Ο σπουδαίος Άγγλος ποιητής της περιόδου του Ρομαντισμού, μέσα σε μια πρόταση, μας δείχνει την «οδό των ονείρων». Πολλά από τα πράγματα που επιθυμούσαμε και έγιναν πραγματικότητα, κάπως έτσι πραγματοποιήθηκαν, όπως μας γράφει ο Άγγλος ποιητής. Μήπως όταν νιώθουμε ότι βαλτώνουμε, πρέπει να θυμόμαστε ορισμένα πράγματα που συνδέονται με αυτό;
Εφευρέσεις, ανακαλύψεις και επινοήσεις…
Από τον 16ο αιώνα και μετά, στην Ευρώπη αρχίζουν να έρχονται οι ανακαλύψεις και οι εφευρέσεις. Σήμερα, τα διαβάζουμε όλα αυτά σαν ιστορία και μας φαίνονται λίγο δεδομένα. Παρόλα αυτά, ξέρουμε καλά πως δεν είναι έτσι. Χρειάστηκαν εκατοντάδες άνθρωποι, να σπάσουν το κατεστημένο. Να σκεφτούν πολύ διαφορετικά, πέρα από τα όρια και να ανοίξουν μπροστά τους έναν –κυριολεκτικά – Νέο κόσμο.
Πώς θα μπορούσε αυτό να γίνει χωρίς κάποιο όνειρο ή κάποιο όραμα; Υπάρχουν κάποιες ιδέες που μας «κολλάνε» στο μυαλό. Μοιάζουν να είναι «έμμονες ιδέες». Σχετίζονται με την αιτία της υπάρξής μας, με τους λόγους για τους οποίους ζούμε. Μας κάνουν να επινοούμε ξανά τον κόσμο. Με τα όνειρα, φέρνουμε τον κόσμο στα μέτρα μας!
Το παράδειγμα του Σλήμαν…
Η Τροία, μέχρι να γεννηθεί ο Ερρίκος Σλήμαν, ήταν κομμάτι της ποίησης! Κάτι ανάμεσα σε ποίηση και σε μύθο. Καθώς εργαζόταν σε μπυραρίες της εποχής του, αναγκαζόταν να κερνά με δικά του χρήματα ανθρώπους για να του απαγγέλλουν στίχους του Ομήρου. Τόσο πολύ αγάπησε ο Σλήμαν την Τροία που πίστεψε οτι υπάρχει.
Όλοι έλεγαν πως είναι ένας αιθεροβάμων που τον έχουν καταπιεί εμμονές. Αν τον είχαν καταπιεί οι εμμονές, πολύ καλά έκαναν, γιατί ο Ερρίκος Σλήμαν έφερε στο φως την Τροία και ξαφνικά, η Ιλιάδα απέκτησε άλλο ενδιαφέρον και άλλη αξία, πρόσθετη από αυτή που ήδη είχε. Ο Σλήμαν, άλλαξε τον κόσμο επειδή είχε ένα όνειρο. Σκεφτείτε πόσοι είπαν «είναι αδύνατο να μπει μηχανή σε αμάξωμα και αυτό να πετάξει». Σκεφτείτε τα αεροπλάνα που σήμερα είναι υπερηχητικά. Πόσα «δεν» έχουν ακουστεί σε αυτόν τον κόσμο, πόσα πράγματα ήταν «φαντασία» μέχρι να γίνουν…καθημερινότητα;!
Να βαδίζουμε μακρυά από τον φόβο της αποτυχίας…
Κάτι που μας «κολλάει» στο μυαλό, τις περισσότερες φορές, είναι πραγματοποιήσιμο. Αρκεί να ασχοληθούμε με αυτό, να το φροντίσουμε. Αν κάτι είναι «πάθος» για μας, τότε μας κάνει ευτυχισμένους. Αυτό άλλωστε δεν κάνει κάθε όνειρο;
Για να συνεχίζουμε να έχουμε όνειρα και να τα κρατάμε στη ζωή, χρειαζόμαστε μερικά «όπλα» όπως τα παρακάτω:
- Υπομονή και επιμονή. Ένα «γόνιμο πείσμα» που μας κρατά κοντά σε αυτό που ονειρευόμαστε.
- Τη συνύπαρξή μας με ανθρώπους που πιστεύουν στα όνειρα γενικά και ειδικά, στο δικό μας.
- Πίστη και σχέδιο που να ακολουθεί την πίστη.
Το πιο βασικό όμως είναι κάτι άλλο. Να μην ακούμε τα «δεν γίνεται, δεν μπορούμε κτλ». Ο φόβος της αποτυχίας είναι ο μεγαλύτερος εχθρός των ονείρων μας. Μη πραγματοποιήσιμο, είναι το όνειρο το οποίο ακυρώσαμε. Είπαμε ξαφνικά πως δε γίνεται πραγματικότητα και έτσι πέσαμε στην αδράνεια. Ο φόβος της αποτυχίας, γίνεται μεγαλύτερος όσο πλησιάζουμε το όνειρό μας. Φοβόμαστε πως όλα θα πάνε «στράφι» αν αποτύχουμε. Ξέρουμε όμως πως τα όνειρα, γίνονται πραγματικότητα μέσα από αποτυχίες και δυσκολίες. Αν ο φόβος της αποτυχίας είναι εχθρός ενός ονείρου, η αποτυχία αυτή καθαυτή, μπορεί να είναι και σύμμαχός της! Ας βρει λοιπόν ο καθένας μας τη δική του Ιθάκη, ή μάλλον, τη δική του…Τροία!
Φωτό από: www.martidergisi.com
