ΣΠΟΡ, ΥΓΕΙΑ, ΕΥΕΞΙΑ

Η συμβολή της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής στην αντιμετώπιση της ψωρίασης

Post by: 14/10/2022 0 comments

Η ψωρίαση είναι μια συχνή χρόνια φλεγμονώδης δερματοπάθεια της οποίας η κλινική εικόνα χαρακτηρίζεται από την ανάπτυξη βλαβών στο δέρμα, που εμφανίζονται ως παχιές κόκκινες πλάκες με χαλαρά προσκολλημένα λέπια στην επιφάνειά τους. Περίπου 2% του πληθυσμού νοσεί από την πάθηση αυτή. Η πιο συνηθισμένη της μορφή είναι η «κατά πλάκας ψωρίαση» που εντοπίζεται στους αγκώνες, γόνατα, τριχωτό της κεφαλής αλλά και σε άλλες περιοχές στο σώμα. Άλλη συχνή μορφή είναι η σταγονοείδής ψωρίαση, με βλάβες σαν ερυθρά στίγματα κυρίως στον κορμό και στα άκρα, ενώ πιο σπάνιες μορφές είναι η ανάστροφη, η φλυκταινώδης και η ερυρθροδερμική ψωρίαση. Σε ένα ποσοστό 10-30% των ασθενών με ψωρίαση, εμφανίζεται παράλληλα προσβολή των αρθρώσεων με πόνο, δυσκαμψία και οίδημα, η ονομαζόμενη ψωριασική αρθρίτιδα.

Η αιτιοπαθογένεια της ψωρίασης ανάγεται στο ανοσοποιητικό σύστημα. Σχετίζεται με μία λάθος πληροφορία που οδηγεί σε γρήγορη ωρίμανση και πολλαπλασιασμό των κυττάρων του δέρματος, καθώς και την συσσώρευσή τους στις ανώτερες στοιβάδες αυτού, υπό τη μορφή πλακών. Οι γενετικοί παράγοντες παίζουν ρόλο στην εμφάνιση της νόσου, υπολογίζεται ότι ένας στους 3 ασθενείς έχει κληρονομικό ιστορικό, ωστόσο δεν ακολουθείται η τυπική μορφή κληρονομικότητας. Η ύπαρξη του γονιδίου δεν είναι αρκετή για να ενεργοποιηθεί η νόσος σε έναν ασθενή.

Οι διαθέσιμες σήμερα συμβατικές θεραπείες χωρίζονται σε τοπικές, φωτοθεραπεία και συστηματική θεραπεία και προτείνονται η κάθε μία ανάλογα με την έκταση, την βαρύτητα και την ανθεκτικότητα της νόσου σε κάθε ασθενή. Ενώ οι δύο πρώτες αποδίδουν μία πρόσκαιρη συνήθως καταστολή των βλαβών, απαιτώντας την συχνή επανάληψή τους, η τελευταία, η συστηματική αγωγή, περιλαμβάνει ισχυρά φάρμακα από του στόματος και ενέσιμα, τα οποία ωστόσο, απευθυνόμενα στο ανοσοποιητικό σύστημα, έχουν περισσότερες παρενέργειες λόγω και της ισχυρής ανοσοτροποποιητικής τους δράσης.

Ομοιοπαθητική Ιατρική και Ψωρίαση.

Βασικός νόμος της Ομοιοπαθητικής Ιατρικής είναι η ολιστική και εξατομικευμένη προσέγγιση του ασθενούς. Η κλινική μετάφραση αυτού του νόμου είναι η εξής: ο ασθενής θεωρείται σαν ένα ενιαίο σύνολο, του οποίου τα μέρη αλληλοεπηρεάζονται και αλληλεπιδρούν στους εξωγενείς παράγοντες, με κύριο στόχο την επιβίωση του οργανισμού. Επίσης ο ασθενής θεωρείται μοναδική οντότητα, με διαφοροποιήσεις στο σωματικό συναισθηματικό και διανοητικό επίπεδο, που απαιτούν εξατομικευμένη θεραπεία ακόμα και εάν το νόσημα είναι κοινό με το νόσημα κάποιου άλλου ασθενούς. Οι απόψεις αυτές δεν απέχουν πολύ από τις νεώτερες θεωρίες της Ιατρικής επιστήμης. Η θεωρία προσέγγισης των νοσημάτων που προωθείται είναι η νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογική, ενώ η γονιδιακή θεραπεία προσεγγίζει επίσης εξατομικευμένα τον κάθε ασθενή. Στην Ομοιοπαθητική Ιατρική η επιλογή του απόλυτα «όμοιου φαρμάκου» για κάθε ασθενή, αφορά τη συνολική σωματική και ψυχο-διανοητική του κατάσταση, τη στιγμή της κλινικής εξέτασης, με άλλα λόγια το νευρο-ενδοκρινο-ανοσολογικό του προφίλ.

