Ο Βούδας είναι από τις πιο σημαντικές προσωπικότητες που πέρασαν από την ανθρωπότητα. Η ζωή του άφησε πίσω μια ολόκληρη κοσμοθεωρία, η οποία επηρέασε ολόκληρη την Κίνα και ευρύτερα, την Ασία. Εκτός από θρησκεία, ο βουδισμός αποτελεί ένα φιλοσοφικό σύστημα. Γιατί η ρύση του δεν είναι τόσο εγωιστική όσο φαίνεται;
Βοηθάμε αλλήλους.
Όταν λέμε πως περιμένουμε βοήθεια από τον εαυτό μας, δε σημαίνει οτι αποξενωνόμαστε. Δε σημαίνει οτι παύουμε να έχουμε τα μάτια μας και τα αυτιά μας στους συνανθρώπους μας. Ακόμη πιο πολύ, δε σημαίνει οτι δεν είναι ανθρώπινο να περιμένουμε από εκείνους βοήθεια. Το να αναμένεις βοήθεια από ανθρώπους, δε σημαίνει οτι είσαι φυγόπονος και οτι στηρίζεσαι μόνο σε άλλους, σημαίνει οτι έχεις ένστικτο κοινωνικότητας.
Είμαστε πραγματικά κοινωνικοί, όχι όταν είμαστε καλοί «δημοσιοσχετίστες» αλλά πραγματικοί άνθρωποι. Εκεί φαίνεται οτι έχουμε ανάγκη να δίνουμε, να παίρνουμε, να ανταλλάζουμε, να επικοινωνούμε και τελικά, να μοιραζόμαστε…Οι άνθρωποι δε θέλουμε τη μοναξιά επειδή θέλουμε να μοιραζόμαστε.
Απαιτούμε μόνο από τον εαυτό μας…
Είναι άλλο πράγμα να ζητάμε βοήθεια από τους κοντινούς μας ανθρώπους και άλλο πράγμα, να απαιτούμε. Ο μόνος υπεύθυνος για τις απαιτήσεις μας είναι ο ίδιος μας ο εαυτός. Μέσα μας, έχουμε ανοικτό έναν διάλογο ώστε να ξέρουμε τι θέλουμε , να ξέρουμε τι μπορούμε να κάνουμε για όσα θέλουμε και βέβαια, να ξέρουμε πού πάσχουμε. Πού έχουμε αδυναμίες;
Το να έχουμε απαιτήσεις από τον εαυτό μας, σημαίνει πως είμαστε συνεχώς σε θέση να του προσφέρουμε βοήθεια γιατί πολύ απλά, μόνο εμείς ξέρουμε τι μας λείπει. Η βοήθεια προς τον εαυτό μας είναι η πεμπτουσία της αυτογνωσίας. Είναι όμως και κάτι άλλο το οποίο πρέπει να ομολογήσουμε: Όσο και αν μας αγαπάνε κάποιοι άνθρωποι, όσο κοντά μας και αν τους έχουμε, κανέναν δεν μπορούμε να εμπιστευούμε τόσο πολύ όσο τον εαυτό μας. Βλέπετε, είναι πολύ κοντά η αυτογνωσία με την εμπιστοσύνη. Εμείς ξέρουμε τον εαυτό μας καλύτερα από τον καθένα. Αρκεί βέβαια να τον ψάχνουμε, να ασχολούμαστε μαζί του.
Και όταν μας βοηθούν άλλοι;
Θα ακουστεί λίγο εγωιστικό και αυτό, όμως ίσως έχει κάποια βάση: Ακόμη και όταν άλλοι μας βοηθούν να ξεφύγουμε από κάτι ή να αποφύγουμε κάτι, ουσιαστικά εμείς είμαστε αυτοί που πάλι, δίνουμε βοήθεια να ξεκολλήσει το κάρο από τη λάσπη. Γιατί;
Από τα παιδικά μας χρόνια ξέρουμε για τα θαύματα του Χριστού. Θυμάστε τι έλεγε σε κάθε άνθρωπο που θεράπευε; Όταν ο κάθε άνθρωπος που λυτρωνόταν από το θαύμα του Χριστού, τον ευχαριστούσε για το σωτήριο θαύμα, ο Χριστός απαντούσε: «Η πίστη σου σε έσωσε». Πίστη. Η πίστη στον εαυτό μας είναι η πιο ισχυρή δύναμη που μπορούμε να έχουμε. Ακόμη και όταν άλλοι άνθρωποι είναι αυτοί που μας δίνουν ανάσες, οι πνεύμονες είναι δικοί μας.
Η ικανότητα του να αξιοποιείς τη βοήθεια των άλλων είναι από τις πιο σημαντικές ικανότητες. Όλοι άλλωστε ξέρουμε ανθρώπους που ενώ έχουν βοηθηθεί πάρα πολύ από άλλους, δεν έχουν καταφέρει να μετουσιώσουν σε όφελός τους, τη βοήθεια που τους έχουν δώσει. Στο τέλος, ο εαυτός μας είναι εκείνος που αποδεικνύεται ικανός ή όχι, να δώσει βοήθεια σε κάθε δυσκολία μας. Να ζητάμε λοιπόν βοήθεια όταν τη χρειαζόμαστε αλλά να ξέρουμε πως εμείς στο τέλος θα δώσουμε τη λύση!
Φωτό από: photogrist.com
