Είναι τουλάχιστον περιττό να πούμε πως η εποχή στην οποία ζούμε, δεν ευνοεί πάρα πολύ τη δημιουργία βαθέων σχέσεων. Η τεχνολογία και η δυνατότητά μας να επικοινωνούμε ταχύτατα και αποτελσματικά, ο λίγος χρόνος που έχουμε στη διάθεσή μας αλλά και άλλοι παράγοντες, καθιστούν τις γνήσιες ανθρώπινες σχέσεις κάτι σαν «πολυτέλεια». Επειδή όμως η πραγματική ζωή είναι πολυτέλεια, παρακάτω ανεφέρονται 4 απλοί τρόποι για να ξεκινήσουμε ανθρώπινες σχέσεις.
1. Κοιτάμε στα μάτια με χαμόγελο.
Έχει γίνει (δυστυχώς) σύνηθες το να επικοινωνούμε βιαστικά με τους άλλους. Είτε αυτοί είναι γνωστοί, ξένοι, συνεργάτες είτε είναι φίλοι μας και δικοί μας άνθρωποι. Δεν δείχνουμε προσοχή όταν επικοινωνούμε. Αυτήν την έλλειψη προσοχής, οι φίλοι μας και οι δικοί μας άνθρωποι, πολύ εύκολα θα τη συγχωρέσουν. Όσοι δε βρίσκονται στον στενό πυρήνα μας, υπάρχει περίπτωση να μας θεωρήσουν αγενείς. Δεν είναι όμως λύση αυτού του τύπου η συγχώρεση! Το χαμόγελο και το κοίταγμα στα μάτια όταν επικοινωνούμε, δίνουν στον συνάνθρωπό μας τη σιγουριά οτι είμαστε εγκάρδιοι μαζί του και οτι αναλώνουμε την προσοχή μας πάνω του. Η βαθιά σχέση ξεκινάει από πολύ απλά πράγματα που δείχνουν σε αυτούς που επικοινωνούν ότι είναι σημαντικοί.
2. Γνήσια κομπλιμέντα…
Αρχικά να παραδεχτούμε πως, πολύ εύκολα, διαχωρίζεται το αληθινό από το ψεύτικο. Έχει γίνει τετριμμένη αστεία σκηνή σε ταινίες και σειρές ο ψεύτικος ενθουσιασμός ανθρώπων όταν συναντούν άλλους! Μάλιστα, στην πραγματική ζωή οι …ηθοποιοί είναι ακόμη πιο ταλαντούχοι. Όλοι ξέρουμε ανθρώπους που μπορούν να λένε μπροστά μας πράγματα που είναι ενθουσιώδη και τιμητικά και όταν λείπουμε…λένε ακριβώς τα αντίθετα. Η έκφραση γνήσιου κομπλιμέντου στην επικοινωνία μας, δίνει την αρχή για σχέσεις με πραγματικό νόημα για δύο λόγους. Ο πρώτος έχει να κάνει με το οτι δείχνουμε οτι γνωρίζουμε και διακρίνουμε τα δυνατά σημεία του συνανθρώπου μας. Πάλι, νιώθει σημαντικός όταν βλέπει οτι τον διακρίνουμε. Δεύτερον, δεν υπάρχει πιο αναζωογονητικό πράγμα από το να λέμε με την καρδιά μας κάτι καλό. Η ακεφιά και η τοξικότητα απομακρύνουν τους ανθρώπους και το μόνο που δεν καταφέρνουμε (αν φερόμαστε άκεφα και τοξικά) είναι να δημιουργήσουμε αληθινές σχέσεις.
3. Μοιραζόμαστε πολύτιμα πράγματα.
Η επιφανειακή επικοινωνία, οδηγεί σε επιφανειακή επαφή. Τα καθημερινά και τετριμμένα δεν δίνουν βάθος στις σχέσεις μας με τους συνανθρώπους μας. Δεν είναι ανάγκη να βγάζουμε όλα τα μυστικά μας με το ζόρι. Κάτι πιο προσωπικό όμως, δίνει τη δυνατότητα και την ελευθερία στον φίλο ή γνωστό μας να μας εκμυστηρευτεί και εκείνος κάτι. Κάπως έτσι ξεκινάνε άλλωστε οι πιο σημαντικές σχέσεις. Αυτό που εκπέμπουμε όταν εξομολογούμαστε σημαντικά πράγματα (προσωπικά) για μας, είναι θέληση για δημιουργία κλίματος εμπιστοσύνης. Η εμπιστοσύνη είναι η βάση για κάθε αληθινή σχέση. Δείχνει επίσης οτι δεν φοβόμαστε και οτι έχουμε θάρρος να πούμε πράγματα για τον εαυτό μας.
4. Αναφέρουμε αδυναμίες μας.
Ποιο άλλο χαρακτηριστικό επικοινωνίας θα μπορούσε να δείξει οτι είμαστε έτοιμοι για βαθιές ανθρώπινες σχέσεις; Η αυτοκριτική πηγάζει από την αυτογνωσία. Από την μόνη βεβαιότητα που έχουμε! Ποια είναι αυτή; Ότι δεν είμαστε τέλειοι και αψεγάδιαστοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι προβάλλουν μια προκατασκευασμένη και αρκετά «τέλεια» εικόνα…για να είναι αληθινή. Η ήπια προβολή του εαυτού μας που συνοδεύεται από την εξομολόγηση των λαθών που έχουμε κάνει, των ατελειών μας και των μειονεκτημάτων μας, δίνει την ευκαιρία στους συνανθρώπους μας να αντιληφθούν οτι είμαστε «γήινοι» και οτι προσεγγιζόμαστε εύκολα. Η παραδοχή αρνητικών χαρακτηριστικών από την πλευρά μας, απελευθερώνει την ωριμότητα που έχουμε. Η ωριμότητα, όπως και η εμπιστοσύνη, αποτελούν βάσεις για γνήσιες ανθρώπινες σχέσεις.
Φωτό από: Univision
