματα, ένα είδος «άγχους» μας πιάνει. Ίσως μια στεναχώρια που συνοδεύεται από μορφασμό ανεπιθύμητης συγκατάβασης και συμφωνίας με το νόημα της ρήσης. Ποιός μας είπε όμως ότι το διάβασμα πρέπει να γίνεται μόνο μία φορά; Πολλές είναι οι φορές άλλωστε, που κάτι που φαίνεται «κακό» ή «βαρύ», είναι εκείνο που μας κάνει περισσότερο καλό και από κάτι όμορφα δοσμένο.
Απόρριψη: Ο αντίπαλος της αυτοπεποίθησης.
Από τα μεγαλύτερα taboo που μπορούμε να έχουμε. Ας προσπαθήσουμε (και να το κάνουμε με όλα αυτό) να εξορθολογίζουμε τις «πληγές». Έτσι, ο πόνος…εξαφανίζεται! Οι άνθρωποι, έχουμε επιλογές. Αυτό σημαίνει πως κάποια πράγματα τα προτιμούμε και άλλα όχι. Κανείς δεν αρέσκεται στα ίδια ακριβώς πράγματα. Άλλοι λιώνουν για να μας δουν έστω και λίγο και άλλοι, θα προτιμούσαν να μην ήξεραν καν ότι υπάρχουμε. Κάποιοι άλλοι, με θέρμη ενδιαφέρονται να συνεχίσουν να μας γνωρίζουν, κάποιοι άλλοι αδιαφορούν.
Πιο συγκεκριμένα, κάποιοι προσπαθούν να μας «σπάσουν», είτε γιατί δεν έχουμε καλή σχέση μαζί τους ή επειδή εκείνοι…θέλουν να μην έχουμε καλή σχέση μαζί τους. Δεν είναι όλα αγγελικά πλασμένα στα ανθρώπινα. Όταν χρειαστούμε την ανάγκη τους, μας δείχνουν την πόρτα της εξόδου. Δεν είναι εύκολο. Ειδικά όταν υπάρχουν αρκετοί τέτοιοι στη ζωή μας. Η απόρριψη, πάντα πονάει γιατί μας κάνει να νιώθουμε ενοχές γι’ αυτό που είμαστε. Εμείς όμως, ξέρουμε οτι έχουμε επιλογές και επίσης, κάποιοι, είναι καλό που μας απορρίπτουν! Σημαίνει οτι βαδίζουμε καλά! Όχι μόνο δε γίνεται να μας συμπαθούν όλοι, αλλά, δεν πρέπει κιόλας!
Σκληρή δουλειά: Η αρχή της αυτοβοήθειας.
Είμαστε άνθρωποι και ως εκ τούτου, χρειάζεται να επικοινωνούμε. Είναι στη φύση μας να είμαστε κοινωνικοί. Αυτό, δε σημαίνει όμως πως «μόνοι» μας, είμαστε «άχρηστοι» και «αβοήθητοι». Έχουμε ΕΑΥΤΟ. Η αρχή της αυτοβοήθειας, είναι η πιο σημαντική δύναμη που μπορεί να μας δώσει η αυτοπεποίθηση. Είναι η αυτοπεποίθηση η ίδια. Μια φωνή που λέει: «Όταν χρειαστεί, τα καταφέρνω και χωρίς τη βοήθεια κανενός».
Όταν δε μας βοηθούν άλλοι, τότε το έργο μας γίνεται πολύ δύσκολο. Το μόνο που διευκολύνει σε αυτόν τον ανήφορο, είναι η σκληρή δουλειά. Χρειάζεται να αγωνιστούμε πολύ για να πετύχουμε τους στόχους μας, αν είμαστε αποφασισμένοι πως δε θα ζητήσουμε τη βοήθεια κάποιου, ή έστω, δεν πιστεύουμε ότι θα μας τη δώσει. Πράγματι, έτσι θα εκτιμήσουμε περισσότερο και την κάθε βοήθεια που θα μας παράσχουν. Θα τη δούμε ως πολυτέλεια. Μέχρι τότε, βοήθα τον εαυτό σου!
Φύγε από το …comfort zone!
Σαν διεθνής όρος, σημαίνει «ζώνη του προβλέψιμου». Αυτό, σαν απόδοση νοήματος και όχι σαν μετάφραση που θα ταίριαζε η λέξη «βολική». Είναι με άλλα λόγια, η περιοχή των δραστηριοτήτων μας που είναι κυρίως καθημερινές και δοκιμασμένες. Οι λύσεις που πάμε να δώσουμε στα προβλήματά μας, ο τρόπος με τον οποίον προσπαθούμε να πετύχουμε τους στόχους μας, συνιστούν αυτό που λέμε την «κοινή πεπατημένη».
Έξω από τη ζώνη-περιοχή αυτή, πολλά και παράξενα συμβαίνουν! Εκεί, λαμβάνει χώρα η «μαγεία». Είναι η «εξτρεμοχώρα» ή η «παραμυθοχώρα». Εκεί, είναι ο τόπος που συναντιούνται όλοι οι λεγόμενοι «μεγάλοι» ή «ενδιαφέροντες» άνθρωποι. Εκεί, ισχύουν άλλοι «κανόνες» και «νόμοι». Εκεί, με τη βοήθεια της σκληρής δουλειάς σου, του θάρρους σου και της σιδερένιας σου πίστης, θα μπορείς να αναγνωριστείς! Σε αυτόν τον «τόπο» δε θα σε απορρίψει κανείς…
Φωτό από: Enertherapy
