Μια από τις καθοριστικές προσωπικότητες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήταν ο Ουίνστον Τσώρτσιλ. Ο άνθρωπος που είπε ένα από τα ομορφότερα και πιο εμπνευσμένα αποφθέγματα για την Ελλάδα, συνέβαλε όσο λίγοι στην απόκρουση και τελικά, στην εξαφάνιση των ναζί. Ο Βρετανός προκάτοχός του, με τη στρατηγική του κατευνασμού και της υπομονής, είχε δώσει θάρρος στα απάνθρωπα σχέδια του Χίτλερ και ο Τσώρτσιλ, δεν ήταν από τις προσωπικότητες που περίμενε τι θα κάνει ο εχθρός.
Η στρατιωτική παιδεία του Τσώρτσιλ, του υπαγόρευε πως οι απειλές, εξολοθρεύονται επιθετικά. Την πίστη του αυτή, την ενισχύσαμε σαν παράδειγμα και εμείς, οι Έλληνες που τον εμπνεύσαμε να πει «Ξέραμε οτι οι Έλληνες πολεμούν σαν ήρωες, τώρα ξέρουμε οτι οι ήρωες, πολεμούν σαν Έλληνες». Ωστόσο, τι άλλο μπορεί να μας μάθει ο Ουίνστον Τσώρτσιλ μέσα από τα όσα λέει για τον Χίτλερ;
Τα προβλήματα και οι απειλές, δε λύνονται με την αδράνεια…
Η αδράνεια λοιπόν, αντίστοιχη με αυτή που επέδειξε ο Τσαμπερλέϊν έναντι στο Χίτλερ, ονομάστηκε από την «αυλή» του Βρετανού πολιτικού ως «υπομονή» και «κατευνασμός». Όταν κάποιος έχει αποφασίσει να σου επιτεθεί, το να προσπαθήσεις να τον κάνεις «καλό και αγαθό», είναι μάλλον μάταιο. Στη ζωή σου, πολλές φορές την καλοσύνη σου θα την εκλάβουν ως αδυναμία. Άλλωστε, το λες συχνά αυτό. Σε κάθε περίπτωση, το πρόβλημα, ειδικά αν έχει μεταμφιεστεί σε απειλή, ζητάει ΛΥΣΗ, όχι αδράνεια.
Μη γίνεσαι εμπαθής και συναισθηματικός. Τα βάζεις με καταστάσεις και όχι με πρόσωπα.
Ο Ουίνστον Τσώρτσιλ, όταν έλεγε πως μισούσε τον Χίτλερ για επαγγελματικούς λόγους, ήθελε να τονίσει ορισμένα πράγματα. Όσο και αν θεωρούσε άφρονα και απάνθρωπο τον Χίτλερ, δεν επέτρεψε στον εαυτό του να κάνει το ζήτημα «προσωπικό». Δεν άφησε την όποια εμπάθεια έτρεφε για το ήθος του αντιπάλου του, να καθορίσει την απόκρουση των απειλών του. Κάτι που μπορεί να εφάρμοζε ο Τσώρτσιλ εναντίον του προσώπου του Χίτλερ, δεν ήταν σίγουρο πως μπορούσε να δώσει όφελος για την τελική επικράτηση στον πόλεμο. Μαχόμαστε απέναντι σε καταστάσεις και όχι απέναντι σε πρόσωπα. Ακόμη και η όποια προσωπική έχθρα, πρέπει να έχει ορισμένο πεδίο στο οποίο λαμβάνει χώρα.
Τι δουλειά έχει ο…διάβολος;
«Αν ο Χίτλερ αποφάσιζε να κάνει εισβολή στην κόλαση, τότε θα έκανα τουλάχιστον μια θετική παρέμβαση υπέρ του διαβόλου στη Βουλή μας». Ουίνστον Τσώρτσιλ
Ο Τσώρτσιλ, είχε πει σε ανύποπτο χρόνο πως «θα συμμαχούσα και με τον διάβολο για να κερδίσω τον Χίτλερ». Η μη προσωποποίηση μιας έχθρας, μπορεί να ξεπεράσει την ουδέτερη προσωπική σχέση και να φτάσει τον κυνισμό. «Ο εχθρός του εχθρού μου, είναι φίλος μου». Κάποιες φορές, τα προβλήματα είναι τόσο περίπλοκα και δυσεπίλυτα που περιορίζουν τις «καλές» και «αμοιβαία επωφελείς» λύσεις. Στην ιστορία της ανθρωπότητας, ο ηθικός κώδικας δεν αποτελεί τη βασική πηγή εξεύρεσης λύσεων.
Πολλές φορές, χρησιμοποιούμε «κακές» τακτικές για να υλοποιήσουμε έναν «καλό» στόχο. Κάποιες φορές, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα. Αν ψάχνεις μια λύση που είναι ηθική και τελικά δεν τη βρίσκεις, τότε να ξέρεις πως θα σου επιβληθεί μια λύση εξαιρετικά ανήθικη, αν παραμείνεις στην αδράνεια…Ο Τσώρτσιλ, το ήξερε πολύ καλά αυτό!
Φωτό από: www.getintotheshade.com