Είναι γνωστό ότι το δέρμα είναι ανοσολογικό όργανο. Σήμερα, θεωρείται ότι είναι το περιφερικό σκέλος του ανοσολογικού μας συστήματος. Τα τρία βασικά ανοσολογικά του στοιχεία, τα κερατινοποιούμενα επιδερμικά κύτταρα, τα επιδερμικά κύτταρα Langerhans και τα επιδερμοτροπικά Τ-κύτταρα, αναφέρονται επιγραμματικά σαν Ανοσοποιητικό σύστημα του Δέρματος (SIS, Skin Immune System). Επίσης η εμβρυϊκή καταγωγή της επιδερμίδας, από το εμβρυϊκό εξώδερμα, υποδηλώνει και τη σχέση της με το Κεντρικό Νευρικό Σύστημα, αφού παράγονται από την ίδια πρωτογενή βλαστική στιβάδα.

Ένας από τους βασικότερους νόμους στην Ομοιοπαθητική Ιατρική, είναι ο νόμος της κατεύθυνσης της θεραπείας. Εννοώντας τον ανθρώπινο οργανισμό σαν ένα ενιαίο σύνολο συστημάτων που αλληλοεπηρεάζονται και αλληλεπιδρούν με τα εξωτερικά ερεθίσματα, η σωστή Ομοιοπαθητική θεραπεία έχει πάντα μία συγκεκριμένη κατεύθυνση. Η θεραπεία προχωρά από τους λιγότερο αναπλάσιμους ιστούς (Κεντρικό Νευρικό Σύστημα) προς τους περισσότερο αναπλάσιμους (δέρμα και εξαρτήματα). Αυτός είναι ουσιαστικά και ο τρόπος με τον οποίο ο ανθρώπινος οργανισμός κατευθύνει τις φυσικές θεραπευτικές του προσπάθειες. Το δέρμα έτσι, γίνεται συχνά ο εκφραστής μίας βαθύτερης διαταραχής. Πάντα θα πρέπει να σκεφτόμαστε ότι όλες οι προσπάθειες του ανοσοποιητικού και του νευρο-ενδοκρινικού μας συστήματος, έχουν έναν μόνο στόχο: Την επιβίωση του ανθρώπινου οργανισμού. Αλλά και η έννοια αυτή της επιβίωσης, διαβαθμίζεται στον ανθρώπινο οργανισμό πρώτα σε ψυχοδιανοητικό και μετά σε σωματικό επίπεδο. Αυτό μεταφρασμένο στην κλινική πράξη εξηγεί απόλυτα πολλές παρατηρήσεις στην Ιατρική. Ακολουθούν δύο βασικές:

Πρώτον, η συσχέτιση των συναισθηματικών μεταβολών με την εμφάνιση νοσημάτων του δέρματος. Οι μεταβολές σε νευρο-ορμονικό επίπεδο ως αποτέλεσμα βίωσης έντονων συναισθημάτων, φαίνεται ότι μπορούν να κινητοποιήσουν ενεργοποίηση ανοσολογικών αντιδράσεων που συχνά αφορούν και το περιφερικό ανοσολογικό μας σύστημα το δέρμα. Θα μπορούσαμε να πούμε συμβολικά και με βάση το σχήμα 1, ότι ο οργανισμός προκειμένου να διαφυλάξει τη συναισθηματική και διανοητική του επιβίωση, που είναι και η πιο σημαντική στο ανθρώπινο είδος, προτιμά να διαταράξει την σωματική του επιβίωση. Και πάλι όμως στα πλαίσια της βέλτιστης επιβίωσης, προκειμένου να προφυλάξει τα περισσότερα ευαίσθητα και μη αναπλάσιμα συστήματα, προτιμά να αποφορτίσει τη διαταραχή στο δέρμα που είναι και ο πλέον αναπλάσιμος ιστός. Το βασικό ανθρώπινο επίπεδο που μας διαχωρίζει από το ζωικό είδος, είναι το διανοητικό και αυτού την επιβίωση τίθεται σε προτεραιότητα από τον ίδιο τον οργανισμό με τους μηχανισμούς του.

