Οι Καλοί, οι Κακοί και οι Άσχημοι! Οι νεοφερμένοι ή νεομετανάστες – Μέρος Β΄
Ευτυχώς τα προβλήματα των μεταναστών έχουν αρχίσει και γίνονται αντιληπτά και κατανοητά και έχουμε δύο άξονες που μπορούν πραγματικά να στηρίξουν τον άνθρωπο που αποφασίζει να μεταναστεύσει σήμερα από την Ελλάδα στην Αυστραλία: Από τη μία έχει αρχίσει και δημιουργείται μια «μαγιά» νεοφερμένων που βρίσκονται στην Αυστραλία 2-3 ή και περισσότερα χρόνια και μπορούν να διακρίνουν ακριβώς αυτές τις ανάγκες. Δεν αργεί καθόλου η ώρα που θα συνασπιστούν οι νέο-μετανάστες υπό τη μορφή Συλλόγου και που θα προσφέρουν ακριβώς αυτή τη καθοδήγηση μέσα από την οπτική γωνία των νεοφερμένων.
Ήδη, οι νεοφερμένοι (ο ένας με τον άλλον) συναντώνται σε σπίτια (συνήθως με την ευκαιρία κάποια γιορτής) και συζητούν τα κοινά προβλήματα και συνήθως το αποτέλεσμα των συζητήσεων είναι έμπρακτη καθοδήγηση προς τη σωστή κατεύθυνση, για τους πιο φρέσκους.
Ο άλλος άξονας αποτελεί μια περισσότερο θεσμική και θα έλεγα πιο «επίσημη» στήριξη για τον νέο-μετανάστη του σήμερα που προέρχεται ουσιαστικά από την «παλιά» Πρώτη Γενιά και τις επόμενες Γενιές των Ελληνο-Αυστραλών.
Διάφοροι παροικιακοί φορείς όπως είναι η Ελληνική Κοινότητα Μελβούρνης και Βικτωρίας (ηλεγόμενη «Κεντρική Κοινότητα») και η Ελληνο-Αυστραλιανή Κοινωνική Πρόνοια (η λεγόμενη «Πρόνοια») έχουν αρχίσει δειλά-δειλά να οργανώνονται για να βοηθήσουν τους νεοφερμένους με καθοδήγηση (γι’ αυτούς ουσιαστικά το έργο αυτό αποτελεί επιστροφή στην αρχή και τη βάση της δημιουργίας τους!), ενώ πρόσφατα δημιουργήθηκε κι ένας Σύλλογος από εκπροσώπους της Πρώτης και Δεύτερης Γενιάς που βοηθούν έμπρακτα με υλική υποστήριξη (έπιπλα, ψυγεία, ρούχα κλπ, ακόμη και οικονομικά) τους νεοφερμένους που βρίσκονται σε πολύ δύσκολη κατάσταση.
Από τους παραπάνω φορείς, η «Πρόνοια» είναι σε θέση να προσφέρει πραγματική και ουσιαστική βοήθεια στους νέο-μετανάστες διότι έχει ομάδα κοινωνικών λειτουργών που γνωρίζουν να καθοδηγήσουν τον κάθε ενδιαφερόμενο. Εμείς μάθαμε για την «Πρόνοια», αρκετούς μήνες μετά την άφιξή μας και ακόμη και σήμερα λέμε ότι θα ήμασταν σε καλύτερη θέση αν είχαμε αναζητήσει καθοδήγηση εκεί. Με λίγα λόγια, προτρέπω όσους αναζητούν καθοδήγηση στα πρώτα βήματά τους στην Αυστραλία, να έρθουν σε επαφή με την «Πρόνοια» (www.agws.com.au).
Είναι πολύ σημαντικό οι νέο-μετανάστες να πάρουν τη σωστή καθοδήγηση για να μπορέσουν να στηριχθούν «στα πόδια τους» γερά για να μπορέσουν να ζήσουν αξιοπρεπώς. Συνήθως, οι περισσότεροι νεοφερμένοι «βρίσκουν την άκρη» (συνήθως μετά από ένα χρόνο) και καταλήγουν να «ταχτοποιηθούν» σχετικά καλά σε όλα.
Δυστυχώς όμως, βλέπουμε περιπτώσεις όπου λόγω ακριβώς της έλλειψης σωστής καθοδήγησης, να γίνονται οι νέο-μετανάστες θύματα σκληρής εκμετάλλευσης, και ακόμη χειρότερα από μερικούς από τους Έλληνες συμπάροικους. Κατά καιρούς ακούγονται διάφορες τέτοιες περιπτώσεις (κυρίως σε επιχειρήσεις εστίασης) και τότε πολλοί, υποκριτικά «διαρρηγνύουν τα ιμάτιά τους» σχετικά με τους «εκμεταλλευτές»! Αυτά τα φαινόμενα είναι υπαρκτά και συνήθως είναι περιπτώσεις νεοφερμένων που έρχονται ανειδίκευτοι και με περίεργο καθεστώς visa (βλέπε «Φοιτητική» visa) και τότε βρίσκουν ευκαιρία μερικά «κοράκια» να βγάλουν εύκολο χρήμα σε βάρος συνανθρώπων που είναι σε απελπιστική κατάσταση.
