ΜΙΚΡΕΣ ΑΝΑΣΕΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ, KATERINA's BLOG

Το κομπολόι και η ιστορία του

Post by: 29/01/2012 0 comments

«ΤΟ ΚΟΜΠΟΛΟΪ ΚΑΙ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ»,
ΑΡΗΣ ΕΥΑΓΓΕΛΙΝΟΣ,
ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΜΟΥΣΕΙΟΥ ΚΟΜΠΟΛΟΓΙΟΥ

Τα βιβλία τα λατρεύω επειδή πιστεύω ότι είναι πραγματικά ένας από τους καλύτερους συντρόφους του ανθρώπου. Μου αρέσει πολύ να ανακαλύπτω νέους χαρακτήρες μέσα από αυτά, είτε αυτοί παρουσιάζονται μέσα στα βιβλία σαν «πρωταγωνιστές», είτε είναι οι συγγραφείς που τα υπογράφουν. Όταν δε, το βιβλίο που μου αρέσει έχει σαν αντικείμενο κάποιο αγαπημένο μου θέμα ή αναπτύσσεται γύρω από ένα αγαπημένο μου αντικείμενο, τότε πραγματικά με συναρπάζει. Φανταστείτε τώρα, σε αυτόν τον ιδανικό συνδυασμό να προστίθεται και ένα τρίτο στοιχείο: το βιβλίο αυτό να το έχω εντοπίσει, ευτυχώς, σε μια ελληνική πόλη, πανέμορφη, με σπουδαία ιστορία και υπέροχη ατμόσφαιρα.

Σας το αποκαλύπτω. Ο τίτλος του είναι, «Το κομπολόϊ και η ιστορία του» και το συνάντησα στο Ναύπλιο όταν για άλλη μια φορά βρισκόμουν εκεί, ένα Σάββατο πρωΐ, και ανέμελη έκανα βόλτες στην πόλη, μια πόλη που όσες φορές και αν επισκεφθώ, όσες φορές και αν δω, κάτι νέο, ενδιαφέρον και γοητευτικό έχει να μου αποκαλύψει.

Στη βόλτα μου εκείνη, για πρώτη φορά αποφάσισα να μπω σε ένα πρωτότυπο Μουσείο, το Μουσείο Κομπολογιού, που δεν είχα επισκεφθεί στο παρελθόν αν και μου αρέσουν πολύ τα κομπολόγια και είχε τύχει να περάσω και άλλες φορές από το σημείο εκείνο.

Μπήκα λοιπόν, στο καλαίσθητο κατάστημα και «ταξίδεψα» μαζί με τα κομπολόγια που εκτίθενται ή πωλούνται εκεί, έχοντας την αίσθηση ότι μεταφέρομαι ταυτόχρονα σε πολλά μέρη του κόσμου, ακόμα και σε διαφορετικές εποχές.

Και να, εκεί εκτεθειμένο βλέπω ένα από τα αγαπημένα μου, πλέον, βιβλία. Γραμμένο από τον ιδιοκτήτη του Μουσείου του Κομπολογιού, Άρη Ευαγγελινό, σε έκδοση του ίδιου του Μουσείου και με γραμμένη την φράση «Το βιβλίο αυτό το αφιερώνω στη μνήμη του παππού μου και…στους δύο πολυαγαπημένους μου συντρόφους, το κομπολόϊ μου και τη Ραλλού», στο πίσω μέρος του πρώτου φύλλου του, άρχισε να με κατακτά.

Και προχωρώντας στον πρόλογο, ήξερα πια ότι βάδιζα σε γνώριμα χώματα «γραφής». Η Εισαγωγή του βιβλίου αρχίζει έτσι, «Ξεκίνησα το “ταξίδι” στα δεκατέσσερα μου χρόνια μετά το θάνατο του παππού. Επέστρεψα μετά από πολλά χρόνια περιπλάνησης στους “δρόμους του κομπολογιού”, φορτωμένος με γνώσεις πολλές που με βαραίνουν και που δεν “ανήκουν μόνο σε μένα. Εγώ είχα την “εντολή” να ψάξω να τις βρω και να τις φέρω χωρίς να υπολογίσω χρόνο, κόπο, χρήμα, και τη ζωή μου ακόμα, από τους κάθε λογής κινδύνους. Τις “ξεφόρτωσα” πάνω σ’ αυτό εδώ το χαρτί και αφού τις “στερέωσα” με μελάνι, για να μην μπορούν πάλι να κρυφτούν και να χαθούν, θα τις μοιράσω στους “δικαιούχους”…

Και πράγματι το κάνει. Μας δίνει στοιχεία για την «γένεση» και την πορεία του κομπολογιού, μας φανερώνει τις ονομασίες των τμημάτων, υλικών που το αποτελούν, μας παρασύρει σε ένα ταξίδι όπου –στο τέρμα του- δεν μπορεί παρά να αγαπήσουμε το κομπολόϊ, έχοντας όμως μάθει πάρα πολλά γι΄αυτό. Τόσα που δεν θα πιστεύουμε ότι αγνοούσαμε.

Και πιο κάτω, μιλώντας και πάλι για αυτό, λέει ξανά ίδιος, «Είναι ίσως γοητευτικό να είσαι ερωτευμένος, για λίγο, μ’ έναν “άγνωστο”, όχι όμως όταν σε συντροφεύει σε όλη σου τη ζωή…

Κλείνοντας, εύχομαι –αν επιλέξετε το βιβλίο αυτό, μακάρι και σε μια εκδρομή σας στο Ναύπλιο- να το αγαπήσετε όπως εγώ, αλλά και όσο το κομπολόϊ!

Η ιστοσελίδα έχει πληροφοριακό χαρακτήρα. Διαβάστε τους όρους χρήσης
Show Buttons
Hide Buttons