Το πώς διαχειριζόμαστε τα βάρη των δυσκολιών φαίνεται από πολύ μικρά πράγματα και αυτά είναι «σύμμαχοί» μας, επειδή μπορούμε να αλλάξουμε πολύ πιο εύκολα στάση απέναντι σε αυτά. Ας φανταστούμε ένα πολύ πιθανό σενάριο που μας θέλει να ετοιμαζόμαστε για ένα πολύωρο ταξίδι και δεν μπορούμε να κοιμηθούμε. Για αρκετές ώρες, χρειάζεται να είμαστε καθισμένοι σε μια καρέκλα αδημονώντας να φτάσουμε στον προορισμό μας. Κάθε λίγο κοιτάμε το ρολόι και η ώρα δεν περνά σύμφωνα με τη θέλησή μας. Το ταξίδι μας, γίνεται βασανιστικό.

• Αν όμως αποκτούσαμε κέφι να βλέπουμε με ενδιαφέρον τα τοπία από τα οποία περνάμε, αν ακούγαμε μουσική ή έστω αν περνούσαμε την ώρα μας σκεπτόμενοι ωραία πράγματα, το πολύωρο ταξίδι, όχι μόνο δε θα ήταν βασανιστικό, αλλά θα μπορούσε να είναι και απολαυστικό.
• Αναμφίβολα, όσα μας απασχολούν δεν είναι απλά πολύωρα ταξίδια, όμως είναι σίγουρα μέσα από την επανάληψη δημιουργούν μια στάση ζωής. Κοιτάμε δηλαδή, τι μπορούμε να κάνουμε καλύτερο. Η υπομονή και ο τρόπος που την «ξοδεύουμε», είναι ένα ακόμη πολύ σημαντικό ζήτημα. Συλλαμβάνουμε πολλές φορές τον εαυτό μας όταν αντιμετωπίζει κάτι επώδυνο να λέει «πόση ακόμη υπομονή;». Καλώς ή κακώς, η υπομονή δεν είναι τόσο «παθητική». Το ρήμα «υπομένω» δεν ταυτίζεται με το ρήμα «υποφέρω».
• Τα πάντα έχουν το τέλος τους, όμως αυτό που πραγματικά μας βασανίζει είναι το ότι δεν ξέρουμε πότε θα έρθει το τέλος μιας δυσάρεστης κατάστασης. Όπως όταν κοιτάμε το ρολόι συνέχεια κατά το πολύωρο ταξίδι, έτσι και με μια επώδυνη κατάσταση, φερόμαστε ανυπόμονοι. Τέτοιου είδους ανυπομονησία, όχι μόνο επιτείνει τον «πόνο» αλλά και μεγιστοποιεί την αντίληψη που έχουμε για τη διάρκεια μιας επώδυνης περίστασης.
• Εκτός από την υπομονή στα δύσκολα, υπάρχει και άλλη μια αποτελεσματική κατανομή του όποιου «βάρους» στη ζωή. Η σημασία του ότι έχουμε φίλους και δικούς μας ανθρώπους που μπορούν να αισθάνονται και να υπολογίζουν το βάρος μας, είναι ανεκτίμητη. Η αξία του να έχεις κοντά σου ανθρώπους μεγαλώνει ακόμη περισσότερο όταν εκείνοι δεν έχουν οπτικές πανικού αλλά έχουν τη διάθεση να προσφέρουν ενεργητικά.
• Όταν ψάχνουμε να βρούμε έναν τρόπο για να μη νιώθουμε τόσο έντονα μια δυσχέρεια, μπορούμε να θυμόμαστε ότι  όταν φεύγουμε από το σούπερ μάρκετ και κρατάμε αρκετές σακούλες με πράγματα, δεν τις κρατάμε όλες με το ένα χέρι. Κρατώντας τις με τα δύο, μειώνουμε την αίσθηση του βάρους, μοιράζοντάς το.

Φωτό από: No.1 Free Wallpapers