Δεν λείπουν όμως και περιπτώσεις νεοφερμένων με «χαλαρή» εργασιακή ηθική που δεν συμβιβάζονται με τις κανονικές συνθήκες εργασίας που πολλές φορές γενναιόδωρα τους προσφέρεται και είναι αυτοί ακριβώς που δίνουν τη «ρετσινιά» σε όλους τους νεοφερμένους. Είναι δηλαδή αυτοί, που δεν έμαθαν ποτέ τι θα πει πραγματική δουλειά (συνήθως πρώην δημόσιοι υπάλληλοι σε «περίεργους» υπηρεσίες του Ελληνικού δημοσίου, που γαλουχήθηκαν με φραπέ, τάβλι και «κοπάνα») και εδώ δεν μπορούν να συμφιλιωθούν με την απαίτηση για σκληρή δουλειά!
Τέλος, θα αναφέρω μια άλλη ποιοτική διαφορά μεταξύ των παλιών και νέων μεταναστών και θα κλείσουμε τη συγκριτική μας μελέτη: Οι νέοι μετανάστες είναι (οι περισσότεροι) άτομα που έχουν το νόμιμο δικαίωμα να βρίσκονται στην Αυστραλία, όχι επειδή το Αυστραλιανό κράτος έχει ανάγκη για εργατικό δυναμικό και ανθρώπινους πόρους (η συνθήκη για τη μετανάστευση της Πρώτης Γενιάς), αλλά γιατί έτυχε να έχουν την Αυστραλιανή υπηκοότητα (είτε γεννήθηκαν στην Αυστραλία, είτε έμειναν πολλά χρόνια στο παρελθόν και είχαν γυρίσει πίσω στην Ελλάδα).
Η προϋπόθεση της Αυστραλιανής υπηκοότητας είναι εξαιρετικής σημασίας για να μπορέσει κάποιος να μεταναστεύσει στην Αυστραλία σήμερα, διότι απλά «οι πόρτες» τις Αυστραλίας είναι κλειστές για επίδοξους μετανάστες που δεν έχουν την υπηκοότητα (ή που δεν έχουν τις προϋποθέσεις για να τη λάβουν). Όχι ότι δεν υπάρχουν περιπτώσεις Ελλήνων που μετανάστευσαν χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις. Αυτές όμως είναι εξαιρετικά σπάνιες και το κατάφεραν μετά από τρομακτικό αγώνα, πολλά έξοδα, πολύ χρόνο και κατάλληλους συνδυασμούς. Με άλλα λόγια, προτρέπω όποιον σκέφτεται να μεταναστεύσει στην Αυστραλία, να έχει εξασφαλίσει ότι πληροί τις προϋποθέσεις της υπηκοότητας, διαφορετικά οι πιθανότητες να αποτύχει οικτρά, είναι πάρα πολύ μεγάλες!
Ήθελα να κλείσω αυτό το άρθρο για τους Καλούς, τους Κακούς και τους Άσχημους (σ.σ. αφήνω σε εσάς την επιλογή!) με ένα σχόλιο σχετικά με το μέλλον της Ελληνικής Παροικίας στην Αυστραλία. Έτυχε να βρεθώ σε μία μεγάλη ανοιχτή συζήτηση που διοργανώθηκε από ένα από τα Πανεπιστήμια εδώ στη Μελβούρνη, με θέμα το Μέλλον του Ελληνισμού στην Αυστραλία με συμμετοχή βαρύγδουπων μελών της Ελληνικής Παροικίας.
Με λύπη μου διαπίστωσα ότι η συζήτηση στράφηκε αποκλειστικά και μόνο γύρω από: 1. Τι πρόσφερε η Πρώτη Γενιά στον Ελληνισμό της Αυστραλίας και 2. Πως θα μπορέσουν οι επόμενες Γενιές (Δεύτερη, Τρίτη Γενιά κλπ) να διατηρήσουν αυτά που έχουν δημιουργηθεί από τη Πρώτη Γενιά. Από την εξίσωση απουσίαζαν εντελώς οι νεοφερμένοι!
Είναι λυπηρό διότι (για τους λόγους που εξήγησα παραπάνω για το πώς σβήνει σιγά-σιγά η Ελληνικότητα από Γενιά σε Γενιά) χωρίς τους νεοφερμένους, η Ελληνική Παροικία δεν έχει μέλλον. Αυτό, δυστυχώς, το κατεστημένο της Ελληνικής Παροικίας δεν θέλει να το δει (βλέπε κακές νοοτροπίες που αναφέρθηκαν παραπάνω!), με αποτέλεσμα να μην υπολογίζει στο εξαιρετικό δυναμικό που φέρνουν και θέλουν να προσφέρουν οι νεοφερμένοι, προφανώς φοβούμενοι μην κλονιστεί η θέση των παραγόντων (είναι Πρώτη και Δεύτερη Γενιά) που κυριαρχούν στην Ελληνική Παροικία αυτή την εποχή.
Όμως θα γίνει εκ των πραγμάτων, διότι οινεοφερμένοι κουβαλάν την Ελλάδα μέσα στη ψυχή τους και είναι οι φυσικοί συνεχιστές του Ελληνισμού στην Αυστραλία!
Φωτό από: www.sxc.hu
Διαβάστε το Νεοφερμένοι ή Νεομετανάστες Μέρος Α΄
