Η μαγειρική, εκτός από ανάγκη, ήταν πάντα για μένα χόμπι και ευχαρίστηση. Ώρες χαλάρωσης, δημιουργίας και ένας τρόπος να δείξω την αγάπη μου στην οικογένειά μου. Και σίγουρα είναι κάτι που θέλω να μοιραστώ με τα παιδιά μου. Είναι ένας ευχάριστος τρόπος να περάσεις χρόνο με τα παιδιά σου και να μάθουν πράγματα.
-
Μαθαίνουν να ακολουθούν κανόνες και συνταγές. Εάν δεν ακολουθήσουν σωστά τις δοσολογίες, τις οδηγίες δε θα πετύχει το φαγητό, δεν θα φουσκώσει το κέικ.
-
Διδάσκονται την υπομονή. Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το να προσπαθήσεις να πείσεις ένα τρίχρονο να περιμένει ή να του εξηγήσεις πότε είναι το αύριο, το αργότερα. Για εκείνα όλα γίνονται και πρέπει να γίνονται «τώρα». Κι όμως όταν πρόκειται για το κέικ που φουσκώνει ή την πίτσα που ψήνεται, παίρνει το σκαμπό και κάθεται μπροστά στο φούρνο περιμένοντας να ακούσει το χρονοδιακόπτη να χτυπάει.
-
Μαθαίνουν να ζυγίζουν, να μετράνε, να υπολογίζουν. Μισή κούπα αλεύρι, 200 γραμμάρια γάλα, 1 κουταλάκι σόδα και ¾ μαγιά.
-
Δέχονται πιο εύκολα καινούργιες γεύσεις και υφές φαγητού. Δοκιμάζουμε τα υλικά που προσθέτουμε, μυρίζουμε τα μπαχαρικά πριν τα βάλουμε, βλέπουμε τις πρώτες ύλες του φαγητού μας. Ανακατεύουμε το χυλό, πιάνουμε το ρύζι, εκτιμάμε το καθημερινό μας φαγητό. Τα χρώματα ανακατεύονται, τα υλικά αλλάζουν μορφή, το βούτυρο λιώνει, τα μακαρόνια μαλακώνουν, το κρέας τσιγαρίζεται, αλλάζει χρώμα.
-
Μαθαίνουν ότι απαιτείται η συμμετοχή όλων για να υπάρξει αποτέλεσμα. Το φαγητό δεν εμφανίζεται διά μαγείας. Υπάρχει μια διαδικασία. Πρέπει να ψωνίσουμε στο σούπερ μάρκετ, να πλύνουμε τα υλικά μας, να τα μαγειρέψουμε, κάποιος θα στρώσει το τραπέζι, κάποιος θα σερβίρει και κάποιος άλλος, αφού φάμε, θα πλύνει τα πιάτα και θα μαζέψει το τραπέζι. Έτσι, εκτιμάμε την κούραση του άλλου και μαθαίνουμε να συμμετέχουμε και να βοηθάμε.
Μαγειρεύοντας μαζί, περνάμε ευχάριστο χρόνο, μαθαίνουμε πράγματα στα παιδιά μας και τους περνάμε και κάποιες αξίες και αρχές.
Φωτό από: weelicious.com