Δεύτερον, την ανοσολογική συσχέτιση της εμφάνισης νοσημάτων του δέρματος, αντιστρόφως ανάλογα με βαθύτερα νοσήματα. Ακολουθούν δύο βασικές κλινικές παρατηρήσεις που εξηγούν αυτήν. Το πρώτο παράδειγμα αφορά το παιδικό έκζεμα και τη συσχέτισή του με το αλλεργικό άσθμα. Το παιδικό έκζεμα μπορεί σχετικά γρήγορα να ανταποκριθεί σε αγωγή με τοπικά στεροειδή. Η αλλεργική όμως προδιάθεση του παιδιού δεν μπορεί να θεραπευτεί με αυτήν την αγωγή. Απλά μπορεί να ανασταλεί η έκφρασή της σε δερματικό επίπεδο. Όμως σύμφωνα με το παραπάνω σχήμα, αυτό σημαίνει ότι η αλλεργική προδιάθεση θα εκφραστεί ύστερα από την παραπάνω αγωγή σε ζωτικότερα συστήματα. Πράγματι, όταν στο ιατρείο θεραπεύουμε με την Ομοιοπαθητική θεραπεία, παιδιά με αλλεργικό άσθμα, τότε επανεμφανίζεται το έκζεμα του παρελθόντος που είχε κατασταλεί. Η συνέχιση της Ομοιοπαθητικής αγωγής, οδηγεί στην οριστική θεραπεία και του εκζέματος. Η παρατήρηση αυτή είναι εξαιρετικά σημαντική, επιβεβαιώνει τον νόμο της κατεύθυνσης της θεραπείας και διαφεύγει της Ιατρικής λόγω της υπερ-εξειδίκευσης και της χορήγησης συμπτωματικής και όχι αιτιολογικής θεραπείας. Παρόμοια φαινόμενα μετακίνησης της διαταραχής σε βαθύτερους ιστούς έχουμε και με την εμφάνιση της ψωριασικής αρθρίτιδας.

Η Ομοιοπαθητική μπορεί να συντελέσει σημαντικά στην θεραπεία της ψωρίασης, όταν ο ασθενής απευθυνθεί σε αυτήν σχετικά νωρίς με την εμφάνιση της. Εμπειρικά φαίνεται ότι ψωρίαση με χρονιότητα πέραν της πενταετίας είναι δύσκολο να θεραπευτεί πλήρως με την Ομοιοπαθητική Ιατρική, και σε αυτές τις περιπτώσεις, μόνο ανακούφιση και σταθεροποίηση σε υφέσιμα επίπεδα της νόσου, μπορούν να επιτευχθούν. Αντιθέτως, παράγοντες ενθαρρυντικοί για την πλήρη θεραπεία με την Ομοιοπαθητική Ιατρική, είναι η μικρή χρονιότητα, η έλλειψη κληρονομικού ιστορικού, και η σαφής ύπαρξη ψυχογενούς παράγοντα που να προηγήθηκε της εμφάνισης της νόσου. Σε κάθε περίπτωση η σωστή Ομοιοπαθητική αγωγή ακολουθεί επακριβώς τους ίδιους θεραπευτικούς δρόμους, τους ίδιους δηλαδή ανοσολογικούς μηχανισμούς που κινητοποιεί ο ανθρώπινος οργανισμός στα πλαίσια της επιβίωσής του. Τα Ομοιοπαθητικά φαρμακευτικά σκευάσματα διεγείρουν αυτούς τους μηχανισμούς, ακριβώς διότι προέρχονται από φυσικές ουσίες έναντι των οποίων ο οργανισμός κινητοποιεί όμοιους ανοσοδιεγερτικούς μηχανισμούς με αυτούς που κινητοποιούνται σε μία νόσο. Χορηγούμενα δε, σε υπερ-αραιωμένες δόσεις στερούνται παρενεργειών και επιτυγχάνουν την επιθυμητή ανοσοδιέγερση.

Σχήμα: Σχηματική καταγραφή του νόμου της κατεύθυνσης της θεραπείας στην Ομοιοπαθητική Ιατρική

Πηγή: classical-homeopathy.gr

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons