Από το άρθρο 60 + 1
Το μίσος έχει θρέψει χιλιάδες, εκατομμύρια ανθρώπους από καταβολής κόσμου. Η Βίβλος είναι γεμάτη με ανάλογες ιστορίες αλλά και η παγκόσμια λογοτεχνία επίσης (η οποία μιμείται τη ζωή. Ή μήπως το αντίστροφο, άραγε;)
Μήπως δεν μισούσε τον αδελφό του, τον Άβελ, ο Κάιν; Μήπως και τα αδέλφια του Ιωσήφ που τον πούλησαν για σκλάβο προς 12 ασημένια νομίσματα δεν τον μισούσαν; Ο Ιούδας τον Ιησού; Αλλά και οι Αθηναίοι δεν μισούσαν τον Αριστείδη, επειδή είχε το προσωνύμιο «Δίκαιος»;
Ο Ιαβέρης κυνηγούσε 30 χρόνια τον Γιάννη Αγιάννη, του είχε γίνει ψύχωση για ένα κλεμένο καρβέλι ψωμί! Και ο κόμης Μοντεχρήστος περίμενε 15 χρόνια για να πάρει την εκδίκησή του, τυφλωμένος από θυμό με αυτούς που του τον αδίκησαν.
Αυτά είναι μερικά ηχηρά παραδείγματα (τα περισσότερα της φαντασίας κάποιου συγγραφέα) που, όμως, έχουν τόση συνάφεια με την πραγματικότητα! Οργή, φθόνος, ζήλεια, εκδικητικότητα που πετρώνουν και γίνονται μίσος.
Κι άλλοτε πάλι, το μίσος στρέφεται εναντίον του εαυτού μας, γιατί δεν είναι λίγες οι φορές που ο εαυτός μας μας θυμώνει και του κρατάμε κακία.
Θα ήθελα, στα 14, κάποιος να μου εξηγήσει ότι το μίσος δεν σου κάνει καλό. Όχι για θρησκευτικούς ή ηθικούς λόγους – σέβομαι απόλυτα όσους διαγράφουν το μίσος τους για λόγους ηθικούς, άρα, καθαρά κοινωνικούς, λέω εγώ – αλλά για λόγους υγείας.
Το ηφαίστειο που τρέφεις μέσα σου νομίζοντας ότι σε προστατεύει, όταν εκρήγνυται, καίει όλες τις πεδιάδες της ψυχής και του σώματός σου. Εσύ έχεις παράπλευρες απώλειες και οι άλλοι που αποτελούν το αντικείμενο του μίσους σου, περνάνε μια χαρά. Εκτός, κι αν…..τι; τους εκδικηθείς ανάλογα; Αλλά τότε, εκτός από τη χαρά, που θα νιώσεις σαν ένας ταπεινός απόγονος του πιθήκου, τι θα κερδίσεις εσύ, ο ίδιος στη ζωή σου; Όλα τα συστήματα στο σώμα σου υπερ-λειτουργούν ή υπο-λειτουργούν. Ταχυκαρδία, εφίδρωση, πόνοι, πίεση στο στομάχι, ζαλάδες, ξεραμένο στόμα, δερματίτιδες, όλα αυτά είναι η σωματοποίηση της οργής σου.
Είδαμε πρόσφατα στην ελληνική κοινωνία την ανταλλαγή μίσους για ασήμαντη αφορμή. Ακόμη και τα άγρια θηρία αλληλοκατασπαράσσονται για να φάνε τον επιούσιο και μέχρι του σημείου να χορτάσουν. Ή για να διεκδικήσουν μια ηγετική θέση στην αγέλη. Οι άνθρωποι που καλλιεργούν και διατηρούν το μίσος στην ψυχή τους, ειλικρινά τι κερδίζουν;
Δεν θα κέρδιζαν πολύ περισσότερα με το να συγκεντρωθούν στην ατζέντα της προσωπικής τους επιτυχίας, εστιάζοντας όλη τους την ενέργεια στο να περνάνε καθημερινά καλά και να χτίζουν με επιτυχία τους στόχους τους;
Όσα περνάς μέσα σου, εσένα φθείρουν. Φθόνος, μίσος, ζήλεια, οργή δεν είναι κίνητρο, είναι φθορά. Δεν λέω να αγαπάς τους πάντες, όμως αν τους μεγατόνους μίσους, τους έκανες ενέργεια που σε κινητοποιεί για να εξυπηρετήσεις τα συμφέροντά σου, ούτε που θα σε ένοιαζε τι είπαν και τι έκαναν οι άλλοι. Εσύ να είσαι καλά.
Ανάπτυξη του άρθρου που είχε δημοσιευθεί συνοπτικά στις 14/01/2012
Διαβάστε το άρθρο: 60+1 πράγματα που θα έλεγα στο νεότερο εαυτό μου
Φωτό από: www.sxc.hu
