Οι μέρες οι γιορτινές ακολουθούνται πάντα από αναζητήσεις εσωτερικές. Θέλοντας και μη, η θαλπωρή των Χριστουγέννων αγκαλιάζει τα πάντα γύρω μας και τελικά, την ψυχή μας. Μέσα από ένα ιερό τέρας της παγκόσμιας λογοτεχνίας (Λέων Τολστόϊ) μπορούμε λίγο να αγγίξουμε τους πυρήνες όσων αξίζουν στη ζωή.
Κακοί συνειρμοί…μεγαλείου.
Το πρώτο πράγμα που κάνει αξιόπιστη και βαθιά μια εσωτερική αναζήτηση, είναι η ειλικρίνεια. Πώς έχουμε μάθει να σκεφτόμαστε το «μεγαλείο»; Ποιές σκέψεις το ακολουθούν; Πολυτέλεια, χλιδή, άνεση, δύναμη, ελευθερία κινήσεων και επιβολή. Είναι μόνο κάποιες από τις σκέψεις που μας έρχονται «πακέτο» όταν ακούμε το μεγαλείο. Όλα τα παραπάνω είναι φανταχτερά και σκληρά! Πολύ λίγοι σκέφτονται το μεγαλείο με όρους…. Τολστόϊ. Οι περισσότεροι λένε κάποιο τσιτάτο περί του πόσο απλά είναι τελικά τα πράγματα και «όλα τα άξια πράγματα στη ζωή είναι δωρεάν» και μετά…συνεχίζουν να έχουν τους ίδιους συνειρμούς που ακολουθούν το μεγαλείο…
Η καλοσύνη είναι πολυτέλεια , όχι αφέλεια, όχι αδυναμία.
Αν το «μεγαλείο» το έχουμε παρεξηγήσει, τότε ας μην ξεκινήσουμε να λέμε για παρεξήγηση σχετικά με την καλοσύνη. Πάλι στην αρχή θα βάλουμε ειλικρίνεια! Ας παραδεχτούμε οτι με το δούμε καλοσύνη και καλοπροαίρεση μας κυριεύει κατά παράδοξο τρόπο, το αντίθετο. Γινόμαστε καχύποπτοι. Νομίζουμε πως ο άλλος θέλει να μας ζητήσει κάποια χάρη. Εδώ φαίνεται οτι έχουμε- σαν κοινωνία- πάθει μεγάλη ζημιά! Στην καλύτερη περίπτωση, εκείνον που σκέφτεται έχοντας κριτήρια όπως είναι η προσφορά, το συμφέρον των άλλων, την ηθική διάσταση των πραγμάτων, τον θεωρούμε αφελή. Και όμως, το να έχεις συνειδητοποιήσει οτι το «εγώ» είναι πολύ μικρό μπροστά στο «εμείς» και γενικά, ελάχιστο μπροστά στη ζωή, δείχνει πολύ μεγάλη δύναμη, αυθεντική αυτοπεποίθηση και ψυχική γαλήνη. Τι καλύτερο μπορούμε να αποκομίσουμε μέσα σε αυτές τις μέρες από αυτά;
Απλότητα: Η απόδειξη καλής ζωής!
Κάτι βαθιά μέσα μας, μάς έχει πείσει πως η πολυπλοκότητα είναι κάτι το πολύ καλό. Αντίθετα, όταν δούμε κάτι να προκύπτει απλά και αυθόρμητα, πάλι γινόμαστε καχύποπτοι. Νομίζουμε οτι κάτι στραβά πηγαίνει, πως δε γίνεται να είναι τα πράγματα τόσο «εύκολα» και οτι κάτι δεν πηγαίνει καλά. Η απλότητα είναι γέννημα της πρακτικότητας και όχι μόνο αυτό. Είναι συνδεδεμένη με τον αυθορμητισμό και μας βγάζει από την παγίδα του να μπερδευόμαστε και να τα κάνουμε σαλάτα. Κάπου εκεί καταλαβαίνουμε και το πόσο ακριβά πληρώνουμε τη «γοητεία» του σύνθετου. Αναφορικά με την άλλη έννοια της απλότητας; Το να είμαστε ταπεινοί, το να αποφεύγουμε την επίδειξη, τον κοσμπασμό και την αλαζονεία, μάς καθιστά ψυχικά υγιείς ανθρώπους και μας φέρνει κοντά στους συνανθρώπους μας. Να σκεφτόμαστε και να ζούμε απλά όσο γίνεται!
Αλήθεια ως λύτρωση.
Αλήθεια: Βαριά έννοια όπως η Αγάπη. Έχετε ακούσει κάποιον να λέει «αχ πόσο μου αρέσει να λέω και να μου λένε ψέματα!»; Σίγουρα όχι. Όλοι ψέγουν τους ψεύτες και τα ψέματα. Ερώτηση: Τότε γιατί κάθε μέρα διαμαρτυρόμαστε για τα ψέματα αφού κανείς δεν τα λέει; Ας είμαστε «ωμοί». Δε γίνεται να έχει κάποιος θετικό εσωτερικό κόσμο και φωτεινή ψυχοσύνθεση όταν αρνείται την αλήθεια. Ένας άνθρωπος που ζει στο ψέμα, δεν θα μπορέσει ποτέ να δει πράγματα όπως είναι η αυτογνωσία, η ένωση του ενός ανθρώπου με τον άλλον, η φιλία και άλλες τόσες υπέροχες φάσεις της ανθρώπινης ζωής. Τα να λέμε ψέματα, μαρτυρά και κάτι άλλο: Οτι φοβόμαστε και τρέχουμε μονίμως να γλιτώσουμε. Θα κάναμε τα πάντα για να αποφύγουμε ευθύνες και πραγματικότητα. Ας είμαστε λοιπόν καλοσυνάτοι, απλοί και ειλικρινείς και ήδη έχουμε κάνει ένα τεράστιο άλμα για την αλλαγή του κόσμου, όχι μόνο για τις γιορτές, αλλά και για κάθε μέρα.
Φωτό από: Valet.ru
