Από τις πιο πολυτραγουδισμένες αρετές. Η φιλία είναι η αρχή των πάντων για την ζωή μας, μετά την υγεία. Και αυτό γιατί συνιστά την ψυχική υγεία. Ο άνθρωπος δεν πλάστηκε για να είναι ούτε να νιώθει μόνος του. Ολόκληρα έργα, είτε κινηματογραφικά είτε λογοτεχνικά έχουν φτιαχτεί για χάρη της. Ο Γκιμπράν μας δίνει μια σκέψη του για το τι υπάρχει στην καρδιά της φιλίας.

Προσφέρεις και δε θες να πάρεις.

Όπως κάθε αξιόλογο πράγμα στη ζωή, έτσι και η φιλία, έχει την ανιδιοτέλεια μέσα της. Εκείνο που μας νοιάζει στην αληθινή φιλία είναι η προσφορά. Πάμε να χτίσουμε φιλίες γιατί θέλουμε να δώσουμε, όχι επειδή θέλουμε να πάρουμε.

Η φιλία στηρίζεται στην προσφορά. Ό,τι προσφέρουμε, αυτό είμαστε. Γι’ αυτό και η φιλία δε μας δίνει μόνο δύναμη μέσα από τη συντροφικότητα. Μας δίνει και τη δύναμη του να γνωρίσουμε καλύτερα τον εαυτό μας. Σίγουρα θα μας δώσει μια φιλία. Οι φίλοι μας οι πραγματικοί, θέλουν και αυτοί να προσφέρουν. Δε γίνεται να έρθουν να πάρουν μόνο όσα τους δώσουμε. Η ουσία όμως βρίσκεται στην πρόθεση. Η θέλησή μας να προσφέρουμε μόνο, χωρίς να έχουμε κάποια αναμονή για το πώς και το τί θα πάρουμε.

Φιλία στην Ιστορία και στα Έπη.

Από τους Διόσκουρους, μέχρι τον Μέγα Αλέξανδρο και τον Ηφαιστίωνα, τον Αχιλλέα και τον Πάτροκλο. Η φιλία δεν μπορεί να μείνει έξω από καμιά μεγαλειώδη ιστορία, από κανένα άξιο αναφοράς έργο.

Εκτός από την προσφορά και από το να είμαστε συνεχώς διαθέσιμοι για βοήθεια στους φίλους μας, υπάρχει και κάτι ακόμη πιο ισχυρό. Η θυσία. Το ανώτερο στάδιο προσφοράς, η μέγιστη «τιμή» που μπορεί να αγγίξει η ανιδιοτέλεια, είναι η θυσία. Σε όλες τις μεγάλες φιλίες που έμειναν στην ιστορία όπως οι παραπάνω, οι θυσίες ήταν αυτές που τις άφησαν στην ιστορία σαν ιδανικά πρότυπα φιλίας. Η θυσία είναι η μεγαλύτερη ευθύνη που μας επιφορτίζει ο ρόλος της φιλίας. Αυτή είναι και η μεγάλη διαφορά των χαλαρών δεσμών που έχουμε με κάποιους ανθρώπους, με τους δεσμούς που είναι ισχυροί.

Αγάπα την ευθύνη.

Μέσα στα όσα υπέροχα έχει γράψει ο Νίκος Καζαντζάκης, αυτός ο γίγαντας των ελληνικών γραμμάτων, έχει γράψει και το εξής: «Αγάπα την ευθύνη». Μπορεί άλλη αξία να μας διδάξει τόσο πολύ και τόσο βιωματικά την ευθύνη από τη φιλία; Δύσκολα θα βρούμε.

Η φιλία είναι συνειδητή αγάπη, είναι συνειδητή αλληλεγγύη. Όταν θέλουμε να είναι αυθεντική και να μη στηρίζεται σε ιδιοτελείς σκοπούς ενός τυπικού «δούναι και λαβείν», μας κάνει πρώτα από όλα, υπεύθυνους. Όταν μας ενώνουν φιλικοί δεσμοί με κάποιον άνθρωπο, τότε νιώθουμε υπεύθυνοι για το να είναι καλά. Νιώθουμε υπεύθυνοι αν κάτι μας ξεφύγει, αν δεν μπορούμε να τον βοηθήσουμε. Αυτές οι «γλυκές ενοχές» που νιώθουμε όταν δεν μπορούμε να δώσουμε όσα υπαγορεύει η αληθινή φιλία, μας αποδεικνύει ότι νιώθουμε πολύ κοντά με έναν άνθρωπο. Και να μην ξεχνάμε ότι η φιλία είναι η βάση για κάθε σχέση. Από τις συντροφικές και συζυγικές σχέσεις μέχρι ακόμη και τις επαγγελματικές, η φιλία είναι αυτή που μας δωρίζει την υγεία στις ανθρώπινες σχέσεις. Αρκεί, να είμαστε υπεύθυνοι!

Φωτό από: ru.freepik.com