Το να είσαι γονιός είναι σαν να είσαι συνεχώς σε roller coaster. Οι στιγμές της ευτυχίας, της επιτυχίας, της αγάπης, σε 5 λεπτά (και πολλά λέω) μπορούν να γίνουν στιγμές εκνευρισμού, διαφωνιών, αποτυχίας, εξάντλησης. Και συχνά αναρωτιέσαι “Καλά, μόνο εγώ τα περνάω αυτά;”.
Όχι, όλοι έχουμε λίγο ή πολύ περάσει ή περνάμε από αυτό το στάδιο. Ένα μικρό βήμα είναι να κόψουμε κάποιες κακές συνήθειες που σίγουρα επηρεάζουν και τα παιδιά μας και την κοινή μας καθημερινότητα. Ποιες;
- Ρωτάμε αντί να ζητάμε ξεκάθαρα.
“Θα μαζέψεις τα παιχνίδια σου; ΟΧΙ.” Πόσες φορές το έχω ζήσει αυτό. Κάποια στιγμή συνειδητοποίησα ότι αντιμετώπιζα τον 3 χρονών γιο μου σαν τη συνάδελφο στη δουλειά που δεν ήξερα πώς να της αναθέσω εργασίες χωρίς να τη θίξω.
Τα παιδιά χρειάζονται ξεκάθαρες εντολές για να δράσουν. “Μάζεψε τα παιχνίδια σου για να φύγουμε για το πάρκο. Τώρα, σε παρακαλώ”.
Μην νομίζετε ότι θα πιάνει πάντα. Θέλει επιμονή, συνέπεια και πολλή διάθεση. Μην το βάζετε κάτω όμως. Γιατί όταν ρωτάμε, αντί να ζητάμε ξεκάθαρα, τα παιδιά πιάνουν το μήνυμα ότι έχουν την επιλογή και να μην κάνουν αυτό που ζητάμε. Και εμείς χάνουμε την ψυχραιμία μας και το ζητάμε ξανά και ξανά, με το λάθος τρόπο. Μετά το παίρνουν ως παιχνίδι, δοκιμάζουν τα όρια και τα νεύρα μας και ο φαύλος κύκλος ξεκινά.
- Αντιδράμε σε όλα σαν να είναι η καταστροφή του κόσμου.
Πολλές φορές το να ρίξει ο γιος μου κάτω τα μαξιλάρια του καναπέ, φαντάζει εξίσου σημαντικό με το να ρίξει την καινούργια smart tv από τον 4ο όροφο. Πρέπει όμως να ξεχωρίσουμε τα σημαντικά από τα λιγότερα σημαντικά. Αυτά που πρεπει να αντιδράσουμε έντονα και αυτά που μπορούμε να αφήσουμε να περάσουν.
Διαφορετικά, τα παιδιά δεν μπορούν να ξεχωρίσουν τι είναι σημαντικό και τι όχι. Έτσι δε θα μάθουν να αντιμετωπίζουν με ψυχραιμία τις κακές στιγμές και τα ανάποδα της ζωής
Βαθμολογήστε ό,τι συμβαίνει και αντιδράστε μόνο στα πολύ σημαντικά.
- Κάνετε κριτική όλη την ώρα.
Σε κανέναν δεν αρέσει να ακούει όλη την ώρα αρνητική κριτική. Του χαλάει τη διάθεση, δεν βοηθάει και πολύ στην αυτοπεποίθηση και δεν προσφέρει και τίποτα. Φροντίστε να επαινείτε τα θετικά και τις προσπάθειες των παιδιών σας. Σχολιάστε και τα αρνητικά, αλλά αφού συζητήσετε τα θετικά και προθυμοποιηθείτε να βοηθήσετε στη διόρθωση των αρνητικών. Έτσι τα παιδιά σας θα δέχονται την αρνητική κριτική εποικοδομητικά αφού θα ξέρουν ότι είναι δίκαιη και σωστή. Δε θα μπαίνουν σε αμυντική θέση ούτε θα προσπαθούν μια ζωή να είναι τέλειοι για να ικανοποιήσουν τη μαμά και τον μπαμπά, χωρίς αποτέλεσμα συνήθως.
- Δεν εκφράζουμε ποτέ τα συναισθήματά μας.
Μπορεί να έχουν συμβεί τα χειρότερα σενάρια στη μέρα σας, αυτό το χαμόγελο όμως δείχνει να έχει κολλήσει στο πρόσωπό σας. Και ενώ φωνάζει από μακριά ότι δεν είστε καλά, όταν σας ρωτάνε τα παιδιά τι έχετε, η απάντηση είναι: “Τίποτα, καρδούλα μου, η μαμά είναι πάντα καλά”. Κι όμως, η μαμά δεν είναι πάντα καλά, και δικαιούται να μην είναι καλά. Γιατί στη ζωή, υπάρχουν και οι στιγμές που δεν είμαστε καλά και πρέπει να μπορούμε να τις συζητήσουμε και να μπορούμε να εκφράσουμε τα συναισθήματά μας. Με αυτό τον τρόπο, θα μάθουν και τα παιδιά μας ότι η στενοχώρια και η θλίψη ή η κακοκεφιά είναι κομμάτι της ζωής μας. Δε λέμε ψέμματα για τα συναισθήματά μας και δεν τα κρύβουμε αλλά μαθαίνουμε να μιλάμε για αυτά. Ονοματίζουμε τα συναισθήματά μας, τους δίνουμε μια αιτία και, αν γίνεται, τα συνδέουμε με κάτι που έχουν ζήσει ή περνάνε και τα ίδια.
Τα παιδιά μας, μιμούνται και παίρνουν μαθήματα συμπεριφοράς και παραδείγματα ζωής από εμάς και από το πώς αντιμετωπίζουμε τις καταστάσεις της ζωής. Έχοντας πάντα στο μυαλό μας ότι θέλουμε να τους δώσουμε τα καλύτερα εφόδια για τη ζωή τους, δεν είναι δύσκολο να δούμε τα πράγματα αλλιώς και να τροποποιήσουμε κάποιες κακές συνήθειες που πολλοί από εμάς πήραμε από τους δικούς μας γονείς και τα σπίτια μας.
Φωτό από: PastBook
